ԻՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ՏԵՍԻԼՔԸ
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Թէեւ կ՚ապրինք շուրջ դար մը վերջ, սակայն, մեծն Յակոբ Պարոնեանի շունչը շատ զգալի է մեր մէջ:
Մեր արձանները եւ մեր կռապաշտութիւնը. գործելու ժամանակը անցեալին կը պատկանի՝ մինչ անոնք կը բուսնին ամէնուրեք:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Թէեւ կ՚ապրինք շուրջ դար մը վերջ, սակայն, մեծն Յակոբ Պարոնեանի շունչը շատ զգալի է մեր մէջ:
Մեր արձանները եւ մեր կռապաշտութիւնը. գործելու ժամանակը անցեալին կը պատկանի՝ մինչ անոնք կը բուսնին ամէնուրեք:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Եւ որովհետեւ միտքս մտահոգ հարցերու ամբար մը դարձած է, անոր համար յաճախ կրկնութեան գնով կ՚ուզեմ ընթերցողին հետ կիսել կարգ մը միտքեր: Իբրեւ նախաբան նաեւ յիշեցնեմ, որ բոլորս ալ լաւատեղեակ ենք, թէ ինչպէ՞ս ժամանակները գերազանցապէս նիւթականացած են, միաժամանակ նիւթականացած՝ մեր բոլոր արժեւորումներն ու անոնց չափանիշները:
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Սովորական օր մըն էր, ընտանիքով ճաշի նստած ենք նորէն, անսովորը իմ լռութիւնս էր… Աշխարհի հոգը ուսերուս առած լուռ նստած էի, աւելի ճիշդը հայ գրողներու ճակատագիրն էր ուսերուս վրայ եւ մտքիս ու սրտիս մէջ։
ԳԷՈՐԳ ՍՐԿ. ՆԱԼՊԱՆՏԵԱՆ
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր մեր սիրելի ընթերցողներուն արեւելահայերէնէ արեւմտահայերէնի վերածելով, կը ներկայացնենք հետաքրքրական գրութիւն մը՝ «Քաղաքականութեան վնասները» խորագիրը կրող, նկատի ունենալով, որ այս օրերուն, ազգովին քաղաքական «գործիչ»ներու եւ «քաղաքագէտ»ներու վերածուած ենք:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Մերձաւոր Արեւելքի նոր համայնապատկեր. Ուաշինկթըն-Ռիատ իրադարձութիւնները ճակատագրական:
Կազզէի պատերազմին զուգահեռ՝ հակամարտութիւնը քաղաքական դաշտ տեղափոխելու առումով կան բազմաթիւ խոչընդոտներ:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
-Դո՛ւք երեքդ,- ըսաւ մեր ակումբի մեզի համար այդ օրերու «մեծերէն»՝ ընկ. Ժամագործեան, մեր մօտ, սենեակ մտնելով, բարձրաձայն եւ հրանգող ոճով: Իսկ մենք երեք ընկերներով ակումբի «Քրիստափոր» գրադարանի երկար ու մաշած սեղաններու վրայ, մէկ կողմէ կարդալով, միւս կողմէ ալ իրարու հետ կատակելով, հո՛ն, զանազան երկիրներէ Հալէպ նոր հասած հայ մամուլի թերթերը, հիները նորերով փոխարինելով, կամ թուականի շարքերու տեղադրումներով զբաղուած էինք.
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ունեցած սովորութեանս համաձայն, հայկական մամուլի հին պարբերականները կը թերթատէի: Հետաքրքրական գրութեան մը հանդիպեցայ Պոլիս տպուած «Իգնատ Աղա» շաբաթաթերթին մէջ, «Ինչո՞ւ կը գրէք» վերնագիրը կրող, որ լոյս տեսած է 27 դեկտեմբեր 1919-ին:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Եւորպական համալսարանները թափառող արաբ դասախօսը, որ երկար տարիներէ ի վեր գաղթած էր իր երկրէն՝ սովէն ու ահաբեկչութենէն փախչելով, գիշեր մը եւրոպական քաղաքներէն մէկուն մէջ կը պտտէր, մինչ իր շուրջ եղող քաղաքակրթութիւնը, արդարութիւնն ու կանոնաւորութիւնը կը փայլէին ու ներդաշնակ էին տօնածառի նման:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Առակաց 21.17-ին մէջ կը կարդանք. «Ուրախութիւն սիրողը կարօտութեան մէջ կ՚իյնայ»: Իսկ Պօղոս առաքեալին Փիլիպպեցիներուն ուղղած նամակին մէջ կը կարդանք. «Միշտ ուրախ եղէք Տիրոջմով. դարձեալ կ՚ըսեմ՝ ուրախ եղէք» (Փլպ 4.4):
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Քաղաքական կուսութիւն արտայայտութիւնը ինծի յիշեցուց ֆրանսական հեռուստացոյցի մը կայանէն հաղորդուած մարզական լուր մը: Վերլուծողները զայն կապեցին մարզական խաղերու կազմակերպման-հիւրընկալման երկիրներու տարած գործին արդիւնքներուն հետ, ինչ որ կ՚առընչուի տուեալ երկրի մը ունեցած մարդու իրաւունքներու, աղտոտ քաղաքականութեան վարման զուգահեռ, մեծ ջանքերուն հետ այսպէս ըսած՝ երեսի լուացման ու աշխարհի հանրային կարծիքին եւ միջազգային ընտանիքին ներկայանալու մղումին իբրեւ յառաջադէմ, զարգացած, իրաւական ու համամարդկային արժէքներ կրող երկիր: