ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Արաբ ժողովուրդը յայտնի է իր հարուստ մշակոյթով, սակայն ինչպէս չես գիտեր, այսօր անոնք աշխարհին կողմէ կը ճանչցուին իրենց ահաբեկչական խմբաւորումներով, թէեւ Արաբական Միացեալ Էմիրութիւնը յաջողեցաւ մասամբ մը փոխել այդ կարծրատիպերը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ կը խօսինք սիրոյ մասին, բայց ասիկա պէտք չէ ձանձրացնէ մարդս, քանի որ ամէն բանի, մինչեւ իսկ կեանքին պատճառը եւ սկիզբը սէ՛րն է։ Չէ՞ որ Աստուած սիրով եւ իմաստութեամբ ստեղծեց մարդը եւ սիրով օժտեց եւ լիացուց զայն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայաստանի մէջ վերջերս սկսած ենք տեղի անտեղի լսել «յեղափոխութիւն» բառը. նկատած ենք, որ շատեր չըմբռնելով «յեղափոխութիւն» բառի ճշգրիտ իմաստը, այդ բառին մէջ կը փորձեն գտնել վարչապետի հրաժարականը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աշխարհի վրայ զանազան գոյութիւններ կան։ Ասոնցմէ ոմանք «հոգի» ունին, կենդանի են եւ կ՚ապրին։ Ամբողջ տիեզերքը լեցուն է աստղերով երկնային լուսաւոր մարմիններով։ Կարելի է հարցնել. աստղերը կ՚ապրի՞ն եւ կամ ժայռեր, խոտեր, բոյսեր կ՚ապրի՞ն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յաճախ կը լսենք ու կը կարդանք հայուն «ինչ» ըլլալուն մասին. մին հայը կ՚որակէ աշխատասէր, ուրիշ մը պայքարող, մին հայուն մէջ կը փորձէ տեսնել գովելի յատկութիւններ, իսկ ուրիշ մը՝ հակառակը. իսկ մեզի համար հայու որակումը մէկն է. անհեռատես:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Քու արեւդ անգամ մըն ալ պիտի չմարի եւ քու լուսինդ պիտի չնուազի. հապա Աստուած քեզի յաւիտենական լոյս պիտի ըլլայ եւ սուգի օրերդ պիտի վերջանան». (ԵՍԱՅԻ Կ 20)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Նախորդ մեր յօդուածներուն մէջ խօսեցանք պատուելի Մանավեանի պատասխանած երկու հարցերուն մասին եւ մեր անհամաձայնութիւնը յայտնեցինք, սակայն պէտք է ըսենք, որ այդտեղ տեղ գտած հարցերը յատուկ չեն միայն Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներուն. սփիւռքի բոլոր տարածքին մենք որպէս հայ ժողովուրդ դիմագրաւեցինք եւ մինչեւ օրս կը շարունակենք դիմագրաւել այդ հարցերը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Թզենիէն առակ մը սորվեցէք. երբ անոր ոստերը կը կակուղնան եւ տերեւները կը ցցուին, կը հասկնաք թէ՝ ամառը մօտ է». (ՄԱՐԿ. ԺԳ 28)։
Բնութիւնը ուսուցի՛չ է։ Ծառերը եւ բոյսերը իրենց վրայ կը կրեն համապատասխան եղանակի նախանշանները շատ աւելի կանուխ, քան այն յայտնի կը դառնայ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Պէտք է միշտ հոզուած ըլլալ, որ մեր ազգային դժբախտութիւնները մէկ օրուան մը ծնունդն ու արդիւնքը չեն. մեր ազգային կեանքին մէջ ունեցած ենք որոշ փոքր վէրքեր, որոնք անբուժութեան պատճառով ժամանակի ընթացքին տարածուելով վտանգած են ամբողջ մարմինը. մենք յաճախ լուռ մնացած ենք «փոքր» կարծուած թերութիւններու դիմաց, կարծելով թէ անոնք մեծ վտանգ մը չեն ներկայացներ, սակայն ժամանակի ընթացքին այդ փոքրերը միանալով կազմած են մեծ հարցեր՝ մեր անփթութեան պատճառով:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Զօրաւորէն աւելի զօրաւորը միշտ կը գտնուի։ Եւ երբ զօրաւորը եւ աւելի զօրաւորը դէմ առ դէմ գան՝ իրաւունքը կը տեղափոխուի։
Մարդկութիւնը միշտ զբաղած է սա հարցով, թէ՝ իրաւունքը զօրաւորի՞նն է, թէ իրաւունքն է զօրաւո՛րը։
