ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Խորագիրս պատահական չէ։ Գիտեմ, որ որեւէ խմբագիր կը սիրէ խորագիրներով խաղալ։ Ճիգ մըն է երեւի՝ ըսելու համար, որ ամէն ինչ իր մականէն կ՚անցնի, կամ ալ կան նրբութիւններ, որոնք միայն ու միայն ինք՝ խմբագիրը կը հասկնայ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Արցախի շրջափակման ու այնտեղ ստեղծուած իրավիճակին վերաբերեալ կարծիքը շօշափեցինք Արցախի «Գրիգոր Նարեկացի» համալսարանի դասախօս, Որակի ապահովման տնօրէն, բանասիրական գիտութիւններու թեկնածու Ամալիա Գրիգորեանի, որու հետ մեր ունեցած հարցազրոյցին սղագրութիւնը կը ներկայացնենք ստորեւ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նոր տարին նորութիւններու շրջան է, եւ ո՛չ միայն անհատներու պարագային, այլ նաեւ՝ հաստատութիւններու:
Սփիւռքի մեր իրականութեան մէջ գոյութիւն ունին զանազան հաստատութիւններ, կառոյցներ ու մարմիններ, որոնք մշակութային, ազգային, հոգեւոր եւ այլ ծառայութիւններ կատարելու կողքին, կը զբաղին նաեւ հայապահպանութեամբ:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1905)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մինչեւ ծնունդը նախապատրաստութիւններ: Պորտը կտրելն ու կապելը: Ի՞նչ է «շապիկով ծնիլը»: Նորածինին գլուխը: Նորածինը լոգցնելը: Նորածինին աչքերուն խնամատարութիւնը:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
-Այս տարի, ձեր հօրը տարեդարձին, ճաշարան-մաշարան մէջտեղ չհանէ՛ք, գացող չկայ եւ ոչ ալ շապիկ-մապիկ բերէ՛ք… կը հասկնա՛ք, այս բոլորին տեղ ականջի լսողական գործիք մը նուիրեցէ՛ք. հայրերնիդ երթալէն չի լսել կոր…:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ի՞նչ բանի համար մարդը կը գովուի եւ կ՚անարգուի:
Պատասխան. Սողոմոն Իմաստունը կը գրէ. «Մարդը իր խոհեմութեանը չափ կը գովուի, բայց ծուռ սիրտ ունեցողը կ՚անարգուի» (Առ 12.8):
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Մեր յօդուածը կը շարունակենք արեւմտահայերէնի դժուարութիւններու եւ անոնց յաղթահարման հեռանկարներու շուրջ։
բ.-Դասական սփիւռքի մշակութային-գիտական լճացած վիճակը արեւմատահայերէնի հենքով:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Արցախի պաշարումը կ՚ուղղորդուի Եւրոմիութեան դիտորդներու շուրջ վէճերով, Մոսկուա-Երեւան առանցքին վրայ «կրակոցներով» ու մեծ սպասումներով:
Մէկ կողմէ Ատրպէյճան-Թուրքիա-Եւրոպա խողովակաշարներն ու կազի հաշիւները, իսկ միւս կողմէ շիի Իրանի յամառ պահանջը՝ Հայաստանի տարածքային ամբողջականութեան պահպանման ուղղութեամբ:
ԿԻՐԱԿՈՍ ԳՈՒՅՈՒՄՃԵԱՆ
Հեռու անցեալին, այսինքն մօտաւորապէս 45 տարի առաջ, մեր տան մէջ յաճախ լսած եմ Գամառ Քաթիպայի այն իմաստալից բանաստեղծութիւնը, որ կը հնչէր մեր ընտանիքի տաղանդաւոր աղջնակներէն մէկուն մեղմիկ շրթներէն։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նոր տարուան մը գալուստը կամ նոր թուականի մը սկիզբը բոլոր մարդոց համար յատկանշական ու խորհրդանշական է: Ոմանց համար ինքնաքննութեան առիթ է, ոմանց համար օր մը կամ երկու օր հանգիստ շունչ մը քաշելու՝ կտրուելու առօրեայ թոհուբոհէն, ուրիշներու համար մէկ անկիւն քաշուելու եւ քիչ մը խաղաղութիւն վայելելու, մէկ խօսքով իւրաքանչիւր ոք ունի նոր տարին դիմաւորելու իր ընկալումն ու ըմբռնումը, որով ինքզինքին առիթ կու տայ թեթեւնալու, հանգստանալու, խաղաղելու:
