ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Շարունակելու համար մեծանուն Մաղաքիա Պատրիարք Օրմանեանի մեծարժէք «Ազգապատում» երկը, հաւատք եւ յարատեւ աշխատանք կը պահանջէր, որուն ձեռնարկեցի որպէս երախտարժան աշխատանքս ի յիշատակ մեծ հեղինակին, որուն երեք հատորները հասցուցեր էր մինչեւ 1910 թուականը։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Եւրոպայի հայկական միութիւններու ֆորումի նախագահ, քաղաքագէտ Աշոտ Գրիգորեանի հետ ունեցանք զրոյց մը, օգտուելով անոր Երեւան այցելութենէն։ Ստորեւ կը ներկայացնենք մեր հարցազրոյցին սղագրութիւնը։
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
«ՎԱ՛Զ ԱՆՑԻՐ»
Երկու հայերէն հասարակ արտայայտութիւններ, որոնք երբեմն թրքաբանութիւն կը նկատուին, մանաւանդ առաջինը։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Բոլորս շատ լաւ գիտենք, որ սփիւռքահայերուն համար, մանաւանդ անոնց, որոնք հայութեան օրակարգով կ՚ապրին ու կը շնչեն, Հայաստանի բարօրութիւնը կը շարունակէ մնալ առաջնային։
ԶԱՔԱՐԻԱ ԹԱՄԷՐ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Տարիներիներ առաջ, կարծրասիրտ զինուորներ գրաւեցին գետառատ եւ դաշտառատ երկիր մը, որ ծածկուած էր կանաչ ծառերով. զինուորներուն բռնակալ հրամանատարը դարձաւ այդ երկրին թագաւորը: Ոչ մէկ արարած կը համարձակէր անոր հրահանգներէն մէկուն չհնազանդիլ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Աթոռասիրութիւն…
Մէկը կրնայ արտայայտուիլ.
-Ամէն ինչ սիրելու մասին լսած էինք, բայց սա աթոռասիրութեան մասին չէինք լսած, աթոռ սիրել կ՚ըլլա՞յ:
Պարզ ու բնական հարցադրում:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր կէսօրուան ընդմիջումէն ետք երբ գրասենեակ կը վերադառնայի, դիմացս երկու երիտասարդ զոյգեր կը քալէին, այդ երիտասարդներէն մէկը հեռախօսով բարձրաձայն կը խօսէր: Խօսակցութենէն պարզուեցաւ, որ արտասահմանէն եկած են…
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այստեղ երկու հարցում կ՚ըլլայ.
Ինչո՞ւ համար Քրիստոս աղօթեց՝ Հա՜յր, ազատէ՛ զիս, որովհետեւ ստոյգ գիտէր, թէ ինչ պիտի ըլլար, եւ դարձեալ՝ չէր ուզեր որ այն պատահէր:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Տարիներէ ի վեր, գեղեցիկ աւանդութեան եւ օրէնքի վերածուած սովորութեան համաձայն, Հայաստանէն ներս, հոկտեմբերի առաջին կիրակին, յատուկ ձեւով եւ նոյնքան ալ պատշաճ, կը նշուի «Ուսուցիչի օր»ը: Այդ օր, լաւ առիթ է, որ երախտագիտական, շնորհակալական ու մեծարանքի խօսքեր կ՚ուղղեն հանրապետութեան բոլոր հին ու նոր ուսուցիչ-ուսուցչուհիներուն:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ամերիկահայ գրող եւ թատերագիր Ուիլիըմ Սարոյեան 1972 թուականին ճամբորդութիւն մը կատարած է դէպի Մերձաւոր Արեւելքի երկիրներ, ուր հանդիպումներ ունեցած է ինչպէս հայ համայնքի, այնպէս ալ օտար շրջանակներու հետ: Սարոյեան եղած է Լիբանան, Պաղեստին, Սուրիա, այցելած է տարածքաշրջանի նշանաւոր քաղաքներ ու վայրեր:
