Արխիւ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Վախը՝ մարդկային կեանքին ամենէն ազդու եւ տիրապետող զգացո՛ւմն է, եւ սկզբնական վախը՝ մահուան վախն է, վախը՝ կորսնցնելու եւ կորսուելու։ Ընդհանրապէս չարին անդոհը ստելութիւն եւ խորշանք կը պատճառէ, գալիք չարիքն ալ՝ վա՛խ։

Ռուսաստանի փոխ-վարչապետ Ալեքսէյ Օվերչուք յայտարարեց, որ Մոսկուայի եւ Երեւանի միջեւ քննարկումներ ծաւալուած են՝ Հայաստանի հարաւով անցնելիք TRIPP անցուղիին վերաբերեալ հարցերու շուրջ։

Սպիտակ տան մէջ ստորագրուած համաձայնագրերէն վերջ յատուկ ներկայացուցիչներու ժամադրութիւն:
Քըլըչ եւ Ռուբինեան կը քննարկեն՝ նախապէս գոյացած պայմանաւորուածութիւնները կեանքի կոչելու մասին հարցեր:

Վանայ լիճի Աղթամար կղզիի երբեմնի Սուրբ Խաչ եկեղեցւոյ մէջ հերթական յուզիչ Սուրբ Պատարագը:
Ամենապատիւ Սրբազան Պատրիարք Հայրը խօսեցաւ քարոզ մը, պատարագեց Տ. Յովակիմ Եպիսկոպոս Մանուկեան:

​Այսու խոր յուզումով կը յայտնուի մերազն ժողովուրդին, թէ հայ մամլոյ վաստակաշատ խմբագիրներէն, «Նոր Մարմարա» օրաթերթի խմբագրապետ, Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ «Ս. Սահակ-Ս. Մեսրոպ» շքանշանակիր, Հայաստանի Հանրապետութեան «Մեսրոպ Մաշտոց» եւ «Մովսէս Խորենացի» շքանշաններով մեծարեալ, Հայաստանի Մշակոյթի նախարարութեան Ոսկեայ շքանշանակիր, Պոլսոյ Պատրիարքական Աթոռոյ Ա. կարգի շքանշանակիր, Հայաստանի Գրողներու միութեան Ոսկեայ շքանշանակիր՝ 
ՏԻԱՐ
ՌՈՊԷՐ ՀԱՏՏԷՃԵԱՆ
6 սեպտեմբեր 2025, շաբաթ, ժամը 08.30-ին իր հոգին աւանդած է Երկնաւոր Հօր ձեռքերուն մէջ։

Երեւան-Փարիզ առանցքին վրայ նախանշուեցան ռազմավարական համագործակցութեան ապագայ խորացման ուղիները:
Հայաստան եւ Ֆրանսա միշտ ծաւալուն արժեւորման կ՚ենթարկեն տարածաշրջանի խնդիրները. Արմէն Գրիգորեանի բազմակողմանի հանդիպումները:

«Ապրելով Հաւատամքը այսօր. Նիկիոյ առաջին տիեզերաժողովի 1700-ամեակի յիշատակում»:
Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի մէջ կազմակերպուած հաւաքի մասնակիցները ներկայացան Վեհ. Հայրապետին:

Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ներկայիս մեր՝ հայկական իրականութեան մէջ թարգմանական աշխատանքը ո՛չ այդքան փայլուն վիճակ մը ունի: Ո՛չ մեր ունեցածը կրնանք ուրիշներուն հրամցնել պատշաճօրէն եւ ո՛չ ալ ուրիշին լաւը կրնան ներկայացնել մեր ընթերացասէր հասարակութեան:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Նոր կտակարանին չորս աւետարանները այլ եւ այլ տեղեր գրուած, առաքեալներու նամակները իրարմէ զատուած եւ հեռու քաղաքներու եկեղեցիներու ղրկուած ըլլալով բաւական ժամանակ անցաւ, մինչեւ որ այն գրուածներուն ամէնը ժողվուելով մէկ գիրք եղաւ։