Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ի՞նչ պիտի ըլլայ չարագործներուն աւարտը:
Պատասխան. Չարագործը իր անօրէնութիւններովը պիտի բռնուի ու անիկա իր մեղքին չուաններովը պիտի կապուի:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Պատարագիչ քահանան Սուրբ Հաղորդութիւն տալէ ետք ոտքի կը կանգնի, դէմքը դէպի ժողովուրդը, սկիհը բարձրաձնելով բարձրաձայն կ՚ըսէ.
- Ո՜վ Տէր, ապրեցո՛ւր ժողովուրդ եւ օրհնէ՛ ժառանգութիւնդ. հովուէ՛ եւ բարձրացո՛ւր ասոնց մինչեւ յաւիտեան:

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Բնականաբար, բոլոր ազգերն ու ժողովուրդները իրենք զիրենք կը համարեն քաղաքակրթութիւններու կերտիչ, միաժամանակ տարբեր ժողովուրդներու միջեւ եղած բնածին մրցակցութիւնները կը մղեն՝ զանոնք ըլլալու ստեղծագործ ու յառաջադէմ, թէեւ տարբեր ժամանակներու մէջ, տարբեր միջոցներով օգտագործուած է ստեղծարար ըլլալու հասկացողութիւնն ալ:

ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Հայ Եկեղեցւոյ հինգերորդ տաղաւա՛ր տօնն է Խաչվերացը։ Տարւոյ այս վերջին տաղաւարը նուիրուած է խաչին՝ կոչելով «Խաչվերաց»։
Եւ ինչպէս միւս տաղաւարներու, ասոր հիմքին մէջ կայ պատմական եղելութիւն մը։ 613 թուականին պարսիկներու Խոսրով շահը մեծ բանակով մը կը յարձակի Բիւզանդիոնի վրայ։

Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Արձագանգին մէջ հոր մը կայ
Եւ հորին մէջ՝ արձագանգը,
Իսկ սահմանը չէզոք ու մոխրագոյն կ՚երեւի:

ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1904)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Սկիզբը քիթին, բերանին շուրջը եւ ճակատին վրայ կարմիր բծիկներ կ՚երեւին: Եթէ մատով սեղմենք այս կարմրած տեղերը, բծիկները վայրկեանի մը համար կը կորսուին եւ դարձեալ կը նորոգուին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Տէրը կը հսկէ՞ մարդու կեանքին:
Պատասխան. Վասնզի մարդուն ճամբաները Տիրոջ աչքերուն առջեւն են ու անոր բոլոր քայլերուն Ինք կը հսկէ (Առ 5.21):

ՆՈՐԱ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Մեր հայրիկը յաճախ կը կրկնէր այս արտայայտութիւնը. «Մարդ ուր որ ծնի, այնտեղ ալ պէտք է մեռնի»։
Կենսափիլիսոփայութիւն մը՝ զոր կը կապէ գոյութեան մեծագոյն զոյգ խորհուրդները երկրին։ 

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ​

Սիրոյ մասին պատմութիւնները օրինակներ կու տան, թէ ինչպէս կրնանք մեր կեանքը նուիրել այլ մարդու մը։ Իսկ ընկերութեան մասին պատմագրութիւնները յաճախ կը խօսին այն մասին, թէ ինչպէս կրնանք նուիրուիլ մեր կեանքին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Աւելի քան յստակ կը դառնայ, որ օրեր առաջ Պրիւքսելի մէջ կայացած եւ իր տեսակին մէջ այս տարուան երրորդը համարուող Փաշինեան-Ալիեւ հանդիպումը պարզապէս միտում մը ունէր՝ երկարաձգելու այսօրուան դրութիւնը։ Այլ խօսքով, ոչ մէկ յառաջխաղացք Հայաստանի գերիներու հարցով, սահմանազատան հարցով կամ նոյնիսկ՝ Հայաստանի համար ամենաբարդ օրակարգը համարուող խաղաղութեան վերջնական պայմանագրի խմբագրման հարցով։