ՄՂՁԱՒԱՆՋԱՅԻՆ ԲԵՄԱԳՐՈՒԹԻՒՆ
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
«Ատրպէյճան Ռուսաստանի համար երթուղի մըն է դէպի հարաւ, դէպի Իրան եւ Թուրքիա՝ թէ՛ ցամաքէն եւ թէ Կասպից ծովու միջոցաւ, իսկ սա այժմու պայմաններով շատ աւելի կարեւոր առաջնահերթութիւն մըն է Ղարաբաղի վերաբերեալ հանգամանքներուն բաղդատմամբ, որովհետեւ Ուքրայնայի պատերազմին հետեւանքով այժմ փակ են Եւրոպայի սահմանները»:
«Քարնեկի» հիմնարկի աւագ գիտաշխատող Թոմաս տը Վաա, «Ազատութիւն» ռատիօկայանին տուած ծաւալուն հարցազրոյցին ժամանակ, Զանգեզուրի միջանցքի բացման հաւանականութիւնը մեկնաբանելու ժամանակ կը վերյիշէ 1918-1920 թուականներու իրադարձութիւնները. «Հայաստանի եւ Արեւմուտքի տեսակէտէ ցաւալի է տեսնել Մոսկուա-Պաքու-Անգարա առանցքը, ուր Հարաւային Կովկասի պարագային կան ընդհանուր շահեր»: