Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեկնութիւն. եւ գիտելի է, թէ չորս նշանակութիւն ունի Ղազարոսի քակուիլն ու արձակումը:
Առաջին. կը նշանակէր Ադամը դժոխքի կապանքներէն արձակել՝ Քրիստոսի գալուստով, որովհետեւ Ղազարոս Ադամի դէմքն ու բնութիւնը ունէր, ինչպէս ցոյց տրուեցաւ խօսքին մէջ, որ ըսուեցաւ. «Հիւանդ մէկը կար, Ղազարոս անունով» (Յհ 11.1):
ՏԻԳՐԱՆ ՃԻՆՊԱՇԵԱՆ
Ի՞նչ դիրքորոշում ունի սփիւռքը Հայաստանի մէջ տեղի ունեցող դէպքերուն նկատմամբ:
Սփիւռք անունով գլխագրուած եւ հայ ազգի աւելի քան երկու երրորդը ներկայացնող մարդոց բազմութիւնը կը տրոհուի բազմաթիւ շերտերու:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ամերիկայի Միացեալ Նահանգները բացի պաշտօնական յայտարարութիւններէն (որոնց վերջինը ԱՄՆ-ի վարչակազմին կողմէ Հայաստանի արտահերթ ընտրութիւններու արդիւնքները ողջունելու համար էր), առհասարակ, լռութիւն կը պահեն Հարաւային Կովկասի վերջին իրադարձութիւններուն կապակցութեամբ։
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Մասնագէտներու եւ հոգեբաններու կողմէ մանաւանդ վերջին տասնամեակին յաճախ կը կրկնուի ընդհանրապէս դրական մնալու, անոր անհրաժեշտութեան եւ օգուտներու մասին: Ըսելը դիւրին է, բայց գործադրելը որքա՜ն դժուար է:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանի տագնապը կը շարունակուի։ Ճիշդ է, որ վերջին օրերուն զանազան հարթակներու վրայ փորձեր կը կատարուին, գոնէ տնտեսական «շունչ» մը տալու երկրին։
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Վարդերը ժողվեցին,
փերթահատեցին,
փերթերը փունջ-փունջ
թափեցին կճուճին մէջ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ուղղափառութեան մէջ արդարութիւնը մարդու սէրէն զեղում մըն է Աստուծոյ եւ իր նմանին նկատմամբ: Իսկ բոլոր արդարութիւնները, որոնք փառասէրներուն ու մոլորեցնողներուն կողմէ կը կատարուին, ապա ատոնց մէջ քրիստոնէական հոգեւորութիւն չկայ, այլ՝ մարդկային լա՛ւ գործօն կայ:
ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ
Լսած էինք, որ կովերը դասական երաժշտութենէն կ՚ախորժին եւ երբ այդ երաժշտութիւնը ունկնդրեն, շատ աւելի կաթ կու տան։ Կարծես ճիշդ է այս ենթադրութիւնը, հիմա խօսինք օրինակներով։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նախ գիտելի է, թէ Քրիստոսի աղօթելը Աստուածութեան չի՛ պատշաճիր, այլ՝ մարդկութեան, որովհետեւ Աստուածութեամբ Հօր եւ Հոգիին հաւասար է, իսկ մարդկութեամբ՝ մեզի հաւասար է: Դարձեալ՝ Արիոս կ՚ըսէր, թէ Բանը կ՚աղօթէր, որովհետեւ Բանին արարած կ՚ըսէր:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Հայաստանի մէջ կայ վերլուծաբաններու խումբ մը, որու համար շատ պարզ ու յստակ է, թէ այսօր իսկ երկիրը պէտք է արագ քայլերու դիմէ, որպէսզի յարաբերութիւններ հաստատէ Թուրքիոյ հետ։ Այս ընկալումը գուցէ նորութիւն մը չէ եւ առաջին նախագահ Լեւոն Տէր-Պետրոսեանի կողմէ «ընդգծուած» ու ձեւով մըն ալ շրջանառուած թեզ մըն է։
