Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ
Շաբաթ մը առաջ, 12 յուլիսին, Հայաստանի հիւսիս-արեւելեան գօտիին՝ Տաւուշի սահմանին ուղղութեամբ ազերիական թափանցումի փորձը բարեբախտաբար չունեցաւ 2016-ի Ապրիլեան պատերազմին տարածքն ու հետեւանքները, թէեւ կարելի չէ անտեսել, որ վաղը-միւս օր նման փորձեր կրնան կրկնուիլ Տաւուշի դէմ կամ այլուր, նոյնինքն Արցախի դէմ: Ատրպէյճան չէ հրաժարած ռազմատենչ թմբկահարումէ:
ԱՔՍԷԼ ՃԱՒԱՔ
Ես Պօղոս, հաւանաբար ձեր բոլորին ծանօթ երիտասարդ մը չեմ։ Դպրոցի մէջ միջակ նիշերովս, աղջիկներու նկատմամբ ազնիւ վարմունքներովս եւ բնագիտութեան հանդէպ եռանդովս կը ճանչնան զիս:
ՌՈՊԷՐ ՏԷՐ ՄԵՐԿԵՐԵԱՆ
Ինչպէս միշտ, լեզուն որպէս կենդանի երեւոյթ շարունակ զարգացման մէջ է:
Լեզուի զարգացման անմիջական, ամենէն շօշափելի համակարգը նորաբանութիւններով բառապաշարի համալրումն է։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Անցեալ կիրակի օր Հայաստանի Տաւուշ շրջանի սահմանային հատուածի ռազմական զարգացումը կը շարունակէ զբաղեցնել հայկական ընդհանուր օրակարգի առաջին դիրքը։
Անշուշտ մէկ կողմ դնելով անվտանգութեան ու մեծ պատերազմի բռնկման վտանգները, միջադէպ-զարգացումը կը զատորոշուի մի քանի կարեւոր հանգամանքներով։
Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ
Քիչ առաջ, արեւամուտին, մեր թաղի խաղաղ ու հանդարտ երեկոն պահ մը խանգարուեցաւ: Պատուհանէս դուրս՝ տեսայ, որ ինքնաշարժ մը կանգ առաւ ճիշդ մեր տան առջեւ, պատուհաններուն վրայ բաներ մը գրուած էին, իսկ պատուհանէն դուրս կը ծածանէին քանի մը գունաւոր փուչիկներ:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Ամրան ջերմութիւնը պարուրած է չորս դին, կեանքը կարծես սկսաւ դառնալ իր բնականոն ընթացքին, կամ համակերպում մը տեղի ունեցաւ եւ ժողովուրդը հացին ճամբան բռնել սկսաւ նոյնիսկ արեւուն ճառագայթներուն տակ դիմակներ կրելով: Իսկ դիմակները մարդիկ կը կրեն տուգանքէն զերծ մնալու եւ ոչ թէ իրենց իսկ կեանքը վտանգի չենթարկելու համար:
Հարցազրոյց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
-Պրն. Քալսահակեան, 2019 թուականի վերջին ամիսներուն համաշխարհային մամուլին մէջ սկսան լուրեր տարածուիլ, թէ Չինաստանի Ուհան քաղաքին մէջ գլուխ բարձրացուցած է նոր տեսակի վարակ մը՝ թագաժահր [քորոնա], որ սակայն շուտով սկսաւ տարածուիլ եւ այսօր երբ արդէն թեւակոխած ենք 2020 տարիին կէսը, այդ վարակը աշխարհով մէկ տարածուեցաւ:
ԵՐԱՄ
Ամիս մը անցեր էր արդէն Նորայի հետ առաջին դասէն։
Մաշտոցի պուրակի հանդիպման յաջորդեր էին երեք-չորս ուրիշները։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Խօսք. «Այլ յարուցանեմ զայն վերջին օրը» (Յհ 6.39):
Մեկնութիւն. Բազմաթիւ կերպերով կը լսուի վերջին օրը. նախ՝ որովհետեւ օրը չորս է. առաջին՝ ստեղծման օրը, որ երեկոյ ունի, բայց ոչ՝ առաւօտ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Տարիներ առաջ Թամարը, մեր միօրեայ վարժարանի լաւագոյն եւ օրինակելի աշակերտուհիներէն էր եւ որուն օրին յանձնած էի շրջանաւարտի յատուկ վկայագիր-վկայականն ու զանազան գնահատագրեր: Ու հակառակ քորոնայի ծանր օրէնք-պայմաններուն, թէեւ քիչ մը տատամսոտ եւ սակայն մենք մեզ լաւապէս «պատսպարած», պետական վարժարանէն երկրորդականի վկայականը իր ստանալուն առթիւ, երեկոյ մը, էրիկ-կնիկ «աչքի լոյս»-շնորհաւորանքի գացինք: Յատուկ հրաւէր: Նախ մերժեցինք:
