ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ամէն ազգի պարագային գոյութիւն ունի երկու տեսակի երիտասարդութիւն, որոնք ամբողջութեամբ տարբեր են իրարմէ. ամէն ազգ ունի իր լուրջ, սակայն լուրջերու կողքին իր կեանքը անիմաստ վատնող երիտասարդութիւն մը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդուն սրտին մէջ ներկայ եղող բարոյական խղճմտանքը՝ պատեհ վայրկեանին կը հրամայէ անոր կատարել բարի՛ն եւ զգուշանա՛լ չարէն։ Ան կը զատարոշէ նաեւ կատարուելիք ընտրանքները անսալով բարիին, մերժելով չարը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հասած է տեղ որ սկսած եմ ամչնալ հայ ըլլալէս, որովհետեւ այն հայութիւնը՝ որ սրսկուած է մեր արեան մէջ, տարբեր է այն հայութենէն, որ այսօր մեր դիմաց կը պարզուի: Այն հպարտութիւնն ու արժանապատուութիւնը որ անցեալի մտաւորականներուն գործերուն մէջ կը տեսնէինք, կա՛մ առասպելներ են եւ կամ ահաւոր տերեւաթափութիւն մը ապրած է մեր ազգը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Յարաբերական» կը նշանակէ՝ համեմատական. վերաբերականութեան, առընչականութեան ենթակայ ըլլալ։ Գոյութիւն միայն որպէս առարկայ, կամ յարաբերաբար մտածող միտքի մը. երեւակայութիւն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Զ.- Քաթիպայի թուքը այս անգամ կը հասնի բոլոր ճարտարասացներուն եւ քարոզիչներուն, որոնք բեմ դուրս գալով Աստուծոյ կողմէ իրենց տրուած խօսելու շնորհքը ի գործ կը դնեն, սակայն այդ մէկը չեն ծառայացներ իրենց հայրենիքի բարօրութեան:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Մարդ եղէգ մըն է բնութեան մէջ՝ ամենէն տկարը բայց մտածո՛ղ»։ Այսպէս կ՚ըսէ Blaise Pascal (1623-1662թթ.) ֆրանսացի անուանի գիտնական եւ իմաստասէրը։ Արդարեւ, մարդ, իր բնութեամբ տկար արարած մըն է եւ նոյնքան՝ տոկուն եւ դիմացկուն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Գ.- Քաթիպա իր երրորդ թուքը կը նուիրէ բոլոր անոնց, որոնք ի վերուստ՝ Աստուծոյ կողմէ շնորհքներու արժանացած են, սակայն իրենց այդ շնորհքները ո՛չ մէկ ձեւով հայրենիքը զարգացնելու չեն ծառայեցներ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Est modus in rebus». Ամէն բանի մէջ չափ կայ։ Այսպէս կ՚ըսէ հռոմէացի բանաստեղծ Որատիոս (Ովրատիոս) Ֆլակքոս. (Ք.Ա. 65-8)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Թքելու սովորութիւն ունիք թէ ոչ՝ չեմ գիտեր, սակայն այսօր բոլորդ կը հրաւիրենք թուքի փառատօնի, որովհետեւ կը հաւատանք, թէ այսօր մեր իրականութեան մէջ շատեր արժանի են մեր թուքին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«O sancta simplicitas». ո՜վ սուրբ պարզութիւն։
Յիսուս Ի՛նք կը հաստատէ, թէ «Աստուած միակ Տէրն է» եւ հարկ է սիրել զԻնք ամենայն պարզութեամբ. «ամբողջ սրտով, ամբողջ հոգիով, ամբողջ մտքով եւ ամբողջ ուժերով». (ՄԱՐԿ. ԺԲ 29-30)։
