Արխիւ

Հայկական բարեգործական ընդհանուր միութիւնը (ՀԲԸՄ) Հայաստանի մէջ այս շրջանին կը բաժնէ՝ Ֆրանսայի կողմէ նուիրաբերուած ժեներաթէօրները։ Թիւով չորս՝ 100 քիլօվաթ հզօրութեամբ այս տիզել ժեներաթէօրները ապահովուած են Ֆրանսայի շարք մը քաղաքապետարաններու եւ տեփարթըմաններու գանձատրումով, ֆրանսահայ կազմակերպութիւններու համակարգման խորհուրդի ջանքերով։

Երեւան եւ Պաքու աւելի դրական խօսոյթով մը արտայայտուիլ սկսած են հաշտութեան գործընթացին շուրջ:
Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ միշտ լաւատես Հայաստան-Ատրպէյճան յարաբերութիւններու ապագային համար:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Խրիմեան Հայրիկի գրած «Դրախտի ընտանիք» աշխատութեան 11-րդ գլուխը կը կրէ «Մայր եւ դայեակ» խորագիրը. Հայրիկի համար մայրութիւնը առանձնայատուկ տեղ ու նշանակութիւն ունի. մայրական այդ գորովը ո՛չ ուսուցիչի պէտք ունի եւ ոչ ալ դասի, որովհետեւ բնութիւնը կ՚ուսուցանէ այդ բոլորը:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Յիսուսի աշակերտներուն անհնար կը թուէր կարենալ կշտացնել այդքան ժողովուրդը՝ մօտաւորապէս հինգհազար հոգի։ Այդ միջոցին Յիսուս անոնց կը յանձնարարէ միջնորդել գործնապէս, որպէսզի մարդիկ կերակրուին. «Յիսուս անոնց ըսաւ.- Հարկ չէ որ ատոնք երթան, դուք տուէ՛ք անոնց որ ուտեն». (ՄԱՏԹ. ԺԴ 16)։

Սուրբ Խաչ դպրեվանքի ընտանիքը այս տարի եւս միջվարժարանային մարզական խրախճանքով մը ոգեկոչեց՝ դպրոցի անմոռանալի ու երախտաշատ տնօրէններէն հոգելոյս Հայկ Նշանը։ Սուրբ Խաչ դպրեվանքի տնօրէնութիւնը բծախնդիր աշխատանքով մը կազմակերպած էր այս մրցաշարքը, որ երրորդն էր իր նմաններու շարքին։

Վրաստանը, որ Եւրոմիութեան անդամակցութեան թեկնածու երկրի կարգավիճակ ստացած է, այդ առումով խանդավառ շրջանէ մը կ՚անցնի եւ հեռանկարային հաշուարկներով հանդէս կու գայ։ Երկրի մէջ իշխանութեան գլուխ կը գտնուի «Վրացական երազանք» կուսակցութիւնը, որու հիմնադիր ու պատուոյ նախագահ Պիծինա Իվանիշվիլին համոզուած է, թէ Վրաստան 2030 թուականին պիտի անդամակցի Եւրոմիութեան։

Յունական արդի բանաստեղծութեան տիտաններէն Քաւաֆիսի գործերը՝ ներշնչանքի աղբիւր բոլորին համար:
Ենիգիւղի Փանաիա եկեղեցւոյ համալիրէն ներս տեղի ունեցաւ գրական-գեղարուեստական յատկանշական ձեռնարկ մը:

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

Ամբողջ շաբթուան ընթացքին, մէկը դպրոցէն, միւսը՝ գործէն, տարբեր ժամերու տուն կը հասնէինք, բայց կիրակի օրերը անպայման քիչ մը ուշ, քիչ մը կանուխ իրարու կը սպասէինք, ընտանիքով ճաշի նստիլը պարտադիր էր։ Շատ յաճախ հօրաքրոջս ընտանիքն ալ կը միանար…

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

«Չարերը միայն երգ չունին», ըսած էին մեր մեծերը ու այսպէս մեզի սորվեցուցած՝ մանկական, աշակերտական, սիրային ու մանաւանդ ազգային բազմաթիւ երգեր, մեր մանուկ հասակէն սկսեալ: Ու մենք հլու-հնազանդ այդ բոլորը սորվեցանք եւ երգեցինք ամէն առիթներով, մեր տուներէն, դպրոցներէն, ակումբներէն ներս եւ հրապարակային ձեռնակներուն: