ՏԱՃԱՏ ՐԷԻՍ ՓԱՅԼՈՒՆ ՉԻ ԳՏՆԵՐ ՁԿՆՈՐՍՈՒԹԵԱՆ ԱՊԱԳԱՆ
Առաւօտեան ժամը 3ին “Ագշամճը գահվէսի”ի մէջ:
Կը գանգատին որ ժողովուրդը դեռ վարժուած չէ ձուկ ուտելու:
Առաւօտեան ժամը 3ին “Ագշամճը գահվէսի”ի մէջ:
Կը գանգատին որ ժողովուրդը դեռ վարժուած չէ ձուկ ուտելու:
“ծովը բիրտ է”
“ծովնէ որ մեզի կեանք կուտայ”
“Մենք անոր զաւակներն ենք”
“Աստուծոյ օրհնութիւնը մենք ծովէն կը սպասենք”
“Հէյ անամ, վար մը պիզէ եան պաքան...”:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Սեբաստիոյ վիլայէթի Տեւրիկ գաւառակի Գասաման գիւղին մօտակայքի Բրգնիկ գիւղի անունին մասին զանազան վարկածներ կան: Ամենաընդունուած տարբերակը այն է, որ Բրգնիկ անունը ծագած է Բագրատունի նախարարական տոհմի անունէն՝ աղաւաղուելով եւ դառնալով Բրգնիկ։
ՎԱՐԴԱՆ ՕԶԻՆԵԱՆ
“Այո պարոն, աշխարհի մէջ պարկեշտ մարդու մը տասը հազարէն մէկ միայն կարելի է պատահիլ”: Այսպէս խօսեցաւ Համլէթ Բոլոնիոսի: Բայց եթէ Շէյքսբիր Գումգաբու ապրած ըլլար չպիտի գրէր այս խօսքը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ինչո՞ւ տակաւին կան չզարգացած կամ զարգացող երկիրներ՝ քանի որ կ՚ապրինք փորձագիտութեան դարուն։ Արդեօք սա պարզապէս կրթութեան բացակայութեա՞ն պատճառով է, թէ ուրիշ հանգամանքներով պայմանաւորուած։
Ճիշդ 72 տարի առաջ այսօր՝ 20 մայիս 1952 թուականին, ԺԱՄԱՆԱԿ-ի առաջին էջին վրայ տեղ գտած էր նոր յօդուածաշարքի մը ազդարարութիւնը։ Ընթերցողներուն տեղեկացուած էր, որ օր մը վերջ 21 մայիս 1952 թուականին պիտի սկսէր «Գումգաբուի հայ ձկնորսներուն հետ» խորագրեալ յօդուածաշարքը։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր կու գանք աւարտին հասցնելու Մուշեղ Եպիսկոպոս Սերոբեանի արգասիքը հանդիսացող գրութիւններուն ծանօթացումը, մեր սիրելի ընթերցողներուն ներկայացնելով անոր «Դիտումներ եւ դատումներ. (Էջեր օրագրէս)» գիրքը, որ լոյս տեսած է 1932-ին, Պէյրութի մէջ, Մուշեղ Սրբազանի եկեղեցական կարգը ձգելէն ետք:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Բարեկամութեան կենսական տարրերն են սէրը, համագործակցութիւնը, հասկացողութիւնն ու վստահութիւնը։ Հետեւաբար, բարեկամութեան թէ՛ ընկերային եւ թէ՛ անհատական իմաստները շատ մօտ են իրարու։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Լիբանանցի եւ ամերիկացի աշխարհահռչակ գրող, իմաստասէր եւ նկարիչ Ճըպրան Խալիլ Ճըպրանի 140-ամեակը ամբողջ տարի մը (2023-2024) նշուեցաւ ո՛չ միայն իր ծննդավայր Լիբանանի եւ ապրած երկրի՝ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու, այլեւ՝ աշխարհի բազմաթիւ երկիրներու մէջ ոգեկոչուեցաւ յիշատակը Արեւելքի մեծագոյն այս իմաստասէրի:
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Դեռ շատ նոր էր բոլորս տակնուվրայ ընող թագաժահրը եւ ես անոր քննութեանը պիտի երթայի։ Երբ եղբօրս ինքնաշարժը նստայ, եղբայրս ժպտալով ըսաւ.
-Այդ ինչ զարդարուն դիմակ մը դրեր ես։