ԳԻՏԱԿՑԱԲԱՐ ԵՒ ԱՆԳԻՏԱԿՑԱԲԱՐ
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Դպիրները կ՚երգեն. «Աստուծոյ Որդի, որ Հայրը մեզի հետ հաշտեցնելու համար պատարագուելով կը բաշխուիս մեր մէջ որպէս կենաց հաց. կ՚աղաչենք Քեզի, Քու Սուրբ Արեանդ հեղումով ողորմէ՛ Քու Արիւնովդ փրկուած հօտին»:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Դպիրները կ՚երգեն. «Աստուծոյ Որդի, որ Հայրը մեզի հետ հաշտեցնելու համար պատարագուելով կը բաշխուիս մեր մէջ որպէս կենաց հաց. կ՚աղաչենք Քեզի, Քու Սուրբ Արեանդ հեղումով ողորմէ՛ Քու Արիւնովդ փրկուած հօտին»:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Հաւանաբար վերջին քսան տարուայ մէջ ամենախօսուած նիւթերէն մէկն է համաշխարհայնացումը, թէ՛ մասնագիտական շրջանակներուն եւ թէ՛ պարզ ամենօրեայ զրոյցներուն մէջ սովորական մարդոց կողմէ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ո՛չ միայն ֆրանսացիներ, այլ նաեւ ճաբոնցիներ, որոնք զանազան ժամանակներու, զանազան հարթակներու եւ զանազան միջոցներով պայքար տարած են պաղեստինեան դատին համար։ Այդ պայքարը մարդու իրաւունքներու համար է, նախքան հողի, իրաւունքի եւ արդարութեան պայքարի։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանահայ ելեւմտագէտ, երկարամեայ Լիբանանի Կեդրոնական դրամատան փոխ-կառավարիչներէն Մկրտիչ Յ. Պուլտուքեանի հետ ունեցանք շահեկան հարցազրոյց մը։
ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԷՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Իսկ ես՝ անունիս կ՚ըսեմ.
-Լքէ՛ զիս,
Հեռացի՛ր ինձմէ,
Քանի նեղացայ երբ խօսիլ սկսայ եւ
Յատկանիշներդ տարածուեցան:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1902)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Գիտնական մը ըսած է, որ թոքախտին դէմ ամենէն ազդեցիկ միջոցը առողջապահական լաւ պայմաններն են:
Իսկ ամենէն լաւ միջոցներն են՝ մաքուր օդը եւ լաւ սնունդը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Թերթիս յարգարժան ընթերցողներուն կը ներկայացնենք երեքշաբթի, 15 յունիս 1971-ին թերթիս էջերուն մէջ լոյս տեսած Արշակ Եղիկեանի գրութիւնը նոյնութեամբ:
Կարելի չէ ուրանալ, թէ թարգմանութիւնը մեծ դեր ու օգտակարութիւն ունեցած է գրական գործերու ընդհանրացման մէջ:
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Իւրաքանչիւր երկիր ունի իր մշակութային իւրայատկութիւնը եւ կենցաղը: Կենցաղն ու ապրելակերպը կը հանդիսանան երկրի մը բնութագիրը, պիտակը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Առէ՛ք կերէք եւ բոլորդ խմեցէ՛ք-էն ետք, դպիրները կ՚երգեն. «Երկնաւոր Հայր, որ Քու Որդիդ մեզի համար մահուան յանձնեցիր, որպէս մեր մեղքերուն պարտապան: Անոր թափած արիւնով, կ՚աղաչենք Քեզի, ողորմէ՛ Քու բանաւոր հօտիդ»:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Մարդկային անհատական ու մանաւանդ հաւաքական շարժը շատ երկար փուլերէ անցած է, սկսեալ մեծ գաղթերէն հասնելով մեծ ներխուժումներու ու տարածքներու նուաճման, նաեւ այդ շարժերը յանգած են նպատակի կամ միջոցի ծառայեցման (նայած պատմական ու քաղաքական պատեհութիւններուն) եւ աշխարհի բոլոր ցամաքամասերու յայտնաբերման գործողութիւններուն: