ARVESTI
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Լիբանանի պատերազմի ահաւոր ու անգործ օրերուն անհատը կ՚որոնէր պատառը ստեղծելու միջոցներ: Ժառանգաբար փոխանցուած շնորհքը կը յայտնուի, գտած է պահը եւ անհատին մտապատկերին մէջ կը գծէ բնութեան բարիքները, մետաղներն ու քարերը կը միաձուլուին. «Արմատներս Պոլիսէն կու գան, հայրս դերձակ էր, մեծ հայրս՝ պղնձագործ: