ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
2007-ին հօրս խանութը ձեռային աշխատանքներուս վաճառք-ցուցասրահի վերածեցի։ Բայց… Ես ի ծնէ ուսուցիչ եմ, այստեղ ալ չդադրեցայ ուսուցիչ ըլլալէ։ Նախ ունէի անձնական դասերս ու աշակերտներս եւ ցուցասրահը վերածուած էր Հայոց պատմութեան եւ Հայ գրականութեան կեդրոնի։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այս տարի լրացաւ 40-ամեակը պատմական իրադարձութեան մը. 1984 թուականին Ամենայն Հայոց Վազգէն Ա. Կաթողիկոսի Սրբատառ կոնդակով պաշտօնապէս վաւերացուեցաւ Խորէնեան Պատարագը եւ գործածութեան մէջ դրուեցաւ հայոց եկեղեցիներու մէջ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մեծ քաղաքի մը բնակիչները անպայման համակարծիք պիտի գտնուին այն մօտեցման, թէ մարդիկ այլեւս կարօտ են նոյնիսկ ծառ մը տեսնելու։ Անկարելի է չանդրադառնալ մարդու կողմէ կառուցուած երկնաքերերու, շինուած մեքենաներու, փոխադրամիջոցներու կամ համակարգիչներու ընդհանուր ծանրութեան, որոնք կը հասնին կամ նոյնիսկ կը գերազանցեն երկրի բոլոր կենդանի էակներու ծանրութիւնը։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Թիւրքմենիստանի մայրաքաղաքը՝ Աշխապատի մէջ տեղադրուեցաւ հայ բանաստեղծ, աշուղ Սայաթ Նովայի արձանը: Այն տեղադրուած է նորաբաց այգիի մը մէջ, որ կոչուած է թիւրքմէն հռչակաւոր բանաստեղծ, մտածող Մահթումկուլիի (Մահթումկուլի Ֆրակի) անունով:
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հայ երգիծաբան, լրագրող եւ արձակագիր Յարութիւն Ալփիարը ծնած է 12 յուլիս 1864-ին, Իզմիրի մէջ:
Նախնական կրթութիւնը ստացած է Պոլսոյ Արամեան եւ Շահնազարեան վարժարաններէն ներս:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնները կեանքի իմաստին եւ արժէքին մասին։
Մարդ բարիին եւ երջանկութեան կը տիրանայ մասամբ շրջապատի ազդեցութեամբ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ծարաւ, բայց նաեւ՝ անօթի մարդու մը մասին պատմութիւնը մեր մեծերէն Ռուբէն Սեւակ գրած է իր արձակ էջերուն մէջ: Տարօրինակ պատմութիւն մըն է՝ պոլսահայ մարդու մը կեանքէն, որուն ան հանդիպած է իբրեւ բժիշկ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Բոլորին մօտ ալ այսպէս կրնայ պատահիլ: Այնքան զարմանալի, նոյնքան իրական:
Այսպէս, առաւօտ մը երբ կ՚արթննաս ու կը կարծես որ սանկ դուն-քեզ «լաւ» չես զգար: Սովորականէն տարբեր:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայկական բարեգործական ընդհանուր միութեան (ՀԲԸՄ) «Զրոյցներ» շարքի հերթական թողարկումը սփռուեցաւ: Նիւթը երաժշտական էր, բայց նաեւ՝ պատմական: Խորագիրը՝ «Արա Տինքճեանը՝ հայ-ամերիկեան նուագախմբային երաժշտութեան ոսկեդարի մասին»:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Այդ երեկոն, տարիներու հեռաւորութենէն ե՛ւ կարօտով, ե՛ւ լուսաւոր զգացումով կը յիշեմ: Որոշած էի ծննդավայրիս փողոցներով անցնիլ: Քալել: Միայն քալել:
