ՊԱՄ, ԵՐԵՒԱՆ, ՊԱՄ (24)
ԵՐԱՄ
Աղաւնի մըն էր մինակ, միս մինակ, միայնակ կանգնած ելեկտրական թելին, կարծես մէկու մը կը սպասէր. այնպէս ինչպէս Զանան։
Յանկարծ գլուխը դարձուց վար, կարծես նայեցաւ Զանային աչքերուն, ու թռաւ դէպի աջ, իր հետ տանելով սեւեռուն նայուածքը անոր։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Գրեց՝ ՍՏԵՓԱՆ ՇԱՀՊԱԶ
ԵՐԱՄ
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ