ԲՆՈՒԹԵԱՆ ԳԵՂԵՑԿՈՒԹԻՒՆՆԵՐ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բնութիւնը միշտ գեղեցիկ է, քանի որ ան ստեղծուած է «բարի» եւ «գեղեցիկ»։ Արդէն ամէն ինչ որ բնական է՝ իր պարզութեան մէջ գեղեցիկ է։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բնութիւնը միշտ գեղեցիկ է, քանի որ ան ստեղծուած է «բարի» եւ «գեղեցիկ»։ Արդէն ամէն ինչ որ բնական է՝ իր պարզութեան մէջ գեղեցիկ է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Համաշխարհային պատերազմներէն որոշ ժամանակ ետք մարդոց մէջ սկսաւ ծնունդ առնել մտահոգութիւն մը. ոմանք ապրելու եւ գոյատեւելու համար անհրաժեշտ նկատեցին միջազգայնացումը (internationalism), իսկ ուրիշներ ազգայնականութիւնը (nationalism): Այս երկու ծայրայեղութիւններուն կողքին կար երրորդ խումբ մը՝ երկուքը իրար խառնել եւ միջին մը ստեղծել ուզողները:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ամէն անոնք, որոնք բնական տեսարաններու գեղեցկութիւններէն ազդուելու ընդունակ հոգի մը ունին եւ անոնք կը միացնեն իրենց յիշատակներուն հետ, վստահ ենք որ «Գնալը կղզիի բարձունքը» իրենց համար մեծ արժէք մը կը ներկայացնէ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այս շաբթուան ընթացքին հետաքրքրութեամբ ու հաճոյքով ընթերցեցի քաղաքական գործիչ, գրող եւ փիլիսոփայ Շահան Նաթալիի «Մարդը» ընկերային-հասարակական թատրերգութիւնը, որ առաջին անգամ լոյս տեսած է Իզմիրի Քէշիշեան տպարանէն՝ 1912 թուականին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Գիտակից կամ անգիտակից որեւէ դէպքի չարիքը կ՚անդրադառնայ ընկերութեան վրայ։ Արդարեւ, ընկերութեան մէջ պատահած որեւէ դէպք, որմէ վնաս կը կրէ ընկերութեան ամբողջը կամ մէկ մասը, ասկէ պատասխանատու են թէ՛ անհատները եւ թէ՛ առաջնորդի կամ վարիչի դիրքի մէջ գտնուողները՝ եթէ ո՛չ պատասխանատու հաւասարապէս եւ ուղղակի, բայց որոշ համեմատութեամբ կան անուղղակի կերպով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Դժբախտաբար, ԺԱՄԱՆԱԿ-ի հիմնադիր եղբայրները՝ Միսաք եւ Սարգիս Գօչունեանները 1908 թուականին հրատարակած իրենց առաջին թիւին մէջ ոչ մէկ ակնարկ ըրած են օրաթերթի անուան կապակցութեամբ, սակայն կարելի չէր ուրիշ անուանում մը տալ օրաթերթի մը, որ պիտի յաղթահարէր ժամանակն ու ժամանակի դժուարութիւնները եւ պիտի յաջողէր իր կեանքին աւելի քան դար մը ընթացք տալ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջին մի քանի տարիներու ընթացքին համացանցը լեցուն է «ինչպէ՞ս յաջողիլ», «ինչպէ՞ս հարստանալ», «ինչպէ՞ս բարձրանալ» ու նման հազար ու մէկ մարդոց հետաքրքրութիւնը շարժող խորագրեալ նիւթերով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Իմաստուն մարդ մը կը ճամբորդէր եւ դիտելով աշխարհի գեղեցկութիւնները կը հիանար եւ իր ապրած կեանքով գոհութիւն կը յայտնէր Աստուծոյ։ Յանկարծ, այդ գեղեցկութիւններու մէջ կը հանդիպի ծանր բեռի տակ կորացած դժբախտ մարդու մը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 112 տարիներ առաջ՝ 1910 թուականին Պոլսոյ մէջ Յ. Գ. Փալագաշեան տպարանէն ֆրանսերէնէ հայերէնի թարգմանութեամբ լոյս կը տեսնէ ֆրանսացի գրող-բժիշկ տքթ. Բօլ տը Րէկլայի «Կանացի վատասերում» աշխատութիւնը, որուն հեղինակը կինը կը նմանցնէ ծովու մը, որ իր խաղաղութեան մէջ գեղեցիկ, սակայն իր փոթորկութեան մէջ սարսափելի կը դառնայ, անլուծելի հանելուկի մը վերածելով իր քաղցր՝ միաժամանակ դաժան էութիւնը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հպարտութիւնը՝ որ երբ մարդ ինքն իրեն հանդէպ կը զգայ, մեծամտութիւն, սնափառութիւն կ՚ենթադրէ, եւ անշուշտ մարդուս վատ կողմերէն մէկն է։
Մարդ կրնայ Աստուծոյ սիրոյն դէմ զանազան կերպերով մեղանչել՝ Աստուած վշտացնել, «անտարբերութեամբ», որ կ՚անտեսէ կամ կը մերժէ նկատի առնել աստուածային սէրը։