Ընկերա-մշակութային

​ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Յու­լիս 29-ին, ա­րո­ւես­տա­սէր ողջ մարդկու­թեան հետ, հայ ժո­ղո­վուր­դը կը նշէ ծննդեան տա­րե­դար­ձը ­Հայ­կեան ­Հան­ճա­րին հա­մաշ­խար­հա­յին ճա­ռա­գայ­թում­նե­րէն ­Յով­հան­նէս Այ­վա­զովս­կիի:

​Երեւանի մէջ կազմակերպուած «Արեւելահայերէնի եւ արեւմտահայերէնի մերձեցման խնդիրները» խորագրեալ համաժողովին շրջագծով օրակարգի վրայ եկան թէ՛ հին եւ թէ նոր հարցեր, որոնք առիթ ընձեռեցին տարիներու հոլովոյթին մէջ ձեւաւորուած առաջնահերթութիւններու մասնագիտական ամփոփման:
Հրանոյշ Յակոբեան. «Ընդունելի կը նկատեմ այն տեսակէտը, թէ մեր դպրոցներուն մէջ աւելցնենք արեւմտահայ գրողներու ստեղծագործութիւններու ուսումնասիրման դասաժամերը»:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

1973 թուա­կանն էր: Լի­բա­նա­նի քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազ­մէն ա­ռաջ: Հայրս ո­րո­շեց, որ այ­լեւս բա­ւա­րար էր Էշ­րէֆիէի Մոն­թէ Նապ­հան թա­ղա­մա­սի մէջ մեր բնա­կու­թիւ­նը: Մեր թա­ղը յատ­կան­շա­կան էր տու­նե­րուն «քով-քո­վի» եւ «մէջ-մէ­ջի» ի­րա­րու միա­ցած ի­րա­կա­նու­թեամբ, ուր ըն­տա­նիք­ներ թէ­պէտ զատ տնակ­նե­րու մէջ էինք, բայց միա­սին ապ­րե­լու սո­վո­րու­թիւն ու­նէինք:

Ա­նուա­նի ե­րաժշ­տա­գէտ Ա­ւետ Տէր­տէ­րեա­նի յի­շա­տա­կին Հա­յաս­տա­նի մէջ կազ­մա­կեր­պուած է փա­ռա­տօն մը՝ «Տէր­տէ­րեա­նի ժա­մա­նա­կը» ա­նուան տակ։ Գե­ղար­քու­նի­քի մար­զի Հա­յա­վանք գիւ­ղին մէջ կը գտնուի ա­նոր ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան տու­նը, որ միշտ իր ե­րաժշ­տու­թեան հա­մա­կիր­նե­րուն եւ մաս­նա­գէտ­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ ու­նե­ցած է ա­ռանձ­նա­յա­տուկ նշա­նա­կու­թիւն։

Ե­րե­ւա­նի Օ­փե­րա­յի եր­դի­քին տակ հինգ տա­րուան ընդ­մի­ջու­մէ մը վերջ նա­խըն­թաց ե­րե­կո­յեան վերս­տին բե­մադ­րուե­ցաւ «Ժի­զել» պա­լէն, որ ֆրան­սա­ցի ա­րուես­տա­գէտ Ա­տոլֆ Ա­տա­նի հան­րա­յայտ ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւնն է։ Հա­յաս­տա­նի ժո­ղովր­դա­կան ա­րուես­տա­գէտ Վի­լեն Գալս­տեա­նի ջան­քե­րով վե­րա­կանգ­նուած է այս ներ­կա­յա­ցու­մը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս Կիրակի Երեւանի մէջ հանդիսաւոր արարողութիւնով մը պիտի բացուին Համահայկական 6-րդ խաղերը, որոնք պիտի շարունակուին մինչեւ Օգոստոսի 13-ը:
Պատմական խորհրդանշաններու համադրութեան եւ մերօրեայ երիտասարդութեան եռանդի եզակի խաչմերուկին վրայ…

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Հայաստանի ամենահիւսիսի կէտին վրայ՝ Դարիկ սահմանամերձ գիւղին մէջ յատկանշական ընկերային երեւոյթ մը:Պատմութեան ու բնութեան խաչմերուկին՝ հեռաւորութիւն, ցուրտ ձմեռներ եւ կառոյցներու բացակայութիւն, սակայն նաեւ երջանկութիւն:

Հա­յաս­տա­նի Պե­տա­կան սե­նե­կա­յին ե­րաժշ­տա­կան թատ­րո­նը վեր­ջերս Ե­րե­ւա­նի մէջ բա­ցօ­թեայ ներ­կա­յա­ցու­մով մը հան­դէս ե­կաւ՝ մա­նուկ­նե­րու ա­ռօ­րեան հե­տաքրքրա­կան դարձ­նե­լու նպա­տա­կով։ Մայ­րա­քա­ղա­քի Խան­ճեան փո­ղո­ցին վրայ գտնուող զբօ­սայ­գիի տա­րած­քէն ներս թատ­րո­նի դե­րա­սան­նե­րը մա­նուկ­նե­րուն ներ­կա­յա­ցու­ցին «Ե­րեք խո­զուկ­նե­րու նոր ար­կած­նե­րը» ա­նուն խա­ղը։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

-Ո՞ւր ես, հինգ ժա­մէ ի վեր քե­զի կը սպա­սեմ,- ը­սի այս ան­գամ քիչ մը ա­ւե­լի պա­հանջ­կոտ ձայ­նով: Կը զգա­յի, որ ըն­կա­լու­չին մէ­ջէն ձայնս սկսած էր դողդ­ղա­լու:

-Թ­րա­ֆի­քի՝ խճո­ղու­մի մէջ եմ, համ­բե­րէ՛, կու գամ կոր,- պա­տաս­խա­նեց եղ­բայրս:

​Երեւանի մէջ տեղադրուելու համար առաջարկուած աւելի քան յիսուն ինքնուրոյն ստեղծագործութեան հաւաքական ներկայացումը:
Ցուցահանդէսի ընթացքին գեղարուեստասէրներու դատին յանձնուած գործերը յառաջիկայ շրջանին կրնան զարդարել մայրաքաղաքի փողոցները՝ քաղաքապետարանին նախաձեռնութեամբ: