ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երեւանի Աբովեան փողոց: Աշնան տաք օրերէն է, երբ շաբաթավերջին տունէն դուրս կ՚ելլես ոչ թէ յատուկ նպատակով մը, այլ՝ վայելելու ամրան վերջին շունչը, որ խառնուած է աշնան մեղմ հովիկին հետ:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Վաղը տարուան 256-րդ օրն է: Զայն կը նշուի իբրեւ ներկայ գայթակղիչ մասնագիտութիւններէն մէկուն՝ ծրագրաւորման ասպարէզի մարդոց օր:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Գիրք կարդալը ունի բազում առաւելութիւններ՝ յատկապէս մտաւոր եւ հոգեբանական կարողութիւններու զարգացման առումով: Իւրաքանչիւր գիրք անսահման հնարաւորութիւններ կ՚ընձեռէ՝ նոր գաղափարներու հաղորդ դառնալու համար:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Փերուի մէջ քանդել սկսած են «ամօթի պատ»ը, որ հարուստներն ու աղքատները իրարմէ կը բաժնէր տարիներ շարունակ եւ ընկերային խաւերու միջեւ շօշափելի պատնէշ մըն էր: Առհասարակ, աշխարհի մէջ միշտ ալ պատնէշներ եղած են հարուստներու եւ աղքատներու միջեւ, բայց անոնք անտեսանելի ու յարաբերական սահմաններ են եւ գոյութիւն ունին մարդոց միտքերուն մէջ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղուան ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայիի մարգարէութենէն 13.1-11:
Պօղոս առաքեալին Կորնթացիներուն ուղղած Երկրորդ նամակէն 7.4-16:
Մարկոսի Աւետարանէն 7.31-37:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Անգլիացի հոգեբոյժ ու գրող Տարիըն Լիտըր կը պնդէ, որ որեւէ հիւանդութիւն, նոյնիսկ քաղցկեղը, մարմնի հաղորդակցման միջոց մըն է, բայց բժիշկները ժամանակ չունին լսելու զանոնք:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ալպերթ Ազարեանը առասպել մըն էր…
Նշանաւոր հայազգի մարզիկը վայելեց մեծագոյն փառքը, որ կը վայելեն առասպել դարձած մարդիկ:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Փոքր Ասիոյ Սեբաստիա կամ Սվազ նահանգին մէջ գտնուող Յաղթ (Աղտք) հայաբնակ գիւղը 1895 թուականէն առաջ եւ յետոյ, նկարագրուած է յաղթեցի գրագէտ Տրդատ Տրդատեանի «Յաղթը եւ յաղթեցիները» գիրքին մէջ, լոյս տեսած 1959 թուականին, Պոսթըն՝ Առաջին աշխարհամարտէն ետք Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ գաղթած յաղթեցիներու ուժերով:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Հարուքի Մուրաքամի... 1949 թուականին ծնած ճաբոնցի գրող, գրականութեան ասպարէզէն ներս մոգական իրապաշտութեան շարժման ամենաստեղծագործ անուններէն մէկը դարձած է։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ինչպիսի՞ն էր Փոքր Ասիոյ Սեբաստիա համ Սվազ նահագին մէջ գտնուող Յաղթ (Աղտք) հայաբնակ գիւղը, որ այժմ պատմութիւն դարձած բնակավայրն մըն է: Այն մէկն է այն անդառնալի կորսուած հայաւաններէն, որոնց սրբազան եկեղեցիներն ու վանքերը, սառնորակ աղբիւրները եւ անուշահամ պտուղները մնացին միայն անոնց բնակիչներու յիշողութեան մէջ:
