ԿԵԴՐՈՆԱԿԱՆԻ ՍԻՐՈՅ ՍԵՂԱՆԸ

Ե­րէկ, Գում­գա­բուի Ս. Աս­տուա­ծա­ծին Ա­թո­ռա­նիստ մայր ե­կե­ղեց­ւոյ հա­մա­լի­րէն ներս հեր­թա­կան ան­գամ ժա­մադ­րուած էին հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րը՝ Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րա­նի ի նպաստ տա­րե­կան սի­րոյ սե­ղա­նին առ­թիւ։ Մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն ստեղ­ծե­ցին կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րը, ո­րոնց նա­խա­գա­հեց Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան։

Ա­ռա­ւօ­տեան կա­նուխ ժա­մե­րէն սկսեալ Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ար­դէն զգա­լի էր ե­ռու­զեռ մը։ Ս. Պա­տա­րա­գը մա­տոյց Տ. Զա­տիկ Վրդ. Պա­պի­կեան։ Ներ­կայ էին Տ. Անդ­րէաս Ա. Քհնյ. Յա­կո­բեան եւ Քոյր Գա­յիա­նէ Տուլ­քա­տի­րեան։ Ս. Սե­ղա­նին սպա­սար­կե­ցին Ռո­պէր Սրկ. Քիւ­չիւ­քաք­պու­լութ եւ այլ դպիր­ներ։ Եր­գե­ցո­ղու­թիւն­նե­րը կա­տա­րուե­ցան Կեդ­րո­նա­կան երգ­չա­խում­բին կող­մէ՝ ղե­կա­վա­րու­թեամբ Ով­սան­նա Քա­լէն­տէ­րեանի եւ եր­գե­հո­նա­հա­րու­թեամբ Քրիս­տին Սալ­մաս­լըի։ Հան­դի­սա­դիր Սրբա­զան Հայ­րը տուաւ օ­րուան պատ­գա­մը։ Ս. Պա­տա­րա­գէն վերջ կա­տա­րուե­ցաւ մա­տա­ղօրհ­նու­թիւն։ Ա­ւե­լի վերջ, ըստ ըն­կա­լեալ սո­վո­րու­թեան, հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն կա­տա­րուե­ցաւ Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րա­նի հիմ­նա­դիր երա­նաշ­նորհ Տ. Ներ­սէս Պատ­րիարք Վար­ժա­պե­տեա­նի շիր­մին մօտ, որ կը գտնուի Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ գա­ւի­թին մէջ։

Կրօ­նա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րէն վերջ յա­րա­կից Պէզ­ճեան սրա­հին մէջ սար­քուե­ցաւ սի­րոյ սե­ղան։ Աշ­խար­հիկ հա­ւա­քոյ­թին եւս նա­խա­գա­հեց Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նոր­դը, ո­րու կող­քին էին Տ. Զա­քէոս Ծ. Վրդ. Օ­հա­նեան եւ հո­գե­ւոր հայ­րե­րը։ Սե­ղա­նա­կից­նե­րու շար­քին էին Սեւ ծո­վեան տնտե­սա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան կազ­մա­կեր­պու­թեան մօտ Հա­յաս­տա­նի մշտա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ար­սէն Ա­ւա­գեան, Վա­քըֆ­նե­րու խորհուր­դի մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Թո­րոս Ալ­ճան, բազ­մա­թիւ ծա­նօթ ազ­գա­յին­ներ, բա­րե­րար­ներ, հա­մայն­քա­յին մար­մին­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ­ներ, զա­նա­զան սե­րունդ­նե­րէ կեդ­րո­նա­կան­ցի­ներ եւ հիւ­րեր։ Մա­տա­ղօրհ­նու­թեան կար­գա­դիր յանձ­նա­խում­բի ա­տե­նա­պետ Հայկ Աս­լա­նեան եւ իր ըն­կեր­նե­րը, Ղա­լա­թիոյ խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պետ Յա­րու­թիւն Է­պէօղ­լու եւ ըն­կեր­նե­րը ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ հիւ­րըն­կա­լե­ցին բո­լոր ներ­կա­նե­րը։

Օ­րուան յայ­տագ­րին շրջագ­ծով ե­լոյթ­նե­րով հան­դէս ե­կան Յա­րու­թիւն Է­պէօղ­լու եւ Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րանի տնօ­րէ­նու­հի Սիլ­վա Գու­յում­ճեան։ Խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պետ Յա­րու­թիւն Է­պէօղ­լու այս առ­թիւ բա­ցատ­րու­թիւն­ներ տուաւ Տո­լափ­տէ­րէի ի­րենց տա­րած­քի ար­ժե­ւոր­ման ծրագ­րին շուրջ։ Ըստ իր բա­ցատ­րու­թիւն­նե­րուն, այդ տա­րած­քին վրայ պի­տի կա­տա­րուի շի­նա­րա­րու­թիւն մը, որ պի­տի տե­ւէ շուրջ եր­կու տա­րի։ Այդ գոր­ծըն­թա­ցի ա­ւար­տին տա­րած­քին վրայ պի­տի կա­ռու­ցուի շէնք մը, որ պի­տի ար­ժե­ւո­րուի որ­պէս պան­դոկ։ 25 տա­րուան ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նի մը ա­ւար­տին շէն­քին սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քը պի­տի պատ­կա­նի Ղա­լա­թիոյ խնա­մա­կա­լու­թեան, իսկ ըն­թաց­քին պի­տի առ­նուին վար­ձավ­ճար­ներ։

Սի­րոյ սե­ղա­նի տե­ւո­ղու­թեան յայ­տագ­րին խան­դա­վառ մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րին նաեւ Կեդ­րո­նա­կա­նի ա­շա­կերտ­նե­րը։ Տայք Մի­սի­սօղ­լուի հան­դի­սա­վա­րու­թեամբ ա­նոնք ար­տա­սա­նու­թիւն­ներ ու եր­գեր ներ­կա­յա­ցու­ցին հան­դի­սա­տես­նե­րուն։ Ա­շա­կերտ­նե­րը նաեւ սրա­հին մէջ տո­ղան­ցե­ցին պաս­տառ­նե­րով, ո­րոնք յի­սուն տա­րի ա­ռա­ջուան իս­թան­պու­լա­հայ կրթա­կան կեան­քին վե­րա­բե­րեալ վի­ճա­կագ­րա­կան տուեալ­ներ կը ցո­լաց­նէին եւ այդ տուեալ­նե­րուն լոյ­սին տակ բնա­կա­նա­բար բո­լո­րը մտա­ծե­լու կը հրա­ւի­րուէին այ­սօ­րուան ան­հա­մե­մա­տե­լի ի­րա­կա­նու­թեան շուրջ։ Տղա­քը այս բո­լո­րը ներ­կա­յա­ցու­ցին «Յի­շենք ան­ցեա­լը, կեր­տենք ա­պա­գան» կար­գա­խօ­սով, միշտ շետ­շե­լով հայ դպրո­ցի ա­ռա­քե­լու­թեան կա­րե­ւո­րու­թիւնն ու ան­փո­խա­րի­նե­լի նշա­նա­կու­թիւ­նը։

Ղա­լա­թիոյ խնա­մա­կա­լու­թեան կող­մէ յայ­տա­րա­րուած պիւտ­ճէի բա­ցին հա­զիւ թէ կէ­սը հան­գա­նա­կուե­ցաւ ե­րէ­կուան սի­րոյ սե­ղա­նի ար­դիւն­քին, յա­մե­նայն­դէպս սա հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րուն կող­մէ կա­րե­ւոր զօ­րակ­ցու­թեան մը դրսե­ւո­րու­մը ե­ղաւ Կեդ­րո­նա­կա­նի ըն­տա­նի­քին հա­մար։ Ձեռ­նար­կը ա­ւար­տին հա­սաւ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի խօս­քով եւ ա­ղօթ­քով։