ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երբ 1919 թուականի օգոստոսին հայ թատերագիր, գրող Շիրվանզատէն (Ալեքսանտր Մովսիսեան, 1858-1935թթ.) կ՚ուղեւորուի Իսթանպուլ, ան առիթ կ՚ունենայ մօտէն հաղորդակցելու նաեւ պոլսահայ կիներուն հետ, որոնց անջատ բաժին մը նուիրած է իր յուշագրութեան մէջ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Համաձայն չինական լուսնային օրացոյցին, տարուան անունը կը կրկնուի ամէն 12 տարին անգամ մը՝ նոյն կենդանիին կամ անասունին անունով: Այլ խօսքով, չինական աստղագիտութիւնը տարիները բաժնած է 12 կենդանիներու անուններով:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Բարեկամութեան մէջ առաջնահերթ են սէրը, համագործակցութիւնն ու վստահութիւնը։ Ըստ այդմ, բարեկամութեան թէ՛ ընկերային եւ թէ՛ անհատական իմաստները շատ մօտ են իրարու։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
1919 թուականի օգոստոսին հայ թատերագիր, գրող Շիրվանզատէն (Ալեքսանտր Մովսիսեան, 1858-1935թթ.) կ՚ուղեւորուի Իսթանպուլ: Ինչպէս ինք կը նկարագրէ՝ կը փախչէր արեւելահայ իրականութենէն, որ այլեւս անտանելի դարձած էր իրեն համար:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղուան ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայիի մարգարէութենէն 41.4-14:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
«Pixar»ի արուեստագէտները կը շարունակեն իրենց ազատ ժամանակները արժեւորել՝ հրաշալի պատումները վերածելով անիմասիոնի։ «Pixar»ի արուեստագէտներէն Էնտրու Քոթս եւ Լու Համու-Լաճ նոյն խումբին մաս կազմելով համագործակցաբար թողարկած են «Փոխ առնուած ժամանակը» կարճաժամկէտ անիմասիոն ժապաւէնը։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հետազօտողին եւ գրասէրին սեղանը կոթողային աշխատութեամբ մը ճոխացաւ:
Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի օրհնութեամբ, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի հրատարակչութիւնը լոյս ընծայած է «Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը հայ գրատպութեան կեդրոն. Հրատարակութիւններու մատենագիտութիւն (1772-1920)» աշխատութիւնը։
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Աշխարհի վրայ իւրաքանչիւր գանձ իր գինը ունի, բացի արժէքներէն: Կան արժէքներ, որոնք անգին են եւ կարելի չէ դրամով ձեռք բերել: Առհասարակ զգացումները, արժէքները խանութներու մէջ չեն վաճառուիր:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Արցախն ու արցախցին անկոտրուն են: Ձեր բոլոր ջանքերը ապարդիւն են: Արցախցին պատերազմի թոհ ու բոհի մէջէն անցած՝ լաւ մը թրծուած է:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հին ժամանակ հայերը իւրայատուկ պատկերացումներ ունեցած են բնութեան երեւոյթներուն մասին: Հայ հին առասպելներուն, վէպերուն, ասքերուն եւ աւանդազրոյցներուն մէջ դրսեւորուած են այդ պատկերացումները, որոնք այսօրուան գիտութեան տեսակէտէն թէեւ մերժելի են, սակայն անոնց մէջ ազգագրագէտներ եւ բանագէտներ կը տեսնեն մեր ժողովուրդին բնաւորութեան եւ խառնուածքին բնորոշ գիծերը:
