ՄԵՂՔԸ ՍԻՐՏԷՆ ԿԸ ՍԿՍԻ
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեղքի մասին տարբեր ընկալումներ եւ հասկացողութիւններ կան: Կան յստակ բացատրութիւններ մեղքի ինչութեան մասին, կան այլ բացատրութիւններ, որոնք քօղարկուած կերպով կը փորձեն թեթեւցնել մեղքի ծանրութիւնը եւ դաժանութիւնը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեղքի մասին տարբեր ընկալումներ եւ հասկացողութիւններ կան: Կան յստակ բացատրութիւններ մեղքի ինչութեան մասին, կան այլ բացատրութիւններ, որոնք քօղարկուած կերպով կը փորձեն թեթեւցնել մեղքի ծանրութիւնը եւ դաժանութիւնը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ներկայ ընկերութեան մէջ օր օրի կը խորանայ վիհը ծնողներուն եւ զաւակներուն միջեւ: Այսօրուան եսապաշտութեան զոհ գացած կամ ինքնաբերաբար այդ պաշտամուին յանձնուած զաւակները ամէն ինչ կ՚ընեն, որպէսզի անկախանան իրենց ծնողներէն, պարտաւորութիւն չունենան անոնց նկատմամբ:
Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը երէկ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ ընդունեց Հունգարիոյ Եկեղեցիներու Էքիւմենիք խորհուրդի պատուիրակութիւնը։ Հանդիպման ընթացքին շօշափուեցան երկու ժողովուրդներու պատմական կապերը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ղպտի եկեղեցւոյ երանաշնորհ հայրապետներէն Շնուտա Գ.ը կը գրէ. «Յիսուս եկաւ՝ սէր կը տարածէր, ուր որ կը շարժէր՝ սէրը կը շարժէր, ուր որ կը բնակէր՝ սէրը կը բնակէր: Երանի՜ որ սէր տարածես»:
Երբ Մեծ պահոց շրջանի միջինքը արդէն անցած է, վերջին օրերուն թրքահայ հաւատացեալներու ուշադրութեան առարկայ դարձաւ Կեսարիոյ Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ տարեկան ուխտագնացութիւնը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վստահաբար մեզմէ շատերուն կեանքին ընթացքին պահեր եղած են, երբ ամչցած ենք խաչակնքելէ, մեր քրիստոնեայ ըլլալուն, կամ Քրիստոսի մասին խօսելէ: Պատճառները, աւելի ճիշդ արդարացումները մարդկայնօրէն կրնան շա՜տ ու բազմաթիւ ըլլալ, բայց կը մնան մարդկային պատճառաբանութիւններ ու արդարացումներ, որոնք արդարացում չունին, մանաւանդ Քրիստոսի մասին խօսելու ամչնալու պարագային:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ներկայ ընկերութիւնը այնպիսի մթնոլորտ մը ստեղծած է, որ այսօրուան մարդը առանց աշխատելու, առանց վաստակելու, առանց յոգնութեան, կ՚ուզէ հարստութեան տէր դառնալ եւ հանգիստ ու բարօր կեանք ապրիլ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մարդ արարածը եթէ իր պանդխտութեան տարիներուն իր ներսիդին յոյս չունենար, ապա շատ դիւրութեամբ կը մոլորէր ու սայթաքելով ինքզինք կորուստի կը մատնէր: Եթէ ուժ մը կայ, որ մարդս շատ յաճախ կեանքին կը կապէ, ապա յոյսն է:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Շատեր զղջումին եւ խոստովանութեան թեթեւ աչքով կը նային եւ այնքան ալ կարեւոր չեն համարեր հոգեւոր կեանքի մէջ աճման համար: Այս կերպ մտածող մարդիկը, պահեցողութիւնը եւս անկարեւոր կը համարեն, ըսելով, թէ այնքան ատեն որ Աստուծոյ շնորհքին մէջ կ՚ապրինք, այնքան ատեն որ Փեսան մեր մէջ ունինք, ի՞նչ կարիք կայ պահեցողութեան, առաւել եւս զղջումի եւ խոստովանութեան, երբ մենք ամէն օր կապի մէջ ենք մեր Աստուծոյն ու Փրկիչին հետ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վստահաբար շատեր ականատես եղած են կամ լսած, թէ ինչպէս շատեր կը յայտարարեն, թէ զԱստուած կը պաշտեն ու կը սիրեն զԻնք, սակայն յաջորդ վայրկեանին իսկ կը սկսին բամբասել իրենց ընկերներուն կամ ծանօթներուն մասին, երբեմն նոյնիսկ կ՚անիծեն իրենց ծանօթ այս կամ այն անձը, որովհետեւ իրենց ուզածը չէ ըրած, կամ իրենց ուզածին պէս չէ խօսած, եւ այլն: