Հարթակ

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Կորսուած դրա՞խտ մըն է [Պաղեստինը]:
Ուշադիր եղիր այս եզրոյթէն. որովհետեւ ատոր հանդէպ համոզումը եւ ընդունումը՝ իրաւական եւ գոյաբանականօրէն, հասած է իր վերջնական սահմանին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակացի հետեւեալ համարը. «Յիմարը ցորենի հետ անկանի մէջ հաւանով ծեծես ալ, անոր յիմարութիւնը անկէ չ՚երթար» (Առ 27.22):
Պատասխան. Իմաստունին այս համարը կը վերաբերի բոլոր անոնց, որոնք կը յամառին իրենց յիմարութեան եւ տգիտութեան մէջ մնալ, մերժելով գիտութիւն ստանալ եւ իմանալ ճշմարտութիւնը: 

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ի՞նչ կ՚ընէիք, եթէ անցեալին երթայիք եւ դիտէիք այն իրադարձութիւնները, որոնք արդէն տեղի ունեցած են: Էմի Հարմոնի կողմէ գրի առնուած «Միայն քամին գիտէ» խորագրեալ գիրքի գլխաւոր հերոսը՝ Էնը կը ստիպուի ինքն իրեն տալ այս հարցումը, երբ կը վերադառնայ իր ընտանիքի սկզբնակէտին՝ այն ժամանակ, երբ կը կարծէ, որ ամբողջովին կորսնցուցած է իր ընտանեկան արմատները:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սուրիոյ գործընթացները կրնան յաջողութեամբ պսակուիլ, եթէ բոլոր բաղկացուցիչները լիարժէք յարմարուին այժմ ստեղծուած կացութեան:
Ներքին կայունութեան որոնումներու մթնոլորտին մէջ, Դամասկոսի իշխանութիւնները այժմու անցումային շրջանին համար կը վայելեն սիւննի աշխարհի գլխաւոր դերակատարներուն՝ Անգարայի եւ Ռիատի ամբողջական նեցուկը, իսկ տարածաշրջանի համայնապատկերը փոխելու թեկնածու ուժը կը մնայ Ուաշինկթըն:

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Չկայ հաւաքական կամ միասնական զգացուածութեան ֆիզիքական եւ հոգեկան տառապանք՝ թէ՛ բնազանցականութիւնով եւ թէ գիտական ու ընկերաբանական գործադրմամբ: Հաւաքական տառապանքի ընկալումը, վերծանումը, տեղ մը տարածումը, օգտագործումն ու վերացման ջանքերը (համամարդկային կրօնական եւ քաղաքական օրէնսդրական ալ մակարդակներով) կրնանք համարել մխիթարանքի ու փարատման չստացուող փորձ, ինչ որ կը հաւասարակշռէ անհատական տառապանքը, որ չէ չամոքուած ու չէ ոչնչացած:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Երբ կը նայինք մեր շուրջը, կը տեսնենք պատերազմներ, սով, ցեղասպանութիւն, գողութիւններ, սպանութիւններ, երկրաշարժներ, հրդեհներ, ջրհեղեղներ եւ այլն։ Մենք գիտենք, որ նման աղէտներ սպասելի են, բայց ինչո՞ւ իմաստը չենք տեսներ կամ չենք ուզեր տեսնել:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

2025 թուականի տարեսկիզբին, Երեւանի մէջ լոյս տեսաւ ազգագրագէտ տքթ. Յակոբ Չոլաքեանի «Լեզուական հնհնուքներ» գիրքը: 
Գիրքին 24-րդ գրութիւնը կը կրէ «Սուրբը» վերանգիրը, որ տարիներ առաջ այլ տեղ մը կարդացած էի: Ընթերցողը վերանգիրը կարդալով առաջին տպաւորութիւնը որ կ՚ունենայ, այն է, որ գրութիւնը սուրբի մը մասին է: 

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Հայրիկ, ի՞նչ կ՚ընես:
Կը փնտռեմ սիրտս, որ այդ գիշեր ինկաւ:
-Եւ այստեղ պիտի գտնե՞ս զայն:
Հապա ո՞ւր պիտի գտնեմ զայն: Դէպի գետին կը ծռիմ եւ հատիկ-հատիկ կը բռնեմ զայն, ինչպէս հոկտեմբերին պարտիզպանուհիները ձիթապտուղի հատիկները կը հաւաքեն:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Մարդ պէ՞տք է իր լսած գովասանքը կամ փառաբանութիւնը նկատի առնէ, կամ փորձութեան ենթարկէ:
Պատասխան. Առակացի իմաստուն հեղինակը այսպէս կը պատասխանէ. «Ինչպէս հալոցը՝ արծաթը եւ քուրան ոկին կը փորձէ, այնպէս ալ մարդը զինք գովող բերանը թող փորձէ» (Առ 27.21):

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ժամանակակից արագընթաց աշխարհին մէջ թեքնոլոժիի օգտագործումը դարձած է մեր կեանքի մէկ մասը: Այս իրավիճակի արդիւնքին յառաջացած է հասկացութիւն մը, որ կը կոչուի տեսողական կամ թուային յոգնածութիւն, ինչ որ ճնշուածութեան եւ յոգնածութեան տեսակ մըն է։