Ընկերա-մշակութային

ԲՈՂԲՈՋ Է, ԲՈՂԲՈ՜Ջ…

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Ամբողջ շաբթուան ընթացքին, մէկը դպրոցէն, միւսը՝ գործէն, տարբեր ժամերու տուն կը հասնէինք, բայց կիրակի օրերը անպայման քիչ մը ուշ, քիչ մը կանուխ իրարու կը սպասէինք, ընտանիքով ճաշի նստիլը պարտադիր էր։ Շատ յաճախ հօրաքրոջս ընտանիքն ալ կը միանար…

Ո՞ՐՆ Է ՃԻՇԴԸ. ԲԱՐԻ՞ ԸԼԼԱԼ, ԹԷ ՉԱՐ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մարդիկ՝ «Homo sapiens»ը կենդանիներու մէջ թէ՛ ամենադաժանն է եւ թէ ամենագթասիրտը։ Բացի դաժան, անգութ, եսասէր ու անբարոյ ըլլալէ, ան միեւնոյն ժամանակ գթասիրտ է, բարի, պարտաճանաչ եւ օգտակար․․․

ԶՕՀՐԱՊ՝ ԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՐՑԵՐՈՒ ՇՈՒՐՋ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայ անուանի գրող, հայ գրականութեան «նորավէպի իշխան», մեծահռչակ խորհրդարանական, քաղաքագէտ, փաստաբան եւ բարեգործ Գրիգոր Զօհրապ գրած է բանաստեղծութիւններ, նորավէպեր, ակնարկներ, վէպեր եւ այլ տեսակի գրութիւններ։

ՄՈՒՇԵՂ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՍԵՐՈԲԵԱՆ (1869-1951)

Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Կը շարունակենք մտածումներ ներկայացնել Մուշեղ Եպիսկոպոս Սերոբեանէն:
1908-ին Պոլսոյ մէջ լոյս տեսած է Սերոբեանին «Հովիւին խրատները ուղղուած է Ատանայի եւ ամբողջ թեմական ժողովուրդին» գիրքը:

ՀԵՔԻԱԹՆԵՐՈՒ ՍՏԵՂԾՄԱՆ ԸՆԹԱՑՔՆ ՈՒ ԳՈՐԾԱՌՈՅԹԸ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Իրադարձութեան մը տարինե՜ր ետք հեքիաթի վերածումը… Երբ դէպք մը դարձեալ պատմուի, ձեւով մը «սիմիւլասիոն» կը ստեղծուի այդ իրադարձութեան ուրիշներու փոխանցման համար, ինչ որ ժամանակ առ ժամանակ փոփոխութեան ենթարկուելով կը վերաձեւաւորուի։

ԻՆՉՈ՞Ւ ՎՇՏԱՑՈՒՑԻՐ ԶԻՍ…

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Այսօր դարձեալ մեծ հաճոյքով մտած էի մօրս դարակը եւ թուղթերը կը խառնէի։ Անսպառ  հետաքրքրական նիւթեր կան հօրս եւ մօրս դարակներուն մէջ, նամակներ, յօդուածներ, դասախօսութիւններ։ Ամբողջ անցեալ մը, հարուստ կեանք մըն է այդ դարակներուն մէջ… Այս անգամ մեծ հօրս մահուան առիթով՝ Մուրատ Մանուկեանին գրած սրտի խօսքն է, որ պիտի ներկայացնեմ։

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳԱՐՆԱՆԱՅԻՆ ՈՒՏԵԼԻ ԲՈՅՍԵՐԸ. ՀԱՅՈՑ ԲՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՐՍՏՈՒԹԻՒՆԸ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Գարուն է… Ամէն տեղ ծաղկունք է, դալարիք, կանաչ խոտ, բնութեան արթնացում եւ զարթօնք: Առատ կանաչը աչք կը շոյէ եւ կը կանչէ բնութեան գիրկը: Առանձնապէս դաժան ձմեռ չէր այս տարի Հայաստանի համար, ինչ որ մէկ կողմէն լաւ, միւս կողմէն վատ է. վատ է, քանի որ հողը տակաւին չէ յագեցած ձմեռուայ խոնաւութենէն:

ԶԱՐՄԱՆԱԼԻ ԴԷՊՔ՝ ԱՅՆԹԱՊԻ ԳՈԼԷՃԻՆ ՄԷՋ ԿԸ ՆԿԱՐԱԳՐԷ ԱՒԵՏԻՍ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

1915 թուականի ապրիլի 24-ին Պոլսոյ մէջ ձերբակալուած հայ մտաւորականութեան խումբին մէջ կը գտնուէր տքթ. Աւետիս Նագգաշեան, որ նշանակալի կեանք ունեցած է թէ՛ Պոլիս, թէ՛ արտասահման։

ՓԻԼԻՍՈՓԱՅՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ ԱՆՑԵԱԼ, ՆԵՐԿԱՅ, ԱՊԱԳԱՅ ՓՈԽՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Փիլիսոփայութեան պատմութեան մէջ նկատելի են գրեթէ բոլոր ժամանակաշրջաններու ընթացքին գրի առնուած յօդուածներ՝ հետեւեալ հարցման մասին. ի՞նչ է մարդը: Այնուամենայնիւ, այս յօդուածներու հիմնական առանցքը միշտ չէ կազմած այդ հարցումը:

Էջեր