ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հինգշաբթի, 25 նոյեմբեր 2021-ին, թերթիս մէջ լոյս տեսաւ բժշկապետ Վահան Արծրունիի «Մի՛ Խմեր» գրքոյկէն հատուած մը: Օրին, մեր առաջնորդող խօսքին մէջ անդրադառնալով բժշկապետին հեղինակած մէկ տասնեակէ աւելի բժշկական գրքոյկներուն, ի միջի այլոց գրած էինք:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակագիրին հետեւեալ ըսածը. «Սիրտին ծրագիրները մարդուն կը վերաբերին, բայց լեզուին պատասխանը Տիրոջմէն է» (Առ 16.1):
Պատասխան. Աստուած մարդը ազատ ստեղծեց եւ անոր բանականութիւն տուաւ, որպէսզի ինք կառավարէ իր կեանքը, այլ խօսքսով, Աստուած մարդը ինքնիշխան ստեղծեց:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Հայերու ներկայութիւնը Միջին Արեւելքի մէջ դարաւոր պատմութիւն ունի, առաջին ցայտուն արձագանգը կը հասնի Մեծն Տիգրան թագաւորի ժամանակաշրջանէն (Ն.Ք. առաջին դար), երբ Հայաստանը կը համարուէր մեծ կայսրութիւն, ծաւալած Կասպից ծովէն մինչեւ Միջերկրական, ընդգրկելով Սուրիան, Լիբանանն ու Պաղեստինը եւ մաս մը Եգիպտոսէն:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Ի՞նչ պատահեցաւ, որ տարիներ շարունակ անսահման վստահութիւն վայելած ու ազդու դեր ստանձնած միաբանը մէկ օրէն միւսը կարգալոյծ հռչակուեցաւ:
Հայ Երուսաղէմի տագնապը միշտ խոշորացոյցի տակ:
Թէեւ Սուրբ Աթոռի գահակալը ունի խաղին ուղղութիւնը բնորոշելու համար անհրաժեշտ բոլոր լծակները, սակայն իր հնարաւորութիւնները կրնան փորձաքարի առջեւ յայտնուիլ, եթէ ջանայ առնել քայլեր, որոնք ներհակ կրնան համարուիլ Հին քաղաքի հրէականացման օրակարգին:
«Կովերու պարտէզ»ի գործարքը այնպիսի վիճակի մը մէջ է, որ դժուար թէ հարթ լուծում մը գտնուի՝ առանց քաղաքական զգայնութիւնները բորբոքելու Իսրայէլ-Պաղեստին-Յորդանան առանցքին վրայ:
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Յայտնութիւն Յովհաննուն Աստուածաշունչ Մատեանի 66 գիրքերուն վերջինն է։ Մեր պատանեկան տարիներուն քիչ մը մտահոգութեամբ եւ նաեւ վախով կը մօտենայինք այս գիրքին։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
2020 թուականը մեզմէ շատերուն համար խոր թմբիրէ մը արթննալու առիթ եղաւ: Թմբիր մը, որ տարիներ շարունակ քօղարկած էր մեզմէ շատերուն աչքերը՝ հայրենասիրութեան, ազգասիրութեան, հայրենիքի, Արցախի, հայութեան, հայապահպանութեան, պահանջատիրութեան եւ այլ լոզունգներով:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Կրկին բաց ըրած եմ սիրտս,
Գիրքիս էջերուն նման,
Փնտռելու համար ներկաս,
Տարակուսանքիս միակ վկան:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1905)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ֆիզիքական կրթութիւնը: Երեխան գրկելու, պառկած տեղէն վերցնելու կերպը: Խնամք լսողութեան ու տեսողութեան վերաբերեալ: Մտաւոր եւ բարոյական կրթութիւն: Ճիչի իմաստը: Նմանողական բնազդը: Վերջին խօսք:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ի՞նչ կ՚ընեն բարկացող ու երկայնամիտ մարդիկը:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Բարկասիրտ մարդը վէճ կը հանէ, բայց երկայնամիտը կռիւը կը դադրեցնէ» (Առ 15.18): Այլ խօսքով, բարկութիւնը վէճի ու խռովութեան կը տանի, մինչ երկայնամտութիւնը՝ խաղաղութեան ու համերաշխութեան:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Պատառիկ մը եւս կլանեց զիս մեծն Վազգէն Շուշանեանի օրագիրներէն, ուր ինչպէս միշտ կը հոսին ազգայինի եւ համամարդկայինի բովանդակ համադրումներ, գեղագիտական ու լեզուական բարձրագոյն հանգանակով մը ու յաւերժապէս արժէքաւոր թելադրականութեամբ:
