Հոգե-մտաւոր

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

​«Որոշում տալ», այսինքն հարցի մը շուրջ դիրք ճշդել, տարբերակներու, տարատեսակներու մէջ ընտրութիւն ընել՝ նախընտրութիւն կատարել իրապէս շատ դժուար է։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մարդ արարած որոշ բնաւորութեամբ մը կը ծնի՞, թէ ոչ ժամանակի ընթացքին այդ բնաւորութիւնը կը կազմուի իր մէջ՝ չեմ գիտեր, սակայն կը հաւատամ, որ ազատութիւն ու կամք ունեցող մարդը, հակառակ բնածին որոշ գիծերու, ունի ուժն ու կարողութիւնը որոշ ընտրութիւններ կատարելու՝ ինչքան ալ դժուար ու խրթին ըլլայ այդ մէկը:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Ուստի ամէն ատեն վստահութիւն ունենանք, քանզի գիտենք թէ որչափ մարմնի մէջ ենք, Տէրոջմէն հեռու ենք. վասնզի հաւատքով կը քալենք եւ ո՛չ թէ երեւոյթներով. ուստի վստահութիւն ունենանք եւ ալ աւելի ուզենք մարմինէն հեռանալ եւ Տէրոջը քով կենալ», կը գրէ Պօղոս առաքեալ. (Բ ԿՈՐՆԹ. Ե 6-8)։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

«…Քիչ առաջ թաղեցինք զինքը, չորս մարդով, ճիշդ չո՜րս մարդով ու առանց քահանայի: Երեսկեկ փոս մը փորեցինք, քիչ մը հող իր ազազուն մարմինին վրայ ու քանի մը քարի կտորուանքներ:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ժ. դա­րը հա­րուստ է ե­կե­ղե­ցա­կան գրա­կա­նու­թեամբ։ 
Այդ դա­րուն շի­նուե­ցան բազ­մա­թիւ վան­քեր՝ ո­րոնք մտա­ւո­րա­կան կեան­քի կեդ­րոն­ներ դար­ձան։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Սկսած ենք հաւատալ ու համոզուիլ, որ տարիքը մարդոց համար անտեսանելի սահմաններ են, որոնք մարդը անդամ կը դարձնեն ընդհանրութեան մը. մանուկը՝ խաղի, երիտասարդը՝ փորձառութեան իսկ մեծահասակը՝ պատասխանատուութեան. 

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

​«Երջանկութիւն»ը՝ մարդուն սկզբնական նպատակն է. աշխարհասէր, հաճոյասէր մարդը տեւապէս կը փնտռէ երջանկութիւնը։ Մարդը միշտ հեռուն կը փնտռէ երջանկութիւնը եւ չի՛ գոհանար իր ներկայ վիճակով։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Վաճառական Պետրոսի համար տղուն սեւամորթ ամերիկացիի հետ ամուսնանալը նեղացուցիչ էր, սակայն ինչպէս միշտ՝ ժամանակը մեղմեց այդ ցաւը եւ ամէն բան դարձաւ բնական:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Սիրելի՜ներ, ընդհանրապէս կը լսէք, մէկու մը երբ հարցնեն, թէ «ազատ ժամերուն, զբօսանքի պահերուն ի՞նչ կ՚ընէք» եւ կամ «ի՞նչեր են ձեր հաճոյքները», պատասխանը առհասարակ կ՚ըլլայ. «Գիրք կը կարդամ»։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

​Գիր գրականութիւնը, յօդուածագրութիւնն ու վիպագրութիւնը շատերու համար լոկ բառերու եւ գաղափարներու ամբողջութիւն մը կրնայ թուիլ, սակայն, այդ մէկը գրողի մը համար կրնայ շատ անգամ լքուած հոգիի մը աղաղակները ըլլալ, որ շատ անգամ ընթերցողին համար կրնայ անթափանց մնալ: