Ընկերա-մշակութային

ԿՈՐՆԹՈՍԻ ՋՐԱՆՑՔԸ ՆԱԵՒ ՄՈՒՇԻ ՀԱՅ ՔԱՐԱԳՈՐԾՆԵՐՈՒ ՈՒԺԵՐՈՎ ԿԱՌՈՒՑՈՒԱԾ Է

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Վերջերս յունական «Կորնթոսի ձայն» թերթին մէջ լոյս տեսած է յոյն յօդուածագիր Եւանկելոս Քոքինիուի «Հայ աշխատաւորներուն ներդրումը Իսթմուի ջրանցքի շինարարութեան գործին մէջ» խորագրով հետաքրքրական յօդուածը, որուն մէջ կը նկարագրուի Մուշէն Յունաստան գացած շուրջ 1400 հայ բանուորներու աշխատասէր համբաւը։

ԽԵՑԵԳՈՐԾ-ՆԿԱՐԻՉ ՇԱՀԷ ՏԷՐ-ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆԻ ԱՌԱՋԻՆ ԱՆՀԱՏԱԿԱՆ ՑՈՒՑԱՀԱՆԴԷՍԸ՝ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ՄԷՋ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Իր ողջ հոգիով եւ էութեամբ կապուած ըլլալով Հայաստանի հետ՝ նկարիչ-խեցեգործ Շահէ Տէր-Յարութիւնեան հայրենիքի մէջ մինչ այժմ ցուցահանդէս չէր ունեցած:

ՆԵՐԿԱՅ ԱՇԽԱՐՀԸ ԻՒԹՈՓԻԱ՞ Է, ԹԷ ՀԱԿԱԻՒԹՈՓԻԱ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Շուրջ 500 տարի առաջ Պելժիոյ մէջ լոյս տեսած է Թոմաս Մորի «Իւթոփիա»ն՝ իր մտերիմ ընկերոջ Էրասմուսի օգնութեամբ։ Գիրքը կը նկարագրէ կղզիի մը վրայ հիմնադրուած երկիր մը, որ շատ աւելի կատարեալ է՝ քան գիրքի գրի առնուած ժամանակուան եւրոպական երկիրները, որոնց իւրաքանչիւրը զբաղած են հակամարտութիւններով, անհաւասարութեամբ եւ փտածութեամբ:

ԷՋՄԻԱԾՆԻ ՀԻՄՆԱՐԿՈՒԹԵԱՆ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՓԱՍՏԸ՝ ՀԻՒՍՈՒԱԾ ՀՐԱՇՔՆԵՐՈՎ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայ գրականութեան դասականներէն Աւետիք Իսահակեանի մէկ յօդուածը երկար տարիներ մնացած էր Մայր Աթոռի արխիւին մէջ:
Գրողը զայն գրած էր 1955 թուականին եւ խորագրած՝ «Էջմիածնի պատմական դերը»:

ՄԵՐ ՄԻԱԿ ՓՐԿԻՉԸ

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Ամէնուր կը փնտռենք փրկիչներ, ստուերելով իրական Փրկիչը: Մենք մեր փրկութիւնը կը տեսնենք մարդոց, պետութիւններու, երկիրներու հետ: Մենք մեր յոյսը կը կապենք մարդոց, երկիրներու հետ:

ԵՐԷԿ ԼԱՒ ԷՐ, ՔԱՆՑ ՎՈՒՐ ԷՍՕՐ

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Նոր Հայաստանի կարգախօսը դարձած է՝ երէկ լաւ էր, քանց վուր էսօր: Նոր Հայաստանի հեղինակը, հիմնադիրը՝ Փաշինեան Նիկոլն է: Այս անուն-մականունը գիտակից հատուածին քով համահաւասար է՝ դաւաճան, թշնամիի խամաճիկ, հայոց նեռ, սատանայի ծառայ արտայայտութիւններուն:

ԾՈՎՈՒ ՄԱՐԴԻԿ… ԵՐԿՈՒ ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ ԵՐՈՒԽԱՆԷՆ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

1911 թուականին Ղալաթիոյ «Շանթ» տպարանին մէջ լոյս կը տեսնէ Երուխանի «Կեանքին մէջ» խորագրով ժողովածոն, ուր ամփոփուած նորավէպերը գեղեցիկ ու ծանօթ մեղեդիի պէս հարազատ կը մնան բոլոր ժամանակներուն: Երուխանի նորավէպերուն հերոսները յաճախ ծովու մարդիկ են, որ աչք բացած են ծովու ափին եւ ծովուն հետ հասակ առնելով հիացած՝ ջուրերու ալիքներով ու ձայներով:

ԿԵԱՆՔԻ ԳՈՐՇ ՍՏՈՒԵՐԻՆ ՏԱԿ ՄԱՔԱՌՈՒՄ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Յաճախ հիասթափութեան պատճառ կը դառնան մեր ակնկալիքները՝ այլ մարդոցմէ կամ ընդհանրապէս կեանքէն։ Մեզմէ ո՞վ ծանօթ չէ այն բեմագրութեան, թէ անբուժելի մելամաղձոտութեան մէջ մեր բոլոր յոյսերը բեռնենք ակնկալիքի մը վրայ եւ հաւատանք, որ այդ մէկը իրականութիւն դառնայ եւ այս անգամ մեզ երջանկացնէ։

Էջեր