Հարթակ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

«Մենք դիւանագիտական տեսանկիւնէ ուժեղ էինք, երբ խնդիրը կը գնահատուէր Արցախի հայ մեծամասնութեան մարդկային իրաւունքներու առումով եւ տկարացանք, երբ այդ իրաւունքներու համար ջանքերը փոխակերպուեցան մեծ կամ միացեալ Հայաստանի տեսլականի ջատագովութեան»:
Աթանէսեան. «Առաջին հերթին մեծ ընելիքներ ունի հայկական դիւանագիտութիւնը՝ մասնաւորապէս Թուրքիոյ եւ Իսրայէլի ուղղութեամբ։ Նախապաշարումներէն պիտի կարողանայ վեր կանգնիլ։ Դիւանագիտութիւնը պէտք չէ կաշկանդուած ըլլայ «պատմական թշնամի» կամ «դարաւոր բարեկամ» բարդոյթներով՝ մանաւանդ, որ «թշնամին» եւ «բարեկամ»ը շատ հարցերու մէջ գործընկերներ են»:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Յանկարծ սենեակին մէջ տիրեց ճերմակ լռութիւն: Տխուր մինակութիւն մը զգաց: Կրկին անգամ, այդ երեկոյ, իր միտքը կարծես դարձեալ նոր ու տարբեր հոգեդարձ մը կ՚ապրէր: Ճակատը անժամանակ քրտինք թափեց:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Պէյրութի սրտին գտնուող հայկական թաղամաս՝ Պուրճ Համուտը յայտնի է ոսկիի առեւտրականներու մեծ ցանցով եւ ցայսօր ալ կը համարուի այդ արհեստին գլխաւոր կեդրոններէն մին։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Գեղեցիկ սովորութեան մը համաձայն, նոր տարուան առաջին իսկ օրը, սենեակիս պատէն կախուած հին տարուան հայկական մեր օրացոյցը, երբ նորով կ՚ուզեմ փոխարինել, անպայման, նախ հինը էջ առ էջ աչքէ կ՚անցընեմ եւ ապա հոն տեղ գտած զաւակներուս, թոռներուս եւ մտերիմ բարեկամներուս ու զարմիկներուս ծննդեան կամ ամուսնութեան թուականներուն եւ այլ նօթերուս հետ, «նորին» վրայ կ՚արտագրեմ, ամէն տեսակի մոռացութիւններու եւ թիւրիմացութիւններու առաջքը առնող, իբրեւ շատ օգտաշատ եւ արդարամիտ որդեգրում:

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

«Պահպանակ մը օդապարիկի տեսքով
պաշտպանութիւն
գմբէթ
սաղմ
հաւկիթ
երկրին խեղաթիւրումը
ձուաձեւ շրջագիծ
պատմական բողբոջում
աշխարհագրական մաշկի փոփոխութիւն...»

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ինչպէ՞ս սուտ խօսքերը միահունչ կը դարձնեն, եթէ պատրաստուած չեն այդ բանին: Ամբողջական սուտ խօսակցութիւն մը կը հնարեն ու կը համոզեն քեզ:

ԵՐԱՄ

Դուրսը անձրեւ էր։ Ծառերը լաւ լոգանք կ՚առնէին։
Աննան նստած էր խոհանոցի սեղանին, փայտէ քառակուսի աթոռակին վրայ։ Քանի՞երորդ օրն էր։

ՎԱՐԴԱՆ ՄԱՏԹԷՈՍԵԱՆ

Հետաքրքրութեամբ կարդացինք Յարութ Կիւլիւզեանի անդրադարձը Պէյրութի «Բագին» հանդէսին մէջ լոյս տեսած՝ Ռուբէն Խաժակ ստորագրութեամբ բանաստեղծութեան մը  («Ժամանակ», 8 Փետրուար, 2021) (*)։ Գնահատելի է, որ հեղինակը իր լուսարձակը ուղղած ըլլայ գրական հարցի մը։

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Խօսք. «Դրացիները եւ անոնք որոնք նախապէս տեսած էին» (Յհ 9.8):
Մեկնութիւն. ժողովուրդը այստեղ երեք բան կը հարցնէ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իրաւապաշտպան Աւետիք Իշխանեան. «Հպատակութիւնը կամ թշնամութիւնը վստահելի գործընկերոջ տպաւորութիւն չեն ձգեր։ Քաղաքականութիւնը այնպէս պէտք է ըլլայ, որ ունենաս արժանապատիւ ու վստահելի գործընկերոջ կարգավիճակ, ամրապնդես դաշնակցային յարաբերութիւնները»:
«Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի պարտութենէն վերջ, Հայաստանը՝ որպէս ինքնուրոյն պետութիւն, որպէս միջազգային իրաւունքի գործօն՝ այլեւս գոյութիւն չունի։ Անոր հարցերը կը լուծուին Ռուսաստանի, Թուրքիոյ եւ Ատրպէյճանի կողմէ։ Այսօրուայ Անգարա-Մոսկուա պայմանական սիրավէպը երկու կողմերուն համար ալ պարտադրուած է»: