ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Արարատեան Հայրապետական թեմի առաջնորդական փոխանորդ Տ. Նաւասարդ Արք. Կճոյեանի օրհնութեամբ Երեւանի Զօրաւոր Սուրբ Աստուածածին եկեղեցին լոյս ընծայած է Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ 130-րդ Կաթողիկոս, հայագէտ եւ Հայաստանի ազգային հերոս Վազգէն Ա. Կաթողիկոսի «Խրիմեան Հայրիկը որպէս դաստիարակ» գիրքը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք մեր խորհրդրածութիւնները՝ Ալպէռ Քամիւի չարութեան սահմանման մասին։
Այն սահմանումը, որ Քամիւ կ՚օգտագործէ չարութիւնը նկարագրելու համար, կը նպաստէ յստակեցնել խնդիրը, որովհետեւ անոր սահմանումը խիստ կը սահմանափակէ չարութիւնը
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Արցախի մասին գրելը այլեւս ծանր է, դժուար, երբեմն՝ անհնար: Արցախը արցունք դարձած է բոլորիս աչքին: Գրական բարձր բառով հանապազօրեայ, իսկ առօրեայ իմաստով՝ ցամաք հացի կարօտ է արցախցին այսօր:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղուան ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայիի մարգարէութենէն 3.16-4.1:
Պօղոս առաքեալին Կորնթացիներուն ուղղած առաջին նամակէն 1.25-30:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Բարին ու չարը ենթակայական հասկացութիւններ են, որոնք չունին մաքուր սահմանում։ Մասնաւորապէս չարութիւնը հասկացութիւն մըն է, որ իւրաքանչիւր մարդու համար տարբեր իմաստ ունի։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այսօր կը լրանայ հայ բեմի աննման դերասանուհի Արուս Ոսկանեանի մահուան 80-րդ տարելիցը: 1943 թուականի յուլիսի 20-ին ան 54 տարեկանին լքեց երկնային կեանքը՝ յաւերժ ապրելով հայ թատրոնի եւ շարժանկարային արուեստի պատմութեան մէջ:
ՀԵՐՄԻՆԷ ԱՒԱԳԵԱՆ
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Սեղանը պատրաստ էր, սակայն ընթրիքը անսովոր բոյր մը ունէր: Թերեւս հրաժեշտի բոյրը այդպիսին կ՚ըլլայ, ո՞վ գիտէ:
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Տղամարդը հաւաքեց չոր փայտերը, դրաւ իրարու վրայ ու վառեց կրակը: Երկինքը կը կլանէր կայծերը եւ ետ չէր տար: Երկինքը սովոր էր ամէն բան առնել-տանելու:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հաֆիք գաւառակը կը գտնուէր Սեբաստիոյ հարաւ-արեւելեան կողմը: Կեդրոնն էր Գոչասար կամ Պետրոսի աւանը, Ալիսի աջ ափին վրայ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնները վարակիչ հիւանդութիւններու եւ համաճարակներու գրականութեան մէջ տեղին մասին։
Համաճարակներու կամ վարակիչ հիւանդութիւններու մասին վէպերը աննկարագրելի կարեւորութիւն կը ներկայացնեն ամբողջ մարդկութեան համար՝ այն առումով, որ հեղինակներու գրեթէ բոլորը ներշնչուած են աշխարհի վրայ նախապէս գոյութիւն ունեցած հիւանդութիւններէ եւ անոնց նիւթական, առողջապահական, ընկերային եւ այլ ազդեցութիւններէն։
