Հոգե-մտաւոր

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (Ժ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մանկավարժութենէն ներս կարեւորագոյն նիւթերէն մին կը նկատուի մանուկներուն իրենց սեռին հանդէպ ունեցած «գիտակցութիւն»ը: Ուսումնասիրութիւններ կը յայտնեն, թէ մանուկը իր սեռը կը սկսի ճանչնալ մօտաւորապէս 2-3 տարեկանին։

ԹԵԼԱԴՐԻՉ ՊԱՏՄՈՒԱԾՔ ՄԸ…

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Թելադրիչ եւ հետաքրքրական պատմուածք մը՝ որ ցոյց կու տայ «անուշ խօսք»ի մը կարեւորութիւնը մարդկային կեանքի մէջ, եւ թէ ո՜րքան կ՚ազդէ կեանքին։
Ուստի, ուղղակի՛, այդ իրադարձութեան վկայողէն լսենք եւ հետեւինք սոյն վկայութեան։

ԵՐԿԱՐԱՄԵԱՅ ԳՈՅՈՒԹԻՒՆ ՄԸ՝ «ԺԱՄԱՆԱԿ» ԻՐՈՂՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Երբ աշխարհի վրայ որեւէ կեանք, որեւէ էութիւն իր գոյութիւնը կրցած է պահել եւ տեւականացնել աւելի քան դար մը՝ ասիկա կարեւոր դէպք մըն է, եւ կ՚արժէ մինչեւ իսկ ընկերաբանական տեսակէտէ լո՛ւրջ հետազօտութեան եւ գիտական ուսումնասիրութեան մը։

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (Ը.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Զայրոյթը այնպիսի զգացում մըն է, որ գերազանցելով տարիքը կ՚ազդէ մարդ անհատին վրայ՝ փոքրէն մինչեւ մեծ: Այնպէս ինչպէս մեծահասակները, նոյնպէս մանուկները ջղային կը դառնան, ինչ որ կազմաւորման բնական ընթացքն է եւ այստեղ եւս ծնողքը մեծ դեր ունի զայրոյթը կառավարել սորվեցնելու մէջ:

ԼՐԱԳՐՈՒԹԵԱՆ ՊԷՏՔԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Լրագրութիւնը աշխարհիս մեծագոյն բնական պահանջներէն մին է։ Ետ գացէք մինչեւ Պօղոս առաքեալի օրերը, եւ միեւնոյն տենչանքն է, որ կը նշմարէք. երբ աթէնացիներուն համար կ՚ըսուի, թէ իրենց միակ զբաղումը ըրած էին պատմել կամ լսել «նոր բան» մը։

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (Է.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Բնականաբար պատանիին սուտը ամբողջութեամբ կը տարբերի մանուկին սուտերէն, թէեւ կը հաւատանք, որ պատանեկան սուտին մէջ եւս մեծ դեր ունի մանկական սուտի կրկնութիւնը: Մանկութեան ժամանակ անզգալաբար եւ կամ վախի ազդեցութեան տակ գործածուող սուտը պատանեկութեան արդէն կը վերածուի վարքագծի եւ բնաւորութեան:

ՏԷՐՈՒՆԱԿԱՆ ԱՂՕԹՔԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Տէրունական աղօթքով՝ մենք կը պարզուիք մենք մեզի եւ միաժամանակ Հայրը կը պարզուի մեզի, ինչպէս կ՚ըսէ Սուրբ Կիպրիանոս Կարթագենացի։
Որդեգրութեան ձրիաբաշխ պարգեւը մեզմէ մշտատեւ «դարձ» մը եւ «նոր կեանք» մը կը պահանջէ։

ՄԱՆԿԱՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ (Զ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մանկավարժական ուսումնասիրութիւններու համաձայն, մանուկը իր առաջին սուտերը 2-4 տարեկանին կը սկսի դուրս տալ: Տարբեր է սակայն մեծահասակներուն եւ մանուկներուն սուտերը. ստախօսութիւնը յոռի երեւոյթ մը ըլլալով հանդերձ, մանուկներու պարագային կը կրէ որոշ անմեղութիւն մը, որովհետեւ անոնց մօտ ստելը չարամտութեան նշան չէ, այլ ճանաչողութեան զարգացման ընթացք մըն է պարզապէս:

ԻՆՔՆԱՅՕԺԱՐ ՀԱՒԱՆՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Եթէ մարդս պէտք է պատասխանատու ըլլայ իր գործողութեան լաւ եւ վատ հետեւանքներու համար, ան պիտի ունենայ առ այդ ո՛չ միայն որոշեալ չափահասութիւն կամ կատարեալ հասակ, այսինքն՝ առողջ եւ հասուն մտածողութիւն, այլ նաեւ՝ «կամքի ազատութիւն», կամ որ նոյն է՝ «ինքնայօժար հաւանութիւն» կամ «յօժարակամ հաճութիւն»։

Էջեր