Հարթակ

ԵՐԱՄ

Դուրսը անձրեւ էր։ Ծառերը լաւ լոգանք կ՚առնէին։
Աննան նստած էր խոհանոցի սեղանին, փայտէ քառակուսի աթոռակին վրայ։ Քանի՞երորդ օրն էր։

ՎԱՐԴԱՆ ՄԱՏԹԷՈՍԵԱՆ

Հետաքրքրութեամբ կարդացինք Յարութ Կիւլիւզեանի անդրադարձը Պէյրութի «Բագին» հանդէսին մէջ լոյս տեսած՝ Ռուբէն Խաժակ ստորագրութեամբ բանաստեղծութեան մը  («Ժամանակ», 8 Փետրուար, 2021) (*)։ Գնահատելի է, որ հեղինակը իր լուսարձակը ուղղած ըլլայ գրական հարցի մը։

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Խօսք. «Դրացիները եւ անոնք որոնք նախապէս տեսած էին» (Յհ 9.8):
Մեկնութիւն. ժողովուրդը այստեղ երեք բան կը հարցնէ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իրաւապաշտպան Աւետիք Իշխանեան. «Հպատակութիւնը կամ թշնամութիւնը վստահելի գործընկերոջ տպաւորութիւն չեն ձգեր։ Քաղաքականութիւնը այնպէս պէտք է ըլլայ, որ ունենաս արժանապատիւ ու վստահելի գործընկերոջ կարգավիճակ, ամրապնդես դաշնակցային յարաբերութիւնները»:
«Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի պարտութենէն վերջ, Հայաստանը՝ որպէս ինքնուրոյն պետութիւն, որպէս միջազգային իրաւունքի գործօն՝ այլեւս գոյութիւն չունի։ Անոր հարցերը կը լուծուին Ռուսաստանի, Թուրքիոյ եւ Ատրպէյճանի կողմէ։ Այսօրուայ Անգարա-Մոսկուա պայմանական սիրավէպը երկու կողմերուն համար ալ պարտադրուած է»: 

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Անկեղծօրէն, եթէ այս խորագիրը տասը տարեկան թոռնիկս կարդալու ըլլար, պիտի ըսէր.
 «Չեմ հասկնար, այս պապիկիս ի՞նչ եղած է... ֆութպոլ-Արցախ, այս երկուքը իրարու հետ ի՞նչ կապ ունին»:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հայաստանի Կիւմրի քաղաքի Հայ Աւետարանական եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւ պատուելի Արամ Պապաճանեան պատասխանեց մեր հարցերուն։

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Ինքնաշարժը շատ անհրաժեշտ է մարդուն համար՝ նամանաւանդ Արեւմուտքի քաղաքակիրթ երկիրներու մէջ։ Մարդիկ թէ՛ գործի կ՚երթան ինքնաշարժով եւ թէ շուկայ՝ իրենց ընտանիքի զանազան գնումները կատարելու։

Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ

Աշխարհի ամենէն հրատապ հարցը կը մնայ քորոնա ժահրի դէմ պայքարը, որուն ծիրին մէջ պետութիւններ ամբողջական փակումի կ՚ենթարկեն երկիրները: Այս միջոցառումը, անշուշտ իր դրական ազդեցութեան կողքին ունի, անպատեհութիւններ, որոնք պէտք չէ անտեսել:

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Գիրքը բացաւ, բացիկը ձախ ձեռքով քնքշօրէն բռնեց, աջով գոց գիրքը տեղաւորեց գզրոցին մէջ, բազմեցաւ իր անկիւնը, շունչը պահեց ու կարդաց տասնեակ տարիներ առաջ գրուած իր միակ սիրոյն ձեռագիրը՝ «Կը սիրեմ քեզ»:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Ո՜վ Ռոնտա. երբ ինծի կ՚ըսուի. «Այդ ցանկութիւնը մէջդ կը կատարուի անգիտակից կերպով, սակայն չե՛ս նկատեր զայն». ի՞նչ պէտք է ընեմ, որպէսզի նկատեմ զայն:
-Քիչ մը ուշադրութեամբ, կը նկատես որ լաւ չես, հակառակ անոր որ կ՚ըսես, թէ բան մը չկայ, որ կը նեղացնէ զիս: