ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Կաղանդի օրեր են: Նոր տարին շուտով իր իրաւունքներու մէջ կը մտնէ եւ յոյսով կը լեցնէ բոլոր սպասող սիրտերն ու հոգիները: Աւանդական Կաղանդը միշտ սիրելի է. կառչելով մեր նախնեանց աւանդութիւններուն եւ մեծերու խորհուրդներուն՝ աւելի գօտեպնդուած կը զգանք նոր օրերուն ընդառաջ:
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
* Զապէլ Եսայեան Աւետիս Ահարոնեանին հանդիպելու իր ունեցած տպաւորութիւններուն մասին, կը գրէ.
Արարատը չենք տեսած, բայց անոր ալեւոր եւ վեհաշուք բարձրութեան զգացումը ունինք, անոր պատկերը մեր հոգւոյն մէջ կը ծնինք գրեթէ. մեր նախահայրերը տեսած են զայն ու անոր ազդած տպաւորութեան յուզմունքը փոխանցուած է մեզի, մեր անգիտակից եւ կազմութեան տաժանքին մէջ եղած օրերէն:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Առանձնութիւնը մարդկային համընդհանուր փորձառութիւն մըն է, միեւնոյն ժամանակ ալ՝ խոր եւ անձնական: Առանձնութեան պատճառ կրնայ սեպուիլ ո՛չ միայն հասարակութեան պատկանելիութիւնը, այլեւ՝ զգացական կապի եւ մտերմութեան բացակայութիւնը:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Դեկտեմբերի սկզբին՝ շուէտացի գիտնական, Նոպելեան մրցանակի հիմնադիր Ալֆրէտ Նոպելի մահուան օրը, Սթոքհոլմի մէջ հանդիսաւորութեամբ յանձնուեցան այս տարուայ Նոպելեան մրցանակները:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Յայտնի է, որ հայ երաժշտագիտութեան երախտաւորը, հայ երգի անմահ մարտիկը՝ Կոմիտաս, շրջան մը բնակած եւ գործած է Պոլիս: Ընդհանրապէս, Կոմիտասի գիտակցական եւ ստեղծագործական կեանքի վերջին հինգ տարիները հիմնականօրէն կապուած են պոլսական իրականութեան հետ։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
«Կը խորհիմ, ուրեմն գոյութիւն ունիմ»: Այս խօսքը ի՞նչ կը նշանակէ։ Եթէ կը մոռնաք դուք ձեզ եւ կը մտածէք, որ տեսանելիութիւնն ու ներառականութիւնը գոյութիւն կը նշանակեն եւ կը շարունակէք ձեր կեանքը, ապա դուք ի՞նչ էք՝ եթէ ոչ պատկեր մը միայն։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ գրականութեան մասնագէտներ այն տեղեկութիւնը հաստատած են, որ գրող-երգիծաբան Յակոբ Պարոնեան իր ստեղծագործութիւններէն ոչ մէկուն վրայ այնքան երկար աշխատած է, որքան՝ «Ազգային ջոջեր»ու: Այդ աշխատութեան վրայ մեծ երգիծաբանի միտքը բեւեռուած է մօտաւորապէս վեց տարի՝ 1874 թուականէն մինչեւ 1880 թուականը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Կիրակի, 15 դեկտեմբեր 2024-ին, «Յառաջ Արեւտմահայերէնի» կեդրոնէն ներս, Երեւան, տեղի ունեցաւ յուշ-երեկոյ մը, նուիրուած՝ Զարեհ Արք. Ազնաւորեանին՝ վախճանման 20-րդ տարելիցին առիթով:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդիկ կը կարծեն, որ երջանկութեան միակ աղբիւրը աշխատանքը, դրամը կամ իշխանութեան ձեռքբերումն է, բայց երջանկութեան պատճառները իրականութեան մէջ շատ աւելի տարբեր են։ Ոմանց համար երջանկութեան որոնումը կը ցուցադրուի որպէս կեանքի ամենահիմնական նպատակը, իսկ ոմանց համար սա ակնթարթային բաւարարուածութեան հասնելու միջոց մըն է։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
«Մեսրոպ Մաշտոց» Մատենադարանի խոշորագոյն նուիրատուներուն մէջ առանձնակի երախտիքով կը նշուի կեսարացի Յարութիւն Հազարեանի անունը: Այդ անուան հետ սերտ առընչուած է հայկական մշակոյթի գանձերու հայրենադարձութեան շարժումը, որ սկիզբ առած է անցեալ դարու կէսերուն եւ կը շարունակուի մինչ այսօր:
