ՊԱՄ, ԵՐԵՒԱՆ, ՊԱՄ (14)
ԵՐԱՄ
Շաբաթ մը անց Երեւանի ճանապարհին էր արդէն Զանան։
Շատ կանուխ, դեռ լոյսը չծագած արթնցած եւ դուրս ելած էին Ֆարզատ քեռիի հետ. անձայն լքած էին տան բակը, որ իր տժգնութեամբ դրոշմուած պիտի մնար Զանայի մտքին ու յիշողութեան մէջ դեռ տարիներ. քալած էին Տարվազէ Ղարի նեղ ու խոնաւ փողոցներուն մէջէն, ելած դուրս, հասած հոն, ուր քեռին կը կայանէր խոշոր բեռնակառքն իր. ճամբայ ելած։