ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայերէն լեզուին մէջ կան բառեր, որոնք լուրջ վերլուծութեան կը կարօտին. այդ բառերէն են, օրինակ՝ «խիղճ», «անխիղճ» ու «խղճալի» բառերը. այս բառերուն քովը կարելի է աւելցնել նաեւ «գութ», «անգութ» ու «գթութիւն» բառերը եւ պահ մը քով քովի բերել խղճալ ու գթալ բառերը՝ որոնք իրարմէ այնքան ալ տարբեր չեն երեւիր:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տնտեսական գործունէութիւնը կ՚ենթադրէ գերակայ բարիին հասնիլ՝ ճշմարտութիւն եւ արդարութիւն ճանչնալ։ Տնտեսութիւն, որ ամենալայն առումով կը նշանակէ՝ վարել, կառավարել, մատակարարել, նպատակ ունի, նպատակ ունենալու է բարձրագոյն բարի՛ն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդկային գոյութիւնը կ՚ընթանայ ընտրութիւններու միջոցով եւ այդ ընտրութիւնները անշեղ ուղղուածութիւն մը ունին դէպի ճիշդը, դէպի կատարեալը. Սակայն, հակառակ ջանքերուն, այս ուղղուածութիւնը միշտ իր նպատակին չի հասնիր եւ ակամայ ճիշդին քով տեղ կը գտնէ նաեւ սխալը՝ որ կեանքի միւս երեսակը կը կազմէ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կ՚ըսեն, որ գործի մը սկսիլ՝ ճանբան կիսել կը նշանակէ, իսկ կէսին հասնիլ՝ արդէն գործը վերջացնել է։ Բայց կարեւորը՝ գործի մը հաստատամիտ սկսիլն է. առանց վարանելու, առանց եւ առանց յուսալքուելու շարունակել ճանապարհը կեանքին…
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մենք գիտենք, որ արտաքին աշխարհը իր ուղղակի կամ անուղղակի ազդեցութիւնը կ՚ունենայ մեր ուղեղին մէջ եւ անոր հիման վրայ մարդու հոգեկան տրամադրութիւնը կը ստանայ ուրախ, տխուր եւ կամ սովորական իրավիճակ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդկային կեանքին մէջ աղօթքը երեք հանգրուան ունի. խնդրանք, յանձնարարութիւն եւ խորհուրդ առնել եւ վերջապէս՝ գործակցիլ։ Թէ ինչպէ՞ս կարելի է գործակցիլ Աստուծոյ։ Աստուծոյ գործը կատարել, աստուածահաճոյ գործ մը կատարել՝ արդէն Աստուծոյ գործակցիլ է եւ Աստուծոյ գործակցիլ՝ ինքնին աղօթե՛լ է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Շատ մը դասատուներ անտարբերութիւնը կը շփոթեն լրջութեան հետ. ամէն դասատու կ՚ուզէ իր անձին շուրջ խորհրդաւորութիւն մը ստեղծել եւ շատ անգամ այդ մէկը սխալ անդրադարձ կ՚ունենայ, որովհետեւ լրջութիւնը այլ բան է, իսկ անտարբերութիւնը ամբողջութեամբ այլ բան:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ կ՚աղօթէ ինչպէս որ կ՚ապրի, քանի որ մարդ կ՚ապրի ինչպէս որ կ՚աղօթէ։ Եթէ մարդ չուզէ սովորաբար գործել ըստ Հոգիին Քրիստոսի, ո՛չ ալ կրնայ սովորաբար աղօթել Անոր անունով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կը հաւատանք, որ ապագայ մարդկութեան մեծագոյն խնդիրներէն մէկը պիտի ըլլայ ուսուցիչի պակասը (իրականութեան մէջ մեր օրերուն եւս կ՚ապրինք այդ դժբախտութիւնը). վստահաբար անձեր պիտի ըլլան, որ ուսուցչութեան պաշտօն պիտի ուզեն ընել.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայ Եկեղեցւոյ բարոյական եւ մտաւորական փառքերէն մին՝ որ կաթողիկոսական աթոռ բարձրացաւ՝ յաջորդելով Եղիա Արճիշեցիի եւ պաշտօնավարեց տասնեւմէկ տարի. (717-728)։
