Հարթակ

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Հայոց ցեղասպանութեան թերեւս 80-ամեակէն ի վեր գիտակցաբար կը հետեւիմ այս թիւին մեծնալուն. 90, 95, 100, 105 եւ ահա՝ 110-ամեակ։ Դեռ հարիւր քանին կ՚ապրիմ՝ չեմ գիտեր, չեմ կրնար գիտնալ, բայց վստահ եմ, որ եթէ մեր մէջ շունչ մը կայ, ուրեմն այս թիւին ցասումն ալ կայ։ 

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Ի՞նչ է Հայրենիքը:
Քարտէսը պատասխան չէ: Ծննդեան վկայականն ալ սկսաւ տարբերիլ: Ոչ ոք այս հարցումը հարցուցած է ինծի, ինչպէս դուն կը հարցնես: Հիմակուընէ մինչեւ մեռնիս, կամ զղջաս, կամ դաւաճանես: 

Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօր մեր ընթերցողներուն պիտի ներկայացնենք արաբերէնէ թարգմանաբար փունջ մը մտածումներ, եգիպտացի գրող, փիլիսոփայ եւ բժիշկ՝ Մուսթաֆա Մահմուտէն: 
* Մեր ձեռքին հասած ամէն բան զգուշութեամբ եւ քննադատող միտքով կարդանք: Այնքան շատ թոյն կը ներարկուի մեզի, որու նպատակը մեր կորուստն է:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչո՞ւ համար ներկայիս ամէն բան անհասկնալի է եւ կը դժուարանանք շատ յաճախ հասկնալ, թէ ի՛նչ կը կատարուի մեր հետ եւ մեր չորսդին:
Պատասխան. Սողոմոն իմաստուն կը գրէ. «Չար մարդիկ իրաւունքը չեն հասկնար, բայց Տէրը փնտռողները ամէն բան կը հասկնան» (Առ 28.5):

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

​«Իւրաքանչիւր դարաշրջանին մարդկութիւնը կը դառնայ նոյն խայծի զոհը. նոյն հնարքները կրկին ու կրկին կը խաղան, նոյն թակարդներուն դարձեալ կ՚իյնան: Ամբոխավարութիւնը եւ ազգայնականութեան գագաթները տակաւին դէպի իշխանութիւն եւ բռնակալութիւն լաւ ոտնահարուած ճանապարհներ են»։

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

Մէկ շաբաթէ իվեր հեռաձայնիս մէջ կուտակուած Ծաղկազարդի բոլոր բացիկները ջնջեցի։ Չափանիշ եղաւ կարծես. եթէ շատ ծանօթ-բարեկամ ունիս, ուրեմն այնքան ալ առցանց շնորհաւորանք կը ստանաս, որեւէ լեզուով քեզ կը շնորհաւորեն օրէ օր զարգացող մեր բացիկները, քանզի վերջ չունին «յառաջընթաց»ի աս ճամբան ու թուային հարթակներու վրայ հաստատուած անգիր կանոնները.

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Ամէն տարի, մեր մայրերն ու մեծ մայրերը, այսպէս կոչուած՝ մեծ Զատիկին կամ պաշտօնական անուանմամբ Սուրբ Յարութեան տօնին համար, կը պատրաստեն նոյնինքն զատիկի կարկանդակը (քաաքէն):

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

Իւրաքանչիւր ճամբորդութեան ընթացքին եթէ կը հանդիպիմ նոր պատահարներու եւ դրուագներու, բայց նաեւ անոնք մտածել կու տան ինծի ապրած թէ ապրող իրավիճակներու վրայով։

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Սուրբ վարդապետները կ՚ըսեն. «Քրիստոս եկաւ եւ Խաչի վրայ մեր մեղքերը վերցուց՝ որպէսզի մենք Անոր արդարութեամբ ապրինք. Ան որ կը մեռնէր, փոքր չէր, այլ մարմին առած Աստուած էր»։ Ո՛չ թէ մեղաւորներու մեղքը այնչափ էր, որչափ Անոր արդարութիւնը՝ որ մեզ արդարացուց եւ եկաւ Իր Հոգին դնելու մեզի համար եւ երբ կամեցաւ դարձեալ վերցուց այնտեղէն, այլ Տիրոջ թաղման մասին մարգարէները նախապէս գուշակեցին, նախ այն՝ որ կ՚ըսէ. «Եւ Աստուած իր բոլոր գործերը եօթներորդ օրը լմնցուց եւ եօթներորդ օրը հանգստացաւ իր բոլոր գործերէն». (ԾՆՆԴ. Բ 2)։

Պատրաստեց եւ արեւմտահայերէնի վերածնեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօր մեր սիրելի ընթերցողներուն պիտի ներկայացնենք, նախ՝ թերթիս սիւնակագիրներէն՝ Արժ. Տ. Մաշտոց Քահանայ Գալփաքճեանի Աւագ հինգշաբթի օրուան մասին կատարած նկարագրութիւնը, ապա՝ երանելի Յովհաննէս Պլուզ Վարդապետին սիրոյ մասին գրած խրատը, որ իւրաքանչիւր տարի, Աւագ հինգշաբթի օրը, Ոտնլուայի արարողութեան ընթացքին մեր Սուրբ Եկեղեցւոյ խորաններէն կ՚ընթերցուի։