Հարթակ

ՅԱՂԱԳՍ ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ԻՍԿԱԿԱՆ ԿԵՐՊԱՐԻՆ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ուշագրաւ գրութիւն մը ունի Կոստան Զարեան՝ վերտառուած «Հայուն Յիսուսը»։ Միշտ ալ սիրելով կարդացուելիք գրութիւն մը, որ քրիստոնէական հաւատքի ընկալումներէն աւելի՝ կը փորձէ քննել Տիրոջ իսկական կերպարը եւ անոր երակներուն մէջ մտնել արուեստի ընկալումներով։

ՆՈՐ ԱՐՇԱԼՈՅՍ ԲՈՒՐՈՂ ՄԵՐ ԶԱՏԻԿԸ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Կասկած չկայ, որ մեր եկեղեցական տօնացոյցով Սուրբ Զատիկը՝ Սուրբ Յարութեան տօնը հայ ժողովուրդի հոգեհարազատ ու շատ սիրուած եւ ամենէն նշանաւոր տաղաւար տօներէն մէկն է, որ նաեւ Մեծ Զատիկ ալ կը կոչենք:

ՅԱՂԹԵՑԻ ՊԱՐՏՈՒԵԼՈՎ…

ԱՆՈՅՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Հակառակ անոր, որ տօնական օրերու ընթրիքները շատ սիրած եմ միշտ, սակայն, մանկութեանս ամենաերկար թուացող ընթրիքներէն մէկը ինծի համար եղած է Զատիկի ճրագալոյցի պատարագին յաջորդող ընթրիքը, երբ միշտ եղած է իմ շատ սիրած՝ չամիչով փիլաւն ու ձուկը։ Բայց այդ ընթրիքը շատ կ՚երկարէր…

«ԲԱՐԵՒ»Ն ՈՒ «ՊԱՐԵՒ»Ը

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

-Պապի՛կ, դուն բարեւ կ՚ըսես, թէ ո՛չ պարեւ,- ըսաւ հնգամեայ թոռնուհիս՝ Վանան, հայկական վարժարանի առաջին օրուան աւարտէն իր տուն վերադարձին, երբ տակաւին պաչիկներ եւ կարօտագին գրկախառնումներ չէինք փոխանակած:

ՄԱՆԿԻԿ. ՓՈՔՐ ԵՐԵԽԱՆԵՐՈՒ ԽՆԱՄԱՏԱՐՈՒԹԻՒՆ՝ ԾՆԱԾ ՎԱՅՐԿԵԱՆԷՆ ՄԻՆՉԵՒ 3-4 ՏԱՐԵԿԱՆ ՀԱՍԱԿԸ

ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1905)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Սննդատուութեան խնդիրին կարեւորութիւնը: Մանուկներուն մահանումը: Մանկիկին մարսողական գործարաններուն առանջնայատկութիւները: Անոր թուքը, ստամոքսը, աղիքները, կղկղանքը:

ՀԱՒԱՏԱ՞ՆՔ... ԹԷ Ո՛Չ… ԶԱՐՄԱՆԱՆՔ...

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Վերջերս, դիմատետրի էջիս վրայ, ինծի համար բաւական հետաքրքրական, հետեւեալ ծանօթութիւնները գտայ:

1.- Համաշխարհային Ա. պատերազմ
Սկսած է.- Թուական՝  7-28-1914
Իսկ եթէ այս երեք թիւերը գումարենք, պիտի ստանանք.-
7+28+19+14=68

ԵՐԱՆԻ՜

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Դարձեալ Աւագ շաբաթ է:
Ի՜նչ տխուր է աշխարհը, երբ զայն կը դիտենք մեր սեփական աչքերով՝ Քրիստոսի ծնունդէն երկու հազար տարի ետք: Մէկ խօսքով, խտացած դժբախտութիւն մը, որ սարսափ կ՚ազդէ ե՛ւ դիտողին, ե՛ւ ապրողին:

ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐՈՒ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ ԱՌԱԿԱՑ ԳԻՐՔԷՆ ԵՒ ԲԱՑԱՏՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Առակաց 14.7-ին մէջ կարդացած եմ. «Յիմար մարդէն հեռացիր, երբ իմանաս, որ իմաստուն շրթունքներ չունի». ինչո՞ւ այսպէս կը թելադրէ Առակագիրը:

ԻՄ ԵՒ ՄԵՐ ՏՂՈՑ ԱՐԵՒԵԼՔՆ ՈՒ ԱՐԵՒՄՈՒՏՔԸ -Զ-

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Կարծեմ Արեւելք-Արեւմուտք կապն ու անկէ ծագած ամէն տեսակի բովանդակութիւնները իրենց ճիւղաւորումներով ամենահետաքրքրականներէն են, առաւելապէս վերջին երկու հազար տարուան մարդկային պատմութեան համար: Այդ կապի քաղաքական ու պատմական դրսեւորումները ինքնին մեծ քաղաքականութեան խտացուած ու նոր նկարագրային գիծեր կու տան՝ հասկնալու համար մարդկային հաւաքական խմբաւորման կայացումները, պետութիւններու եւ կրօններու խմորումներն ու բախումները, ապա համադրումները, աշխարհի վերադաս ղեկավարումներու ջանքերուն հիմքերն ու արդարացումները եւ շատ մը բաներ:

Էջեր