ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Օրերս համացանցի վրայ աչքիս զարկաւ պատմուածք մը, որ ուզեցի մեր սիրելի ու յարգելի ընթերցողներուն հետ բաժնեկցիլ ու ապա այդ պատմուածքին լոյսին տակ քիչ մը մտմտալ բովանդակութեան մասին՝ մեր այսօրուան իրականութեան լոյսին տակ:
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ամուսնութեան օգտաւէտութիւնը առողջապահական տեսակէտէ: Պատճառները: Ազապներու հիւանդութիւնները: Ժուժկալութեան վատ հետեւանքները կնոջ վրայ: Ամուրիներու ջղային դրութիւնը: Հիստերիա եւ խելագարութիւն: Ընտանեկան կեանքի բարոյական կողմը:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Չեմ գիտեր ուրկէ՞ սկսիմ:
Օր մը, մեր տան ետեւի բաժինը, որ քանի մը պտղատու ծառերով շրջապատուած եւ անուանած՝ «մեր մեծ պարտէզը», այր եւ կին վերջապէս որոշեցինք անկէ որոշ բաժին մըն ալ յատկացնել բանջարանոցի մը համար:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ինչպէ՞ս պէտք է ղեկավարեն թագաւորները:
Պատասխան. Առակաց 16-րդ գլուխին 10-րդ համարին մէջ կը կարդանք. «Թագաւորի շրթունքներուն մարգարէական պատգամ կայ, եւ անոր բերանը դատաստանի ժամանակ չի՛ սխալիր»:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Երրորդ հանգրուան. 1970-ականենէն մինչեւ 2011 թուականի ժամանակահատուածը կը բնորոշուի իբրեւ ոսկէ հանգրուան Սուրիոյ մէջ հայ ժողովուրդի ներկայութեան, այս ժամանակաշրջանին բարգաւաճեցաւ թէ՛ սուրիահայ հաւաքական եւ թէ անհատական կեանքը բոլոր բնագաւառներուն մէջ: Սուրիոյ յարաբերական անդորրութիւնը առիթ ընծայեց այս վերելքին ու ստեղծուած իրավիճակը խթանեց սուրիահայ զանգուածին մեծ դերակատարութիւն ունենալու թէ՛ Սուրիոյ կերտումին եւ թէ հայ իրականութեան մէջ:
ՅԱԿՈԲ ՉՈԼԱՔԵԱՆ
Շատ բնական է կարծել, որ ամէն հայ իրաւունք ունի բողոքելու, թէ ի՛նչ ըսել է մէկ ազգ, բայց երկու լեզու, եւ ամէն հայ իրաւունք ունի պատկերացնելու մէկ ընդհանուր լեզու, որ իրողապէս չկայ, բայց ոմանց միտքին մէջ կրնայ ծագիլ․ մէկը կ՚ըսէ գրաբարը վերակենդանացնենք․ միւսը կ՚ըսէ թող ատիկա արեւելահայերէնը ըլլայ, երրորդը կ՚ըսէ շինենք նոր լեզու, ասկէ պատառ մը արեւմտահայերէն, անկէ պատառ մը արեւելահայերէն կը կցենք, կը մոռնանք «ծառիցն» ու «ծովիցը», կ՚որդեգրենք «ծառէն», «ծովէն» բարեհունչ հոլովաձեւը, կ՚որդեգրենք «գրում եմ» ձեւը, ա՛լ կարիք չի մնար «կը գրեմ կոր» ըսելու մեղքը գործել․․․ Եւ այսպէս շարք մը․․․ վերջացաւ գնաց, եղաւ միասնական հայերէն։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանի նախագահական խմորումներուն մասին արդէն ուրուագծուած են քանի մը կարեւոր երեւոյթներ։ Խօսքը, անշուշտ, նախագահական ընտրութեան մասին է, որ բոլոր առումներով անդամալուծած էր երկիրը։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանի խորհրդարանը 14 յունիսին գումարեց նախագահի ընտրութեան հերթական նիստ մը։ Հերթական կ՚ըսենք՝ հաշուի առնելով, որ երկար ժամանակէ ի վեր Լիբանան կը շարունակէ ընթանալ առանց նախագահի ու մինչ այդ գումարուած նիստերուն թիւը հասած է 12-ի։
ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Սեսիտիօ Տի Չիակա փոխակերպեց իր իտալական գիւղը, ապրելով իր երազը: Մարդիկ բազմաթիւ բաներ կ՚երազեն իրականացնել, բայց բոլորին տրուած չէ զայն իրականացնելու կարելիութիւնը:
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ես այնտեղ էի
Ես այդ տան մէջ կ՚ապրէի,
Ես գիտեմ՝
Անոր պատերուն ճեղքերուն թիւը,
Բառերուն շիթերը որ փոշիի սրբիչներուն մէջ խրուած են,
Դանակներուն հետքը տախտակին վրայ,
