ԱՆԳԻՆ ՈՒ ԹԱՆԿԱԳԻՆ ՆՈՒԷՐ
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երեխաները մեր կեանքի մեծագոյն նուէրն են: Անոնք՝ իրենց պարզութեամբ, մաքրութեամբ ու անկեղծութեամբ մեր օրը կը լեցնեն խինդ ու ծիծաղով:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երեխաները մեր կեանքի մեծագոյն նուէրն են: Անոնք՝ իրենց պարզութեամբ, մաքրութեամբ ու անկեղծութեամբ մեր օրը կը լեցնեն խինդ ու ծիծաղով:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հոկտեմբեր ամիսը աբովեանական շունչ մը ունէր իր մէջ: Օրեր առաջ նշուեցաւ մեր գրականութեան սիւներէն մէկուն՝ արեւելահայ աշխարհաբար գրականութեան հիմնադիրին ծննդեան օրը, բայց մինչ այդ, տեղի ունեցան քանի մի ձեռնարկներ, որոնց ընթացքին ոգեկոչուեցաւ Խաչատուր Աբովեան ո՛չ միայն գրողը, այլ նաեւ՝ հայ իրականութեան այլ ասպարէզներու մէջ իր ներդրումը ունեցող մտաւորականը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Եկէ՛ք, խօսինք երջանկութեան մասին։ Այսօր ձեր կռնակին ծանր բեռ մը կը զգա՞ք։ Գուցէ նիւթական դժուարութիւններու մէջ էք, ձեր երազած տանը մէջ չէք ապրիր կամ ձեզ ժպտացնող մարդոց հետ այլեւս խզուած են ձեր կապերը…
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
1937 թուականին Իսթանպուլի մէջ «Մշակոյթ» գրատան հրատարակչութենէն լոյս կը տեսնէ «Հայ տոհմանուններ» խորագրով պատմական հետազօտութիւն մը: Հրատարակիչները նման հետազօտութեան անհրաժեշտութիւնը կը բացատրեն Թուրքիոյ մէջ մականուններու զործածութեան անհրաժեշտութեամբ, նշելով, որ այդ անհրաժեշտութենէն բխելով ալ, Թուրք Պատմութեան հետազօտիչ միութեան այդ ժամանակ արդէն հանգուցեալ նախագահը՝ Եուսուֆ Ագչուրա (1876-1935թթ.) տարիներ առաջ փափաք յայտնած էր ուսումնասիրել հայկական մականուններու ծագումը:
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Նախորդ գրութեամբ անդրադարձ կատարած էի, որ Հոկտեմբեր ամիսը Մշակոյթի ամիս է. առ այդ, այս գրութեամբ եւս պիտի անդրադառնամ մշակոյթին, մի քանի մէջբերումներ կատարելով Արշամ Տատրեանէն՝ փորձելով խորհրդածութիւններ կատարել այդ մէջբերումներու մասին:
ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Գեղեցիկ հեքիաթի մը մթնոլորտը ստեղծող այս վերնագիրը իրական կեանքի մէջ պատահած դրական մեծ երեւոյթ մըն է, որ անպայման կրնայ վարակիչ ըլլալ: Անշուշտ բառերը չեն կրնար ըստ արժանւոյն դրուատել հերոսը, որ ոչ միայն հասաւ իր նպատակին, այլեւ այդ նպատակը ծառայեց շատերու կեանքի բարելաւումին:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Իտալիոյ մէջ վերջերս հայութեան ու Հայաստանի նիւթը առանձնակի գուրգուրանքով արծարծուեցաւ եւ հայկականութեան շունչը կրկին տարածուեցաւ Իտալիոյ հողին վրայ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Մարդ մշտապէս կը գտնուի փնտռտուքի մէջ: Մենք մշտապէս կը փնտռենք այն, ինչ որ մեր մէջ է, մեր կողքին: Սակայն մեզ շրջապատող աշխարհի աղմուկը, ձայներն ու գոյները, զբաղուածութիւնը կը խանգարէ մեզ զայն տեսնելու:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Սօսէն կը ճանչնամ վաղուց. մանկութեան ընկերուհիներ էինք: Նոյն բակի մէջ մեծցած, միասին խաղացած ու ծաղիկ հաւաքած: Սօսէն տարբեր է:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այս խորագիրը կը պատկանի հայրենի երիտասարդ թատերագէտ Նուարդ Ասատրեանին, որ կեանքէն հեռացաւ 2019 թուականին: Ան պոլսահայ թատրոնի մէջ դերակատարում ունեցած հայերու մասին գրած էր յօդուած մը, որուն մէջ զատ անդրադարձած էր Երանուհի Գարագաշեանին, զայն անունանելով «Երեւելիներէն, գուցէ ամենէն բախտաւորը»: