Արխիւ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ոչինչ աւելի ատակ է ամրացնելու մարդուս հաւատքը եւ յոյսը, քան անոնց հոգիներուն մէջ խորապէս դրոշմուած այն համոզումը, թէ Աստուծոյ համար անկարելի բան չկա՛յ։
Հաւատալու հարցին, մարդկային իմացականութիւնը եւ կամքը կը համագործակցին աստուածային շնորհքին հետ։ 

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Ինչպէս յիշեցի, հայոց լեզուի դասախօսներուս հետ բացի Ռաֆայէլ Իշխանեան մեծութենէն, նաեւ յարգանքս Յովհաննէս Բարսեղեանին, որ լեզուի պատմութիւն կը դասաւանդէր, հինգ տարի պատերազմի դաշտին վրայ գացինք-եկանք, յաղթեցինք ու նահանջեցինք։

Շիշլի մարզակումբի ֆութսալի կազմը երէկ Մենչըսթըրի մէջ հանդիպում մը ունեցաւ «Tigers Roermond» խումբին հետ, որուն դիմաց 4-1 արդիւնքով պարտութիւն կրեց։

Շիշլի մարզակումբի ֆութսալի խումբը մեկնած է Մենչըսթըր, Անգլիա։ Ֆութսալի ախոյեաններու լիկի նախաորակաւորման փուլի հանդիպումներուն կը մասնակցին շիշլիցիները։ ՈՒԷՖԱ-ի այս կարեւոր մրցաշարքին Շիշլի արդէն երկրորդ անգամ կը մասնակցի՝ անընդմէջ երկու տարի Թուրքիոյ ախոյեանի տիտղոսը նուաճած ըլլալով։

Հայաստանին հասցուած մեծագոյն վնասներէն մէկը՝ հասարակութեան արհեստական բաժանումն է հակադիր խումբերու: Եւս աւելի մեծ անհեթեթութիւն է, երբ բաժանումը տեղի կ՚ունենայ՝ ըստ հասարակութեան ռուսամէտ եւ արեւմտամէտ խումբերու:

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Հայոց պատմութեան դասերուն ամենածիծաղելի պահը Գագիկ թագաւորին դասն էր, որովհետեւ սփիւռքահայերս օտար հողի վրայ ճիշդ հնչիւնները կորսնցուցած ենք։ Իսկ մայր հողի վրայ դասական ուղղագրութիւնը, այդ բոլորիս ծանօթ տխուր պատմութիւն է։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի խոշորագոյն պատկերասրահը՝ Ազգային պատկերասրահը, կը պատրաստուի իրադարձութեան մը: Պատկերասրահին մէջ շուտով պիտի վերաբացուի հայ մեծանուն նկարիչներու աշխատանքներու մշտական ցուցադրութիւնը, որուն համար պատկերասրահը գոցած է իր դռները՝ հանդիսաւոր կերպով պատրաստուելու համար այդ առիթին, որուն կը սպասեն արուեստով հետաքրքրուող մեծ թիւով մարդիկ:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այսօրուան պէս կը յիշեմ, թէ հոգեբանութեան ուսուցիչս կ՚ըսէր. «Ուրախութիւնը կարելի չէ տեսնել, որովհետեւ այդ մէկը արտաքին իրողութիւն մը չէ՝ այլ ներքին. կարելի է տեսնել ժպիտը՝ որ ուրախութեան արտայայտութիւնն է, սակայն կարելի չէ տեսնել ուրախութիւնը»:

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Արաբ Հերակլ Պուարոն վերադարձաւ իր գրասենեակ յոգնած, ու հարցուց իր քարտուղարուհիին՝ Ֆաթմային, թէ իր բացակայութեան ոեւէ մէկը հարցուցա՞ծ էր իր մասին, ու ան հերքեց այդ: Ան անտարբերութեամբ թերթատեց իրեն հասած նամակներն ու հեռագիրները, ապա մէկ կողմ դրաւ՝ անոնց մէջ կարեւոր բան չըլլալուն համար, ապա պառկեցաւ իր սովորական բազմոցին վրայ, իր ոտքերը կօշիկներով երկարեց թերթերու, շաբթական թէ ամսական պարբերականներուն վրայ, որոնք այդ առաւօտ լոյս տեսած էին, ու սկսաւ ծխախոտին ծուխը օդին մէջ փչել, մինչ կ՚երազէր մեծ դատին մասին, որ կը ցնցէր հասարակական կարծիքը…