ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Թուրքիոյ կաթողիկէ հայոց վիճակաւոր Տ. Լեւոն Արք. Զեքիեան ծանօթութիւն կը վայելէ՝ որպէս մասնագէտ, սակայն, իր մասնագիտութենէն դուրս նիւթերու շուրջ ալ հանդէս կու գայ խորհրդածութիւններով, որոնք կ՚արժանանան ուշադրութեան՝ մանաւանդ, որ ան հաճելի զրուցակից մըն է։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր մեր իրականութենէն ներս դժբախտաբար ականատես ու ականջալուր կը դառնանք հիւանդագին մտածելակերպի մը: Մտածելակերպ մը, որ մեզմէ իւրաքանչիւրիս՝ մասնագէտ ըլլանք կամ ոչ, «արտօնութիւն» տուած է ամէն բանի մասին խօսելու, առանց մտածելու, առաւել եւս առանց տրամաբանելու:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ի՞նչ է ասիկա:
Ամբողջ ազգ մը խաչբառ կը լուծէ, մարզական խաղերու կը հետեւի, կամ գիշերուան թատերախաղը կը դիտէ, մինչ իսրայէլական զէնքերը ուղղուած են իր ճակատին, հողին, արժանապատուութեան եւ քարիւղին:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ծուլութիւնն ու թուլակամութիւնը ի՞նչ կու տան մարդուն:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Ծուլութիւնը խորունկ քուն կը բերէ եւ թոյլ մարդը անօթի կը մնայ» (Առ 19.15):
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Այո՛, վիճելի կրնայ համարուիլ այն մտածումը, որ արհեստագիտութիւնը մարդկային հաւաքական ապրուստին պատճառեց մեծ ապականում ու բնութեան աննախադէպ աւերում, բայց եթէ չափանիշ ընդունինք մարդու բարօրութեան աստիճանը եւ հաւաքական բարեկեցութեան նուազագոյն ցուցանիշի հասնիլը, կը տեսնենք, թէ ներկայ դարուն հնարաւորութիւններ ստեղծեց մարդկութեան մեծ յառաջդիմութեան համար։
ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բեթլեհէմ քաղաքի մէջ ծնաւ մանուկ Յիսուս՝ մարմնացաւ եւ մարդացաւ Աստուած համեստ պայմաններու եւ անշուք միջավայրի մը մէջ բայց մեծ փառքով։ Եւ ասիկա եղաւ մանուկ Յիսուսի առաջին պատգամը՝ ինքնահաճ եւ յաւակնոտ մարդկութեան, թէ՝ համեստութեան եւ խոնարհութեան մէ՛ջ է փառքը եւ վեհութիւնը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Շուրջ երկու հազար տարիներ առաջ մարդկութիւնը կ՚ապրէր փոփոխական զարգացումներով լեցուն շրջան մը: Հրէաստանը դարձած էր Հռոմէական կայսրութեան նահանգներէն մէկը, որ իր քաղաքական որոշումները եւ ուղորդումները կը ստանար Կեսարիայէն՝ ուր կայք հաստատած էր երկրի նահանգապետը, իսկ Երուսաղէմի ներքին գործերը յանձնուած էին հրեաներուն, յատկապէս օրուան քահանայապետին:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Խնդիրը շատ խորքային է. այսօր Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին է այն միակ կառոյցը, որ տակաւին կը շարունակէ ազգայնութեամբ շնչել Հայաստանի մէջ:
Սա տակաւին սկիզբն է եւ այն ճղճիմութիւնն է, որով կը ղեկավարուի երկիրը՝ բաւարարելով անոր «հպարտ» քաղաքացիները, որոնք կարծես նախիրի վերածուած են՝ որպէս ժողովուրդ:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Անոնք որոնք միայն լուրջ գրականութեան, լուրջ թատրոնի, լուրջ հացի, լուրջ ուիսքիի, լուրջ ֆիլմերու եւ լուրջ ժամադրութիւններու մասին կը խօսին, իրականութեան մէջ գրական ասպարէզին վրայ ամենամեծ ծաղրածուներն են, որոնց կը պակսի միայն անշարժ գոյքի հմուտ մասնագէտ մը, ով կարենայ համոզել Զիատ Մաուլաուիին1, որպէսզի «Ալ Խայամ»2 թատրոնը վերջնականապէս իրենց յանձնէ…:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Առակաց 19.13-ին մէջ դարձեալ կը կարդանք. «Կնոջ կռիւները շարունակական կաթիլներու պէս են»: Ի՞նչ ըսել կ՚ուզէ առակագիրը:
