ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 79 տարիներ առաջ՝ 1944 թուականին Փարիզի պատերուն վրայ կը փակցուէր յայտարարութիւն մը, որուն կեդրոնը կը գտնուէր հայու մը նկարը՝ որ կը ներկայացուէր որպէս թշնամի եւ աւազակ: Փարիզի եւ Ֆրանսայի ամբողջ տարածքին աւելի քան 15 հազար օրինակ հայ «աւազակ»ին նկարը կը տարածուէր։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքի մէջ, յաճախ ճշմարտութիւններ կը յայտնուին այնպիսի պահուն՝ որ կը լուսաւորեն միտքը եւ հոգին, եւ մարդ կ՚անդրադառնայ, թէ ո՞ւր կը գտնուի, ո՞ւր կ՚երթայ, եւ կամ իր այժմ գտնուած տեղը իրապէս հոն է՝ ո՛ւր պէտք է գտնուի։ Արդարեւ, խօսք մը, նայուածք մը կամ երեւոյթ մը կրնայ շող մը, ճառագայթ մը ըլլալ լուսաւորելու միտքը եւ հոգին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մոլորակայիններու գոյութեան կը հաւատաք թէ ոչ չեմ գիտեր... սակայն անոնք գոյութիւն են այնքանով՝ ինչքան մերօրեայ մարդկային իրաւանց պաշտպանները, որոնք իրենց հիմնական առաքելութիւնը մոռացութեան տուած շահագրգռուած են լոկ իրենց անձնական շահերով:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պահ մը անկեղծ ըլլանք եւ խոստովանինք մեր սխալները, մեր թերութիւնները, եւ մանաւանդ թուենք անոնք, որոնք վշտացուցած ենք, մէկ խօսքով լսենք մեր խղճին ձայնը եւ համեմատենք զայն մեր մտքին հետ։ Իրապէս, ո՞րն է մարդուն արարքներուն վրայ ազդողը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ռուս մեծանուն գրող՝ Թոլոսթոյ իր աշխատութիւններէն մէկուն մէջ կեանքի մասին հետեւեալ կարծիքը կը յայտնէ. «Ան՝ որ իր երջանկութենէն զատ ուրիշ նպատակ չունի՝ գէշ մարդ է, ան՝ որուն նպատակը ուրիշներուն բարի կարծիքն է՝ տկար մարդ է: Ան՝ որ որ ուրիշներուն երջանկութիւնը իրեն նպատակ ունի՝ առաքինի մարդ է, ան՝ որուն կեանքին առանցքը Աստուած է՝ մարդ է»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մեծ կամ Քառասնորդական պահքի միւս անունը յաճախ զբաղեցուցած է միտքեր։ Պատմութեան մէջ կը գտնենք լուծումը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Անցող շաբթուան ընթացքին արաբական երկիրներէն այլազգի բարեկամ մը Հայաստան այցելեց եւ իր հետ բերաւ բարեկամ մը՝ որ առաջին անգամ Հայաստան կ՚այցելէր: Դէպի Ծաղկաձոր եւ Դիլիջան պտոյտ մը ունենալէ ետք որոշեցինք տեղ մը ճաշել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Իւրաքանչիւր Տաղաւար տօնի կը յաջորդէ՝ Մեռելոց Օր, մատուցանելու համար հանգուցեալներու նկատմամբ յարգանքը։ Արդարեւ, ասիկա, հանգուցեալներու մասնակցութիւնն է Տաղաւար տօնի տօնախմբութեան ուրախութիւններուն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ժամանակին գրող մը հայերը տարօրինակ կը կոչէր. տարօրինակ՝ որ բազմաթիւ վանքեր ու եկեղեցիներ շինելով հանդերձ անհաւատութեան մէջ կը շարունակէ ապրիլ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մերօրեայ աշխարհը ամէն ջանք ի գործ կը դնէ, որպէսզի յաջողի նոր սերունդին սորվեցնէ այն՝ ինչ որ տասնամեակ մը առաջ տարօրինակ ու քննադատելի կը թուէր ըլլալ: Մերօրեայ աշխարը այս բոլորը կը կատարէ «ազատութիւն» անուան տակ եւ միւս կողմէ քաջալեր կը հանդիսանայ ապագայ սերունդին՝ ազատութեան մէջ գործելու համար այնպէս՝ ինչպէս կ՚ուզեն:
