ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
«Սորվեցուր անոր արժանապատիւ ձեւով պարտուիլ եւ վայելել յաղթանակը՝ երբ յաղթէ»: Իրականութիւն է, որ մեր ծնողները եւ նոյնիսկ դպրոցը մեզի կը սորվեցնեն, թէ ինչպէ՞ս պէտք է յաջողիլ, սակայն երբեք ակնարկութիւն չեն ընկեր, թէ ինչպէ՞ս պէտք է «ձախողիլ»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ուշը՝ զանազան գիտելիքներու, տեղեկութիւններու եւ ծանօթութիւններու մտքի մէջ ամբարումն է։ Բայց ուշերը հետզհետէ կը զտուին մտքին մէջ եւ մնայ անոնցմէ միայն մէկ մասը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ապրահամ Լինքընի նամակին մէջ որոշ տեղեր կը տեսնենք կրկնութիւններ. օրինակի համար, իր նամակին շարունակութեան մէջ կ՚ըսէ. «Սորվեցուր նաեւ, որ իւրաքանչիւր լկտիի դիմաց կայ մի հերոս եւ իւրաքանչիւր խարդախ քաղաքական գործիչի դիմաց կայ նուիրուած առաջնորդ», սակայն նկատի ունենալով, որ այս նոյն մտածումներն ու գաղափարները արդէն իսկ նախապէս վերլուծած ենք, զանց ընելով կ՚անցնինք միւս նախադասութեան:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ուշադրութիւն ըրա՞ծ էք սիրելիներ՝ մարդ, ընդհանրապէս կ՚ուզէ, որ իր շուրջ ամէն ինչ կատարեալ ըլլայ եւ երջանկութիւնը կը փնռտէ կատարելութեան մէջ, բայց երբեք չի մտածեր, թէ ինք որքա՞ն կատարեալ է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Իր յաջորդ տողին մէջ Լինքըն (գուցէ քաղաքական գործիչ ըլլալու պատճառով) հետեւեալը կը խնդրէ իր զաւկի ուսուցիչէն. սորվեցուր անոր, «որ իւրաքանչիւր խարդախ քաղաքական գործիչի դիմաց կայ նաեւ նուիրեալ առաջնորդ»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Էութիւնը գոյութեան ներքին բնոյթն է, իսկ բնութիւնը՝ շրջապատող աշխարհը, իսկութիւն։ Այս իմաստով «էութիւն»ը եւ «բնութիւն»ը մէկ են, ինչպէս եւ «մարդկութիւն»ը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ապրահամ Լինքըն կը շարունակէ ուսուցիչէն խնդրել. «Ան պէտք է գիտնայ, որ մարդիկ արդար չեն, մարդիկ ճշմարիտ չեն»: Այս մէկը կարեւոր կը նկատենք, որովհետեւ ցաւ ի սիրտ, մեր դպրոցներուն ընդհանրապէս կեանքը վարդագոյն կը ներկայացուի աշակերտներուն եւ իրական կեանք դուրս գալէ ետք է, որ անոնք կը հասկնան, որ կեանքը այն չէ՝ ինչ որ է դասագիրքերուն մէջ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հաւատքէն եւ սիրոյ ուսուցումէն ետք աշակերտին անհրաժեշտ է քաջութիւն եւ ուժ՝ յաղթահարելու համար դէպի առջեւ երթալու ճամբուն իր դիմաց ցցուած ցանկացած խոչընդոտ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մատթէոսի Աւետարանի ԺԳ. գլուխը 7 առակներ կը պարունակէ՝ Բնութենէն եւ առօրեայ կեանքէ քաղուած եւ բոլորն ալ կենդանի օրինակներ։
Ահաւասիկ, այս առակներէն մին է «Որոմին առակը». (ՄԱՏԹ. ԺԳ 24-30)։ Միւս առակներուն նման, այս առակն ալ կը ներկայացնէ ներկայ կեանքը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կը շարունակենք կարդալ Ամերիկայի 16-րդ նախագահ Ապրահամ Լինքընի գրած նամակը իր զաւակին ուսուցիչին. «Այս կեանքը ապրելու համար անհրաժեշտ է հաւատք, սէր եւ քաջութիւն»:
