Ընկերա-մշակութային

ՊԵՐԹՐԱՆՏ ՌԱՍԸԼ՝ ԿՐԹՈՒԹԵԱՆ ՄԱՍԻՆ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մեր ժամանակներու համար ազդեցիկ եւ արտասովոր «Կրթութեան մասին» խորագրեալ գրքին մէջ բրիտանացի յայտնի փիլիսոփայ ու պատմաբան Պերթրանտ Ռասըլ կոչ կ՚ընէ այնպիսի կրթութիւն ստանալ, որ կրնայ երեխան ազատել ընտանիքի եւ իշխանութեան անվերապահ ճնշման ենթարուելէ:

ԿԻՐԱԿՄՈՒՏՔԻ ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹԻՒՆՆԵՐ. ՍՐՏԱՆՑ ԵՒ ԱՆԿԵՂԾՈՒԹԵԱՄԲ ՏԱԼ ԱՌԱՆՑ ՓՈԽԱՐԷՆԸ ԱԿՆԿԱԼԵԼՈՒ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վաղուան Ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայիի մարգարէութենէն 19.1-11:
Պօղոս առաքեալին Գաղատացիներուն ուղղած նամակէն 2.1-10:

«ԱՇԽԱՏԱՆՔԸ ԶԱՓԱԶԱՆՑՈՒԱԾ ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԻՒՆ Է»

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Բազմաթիւներու կողմէ յաճախ կ՚ընդգծուի աշխատութեան եւ աշխատասիրութեան կարեւորութիւնն ու անհրաժեշտութիւնը։ Ըստ Պերթրանտ Ռասըլի, աշխատասիրութիւնը չափազանցուած առաքինութիւն է։

ԿԵԱՆՔԸ ՀՐԱԲՈՒԽԻ ՎՐԱՅ, ՄՈԽՐԱԳՈՅՆ ԵՐԿԻՆՔԻ ՏԱԿ…

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի երկինքը մոխրագոյն դարձած է: Ամբողջ ամրան, հակառակ այրող արեւին եւ անդիմադրելի տօթին, երկինքը պարզ չէր… Սեպտեմբեր ամսուն ա՛լ աւելի մոխրագոյն դարձաւ երկինքը, երբ պատերազմին շունչը կրկին մտաւ մեր երկիր, որու վերքերը տակաւին չէին լաւցած:

ԱՆՈՆՔ ՓՈԽԵՑԻՆ ՊՈՍԹԸՆԻ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆԻ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ԸՆԹԱՑՔԸ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Սեպտեմբեր 29-ին Պոսթընի համալսարանի բժշկութեան դպրոցը անուանակոչուած է հայ անուանի բժիշկ Արամ Չոպանեանի եւ բարերար Եդուարդ Աւետիսեանի անուններով: Այդ առիթով տեղի ունեցած է հանդիսաւոր ձեռնարկ մը, որուն մասնակցած են Արամ Չոպանեան եւ Եդուարդ Աւետիսեան:

ՂԱՐԻՊԻՆ ՀԱԽԸ Չ՚ՈՒՏՈՒԻՐ, ՏՈՒՆ ՔԱԿՈՂԸ ՏՈՒՆ Չ՚ՈՒՆԵՆԱՐ

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

1931 թուականին, Փարիզի «Նահատակ գրագէտներու բարեկամներ» ընկերակցութիւնը, մամուլէն հաւաքելով կը հրատարակէ Հրանդի (Մելքոն Կիւրճեանի) մաս մը գործերէն։ Ընդհանուր խորագիր՝ «Պանդուխտի կեանքէն»։

ԿԻՐԱԿՄՈՒՏՔԻ ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹԻՒՆՆԵՐ. ՔՆՆԵՆՔ ՈՒ ՓՈՐՁԵՆՔ ՄԵՆՔ ՄԵԶ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

​Վաղուան Ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայի մարգարէութենէն 17.7-14:
Պօղոս առաքեալին Կորնթացիներուն ուղղած 2-րդ նամակէն 13.5-13:
Մարկոսի Աւետարանէն 11.27-33:

ՔԷՅՄՊՐԻՃԻ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆԷՆ ՀԵՏԱՔՐՔՐԱԿԱՆ ՀԱՐՑՈՒՄ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Աշխարհի լաւագոյններէն՝ Քէյմպրիճի համալսարանի փիլիսոփայութեան բաժին մուտքի համար թեկնածուներուն կը տրուի հետաքրքրական հարցում մը. արդեօք բարոյակա՞ն է, թէ միակ հաճոյքը մարդ սպաննել եղող մտախտաւոր մը դրուի երեւակայական համացանցային սիմիւլասիոնի մը մէջ, ուր կրնայ սպաննել մարդիկ՝ որքան որ ուզէ։

Էջեր