Արխիւ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երբ բժիշկ Ռուբէն Սեւակ 1914 թուականին գրեց «Մեղքին տունը», անիկա միայն հիւանդութեան մը պատմութիւնը չէր։ 
Այս պատմութեան հերոս դարձած տղուն կարմրած երեսը, անոր հօրը աչքերն ու բժիշկին դառն հայեացքը՝ այդ ժամանակուայ ամբողջ հասարակութեան դիմանկարն էին, ուր սէրը, մեղքը, գիտութիւնն ու ամօթը խճողուած էին իրարու վրայ։

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Թորոնթոն բոլորովին ուրիշ քաղաք մըն էր: Առտու կանուխ էր, երբ քաղաք հասայ։ Առաջին ակնարկով չկրցայ գտնել  Յակոբը։

ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

«Հայաստան ծնած եմ եւ երբեք չեմ զգացած, որ պէտք է պայքարիմ ինքնութիւնս պահելու համար։ 2003 թուականին տեղափոխուեցայ Պարսելոնա եւ խումբ մը հայերով զգացինք հայկական ինքնութիւնը պահպանելու անհրաժեշտութիւնը։

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ վերջին օրերուն կազմակերպուած քահանայից տարեկան հաւաքի եզրափակիչ յայտարարութիւնը։ Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցին կը շարունակէ ահազանգ հնչեցնել՝ Հայաստանի իշխանութիւններուն հետ ծագած տագնապի պայմաններուն ներքեւ։

​ՓՔՔ կազմակերպութեան երեսուն անդամէ բաղկացեալ խումբ մը երէկ զէնքերը հրկիզեց Հիւսիսային Իրաքի Սիւլէյմանիէ քաղաքի մերձակայքին։ «Առանց ահաբեկչութեան Թուրքիա» գործընթացէն ներս անկիւնադարձային, պատմական նշանակութեամբ իրադարձութիւն մը եղաւ այս մէկը, ինչ որ աստիճանաբար կրնայ նոր հարթութեան մը վրայ դնել Թուրքիոյ ներքին քաղաքական համայնապատկերը։ 

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ինչպէս գիտենք, Թուրքիա հայոց դէմ գործուող անարդարութիւններուն դիմաց մնաց անտարբեր եւ, անշուշտ, լաւապէս կը գիտակցինք, թէ այդ անտարբերութիւնը Գերմանիոյ քաղաքական շահերը պաշտպանելու համար էր, սակայն, Խատիսեանի իսկ վկայութեամբ Պոլսոյ գերման դեսպանը համամիտ չէր այդ անտարբերութեան։

Ֆրանսա-Անգլիա առանցքին վրայ դարձեալ հրատապ՝ ապօրինի գաղթի դէմ պայքարի խստացումը:
Փարիզ եւ Լոնտոն կը ձգտին պաշտպանութեան գետնի վրայ գործակցութեան թափ տալ՝ միջազգային անկայունութեան պայմաններով:

Սեւծովեան առեւտուրի ու զարգացման դրամատան կառավարիչներու խորհուրդի տարեկան ժողովը:
Հանրապետութեան նախագահ Խաչատուրեանի մասնակցութեամբ՝ «Հայաստան. տարածաշրջանային յաջողութեան արագացում»:

Երէկ, Ղալաթիոյ Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ մէջ նշուեցաւ Ս. Թարգմանչաց տօնը՝ հանդիսապետութեամբ Տ. Յովակիմ Վրդ. Սերովբեանի, որ մատոյց Ս. Պատարագը եւ տուաւ օրուան պատգամը։ Ներկայ էին նաեւ Տ. Սարգիս Աւ. Քհնյ. Գույումճեան եւ Տ. Շիրվան Քհնյ. Միւրզեան։