ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Օգոստոս 2014. նոր հասած էի Պոլիս։
Կորսնցնելու ժամանակ չունէի, պէտք էր անմիջապէս նետուիլ հետազօտական դաշտ, որպէսզի 28 օրուայ ընթացքին հաւաքէի այնքան մը տեղեկութիւն, ինչքան պէտք էր պոլսահայոց մասին համալսարանական աշխատութիւնս հիմնաւորելու համար։
Աշխատասիրեց՝
ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ,
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարուստներուն վերաբերող առաքինութիւնները կարելի է երեք մասի բաժնել.
ա) Շնորհակալութիւն առ Աստուած. այս գոհունակութենէն անշուշտ կը ծնին հեզութիւն եւ հոգիի աղքատութիւն, որովհետեւ հարստութիւնը Աստուծոյ տո՛ւրք է կա՛մ՝ բարիք, որ Աստուած կը պարգեւէ կառավարելու համար եւ իրենք ոչինչ ունին, որով կարենան հարստանալ:
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
«Ես բանաստեղծ չեմ, որպէսզի կարենամ գրախօսական մը գրել քու նոր հը-րատարակած երկու գիրքերուդ համար»:
Խաչիկ Տէտէեանին հետ ունիմ տարիներու վրայ երկարող բարեկամութիւն, որ անցած է անհատական բարեկամութենէ՝ հասնելով ընտանեկան ջերմ յարաբերութիւններու եւ հանդիպումներու:
ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ
Կեանքի ճամբորդութիւնը ունի իր անխուսափելի ելեւէջները: Հինէն մարդու գլխաւոր նիւթերէն եղած է նոյնինքն մարդը: Ո՞վ է, ի՞նչ է եւ այլն: Առնենք «Մարդը ընկերային արարած մըն է» (Սոկրատ) խօսքը:
Հայ եկեղեցւոյ օրացոյցին համաձայն, հինգ տաղաւարներու յաջորդող երկուշաբթի օրերը կը կոչուին մեռելոց, այսինքն՝ մեր հանգուցեալներու յիշատակը հաւաքական կերպով յարգելու սահմանուած յատուկ օրեր: Տարուան 365 օրերու հեւքոտ ընթացքը մեր աչքին առջեւ ունենալով, երբ յաճախ ապրողներս ալ զիրար ալ կը մոռնանք, կը տեսնենք, որ մեր հայրերու կարգադրութիւնը որքա՜ն իմաստուն է:
ՆՈՐԱ ԲԱՐՍԵՂԵԱՆ
-Նոնա՛, մոմ վառենք:
Մինչ եկեղեցիէն դուրս մթնոլորտը տօնական է, Կաղանդ պապան եւ անոր ընկերակցող կերպարները կ՚երգեն ու կը պարեն, փոքրիկ ձեռքը ափիս մէջ սեղմած՝ երկուքով կը մտնենք եկեղեցի:
ԿՈՐԻՒՆ Ա. ՔՀՆՅ. ՖԷՆԷՐՃԵԱՆ
Փառք ամենակալին Աստուծոյ, որ այս տարի եւս արժանացանք լսելու եկեղեցիներու Քրիստոսի Ս. Ծնունդը աւետող ղօղանջները։
Այս սուրբ օրերուն երբ աղօթքներուս մէջ կը յիշեմ վախճանեալ հոգեւոր ծնողս՝ Շահան Սրբազան Արքեպիսկոպոսը, կը յիշեմ նաեւ մեզի հետ միասին եղած օրերուն իր իւրայատուկ ոճով պատմած գեղեցիկ պատմութիւնները ու իր կենդանի յիշատակները։
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
«Որ զԲանն անեղական՝ զԷակն էից գոյացութեանց.
անճառաբար ծնար՝ մարմին եղեալ ի փրկութիւն եղականացս»
(Մեծ. Մեծի պահոց Բ կիւրակէի»
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Ի՞նչ կ՚ընես հոս, մինակ. այս ցուրտին, բուքին, ձիւնին տակ ծուարած ես քարին վրայ: Ո՞վ բերած, քեզ թողած է հոս: Քե՞զ... եւ ինչպէ՞ս կարողացաւ հետդ այսպէս վարուիլ:
Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ
…Այդ ալ ինչպէ՛ս:
Տարուան հաշուեփակը ընելու պահուն, եթէ մեր աչքերը պտտցնենք աշխարհի քարտէսին վրայ, պիտի նկատենք, որ բոլոր ցամաքամասերու բնակիչներն ալ անմասն չմնացին բնական ու մարդակերտ աղէտներէ:
