ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Տեսողութենէ զրկուած մարդոց համար գիրքը շատոնց հասանելի է: 1824-ին ստեղծուած Պրէյլի այբուբենը քանի հարիւրամեակէ ի վեր կոյր մարդոց հնարաւորութիւն կու տայ մատներու շօշափումով ընթերցելու գիրքը՝ անոր վրայ կազմուած ուռուցիկ-կէտային համակարգի շնորհիւ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Օգոստոսի 23-ին, առանց երկար-բարակ խորհելու Էտկար Ղազարեանի հրաւիրած հանդիպումի արդիւնքներու մասին, երեկոյեան ժամը 5-ին հանդերձ ընտանեօք՝ ես, իմ երկու զաւակներն ու մայրիկս շտապեցինք Հանրապետութեան հրապարակ՝ անգամ մը եւս իմ Հայաստանն ու Արցախը գրկելու, ըսելու, թէ ինչքան շատ կը սիրեմ իմ աստուածատուր հայրենիքները:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ինքզինքս յոռետես չեմ համարեր, թէպէտ շատերու կը թուի, թէ ես այս օրերուն կը տառապիմ յոռետեսութեամբ: Իրատես եմ: Իսկ իրականութիւնը գորշ է ու մռայլ: Իրականութեան մէջ ոչինչ կայ ուրախալի, պանծալի:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
32 տարի առաջ այս օրը՝ 23 օգոստոս 1990 թուականին, դրուեցաւ Հայաստանի անկախութեան գործընթացին սկիզբը: Հայաստանի Գերագոյն խորհուրդը օգոստոսի 23-ի նստաշրջանին ընթացքին ընդունեց անկախութեան մասին հռչակագիրը՝ Հայաստանի Հանրապետութեան հիմնադիր փաստաթուղթը, որ Հայաստանի Սահմանադրութեան հետ կը կազմէ երկրին երկու հիմնարար փաստաթուղթերէն մէկը։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Դժուար է չմտածել մարդու կողմէ կառուցուած երկնաքերերու, շինուած մեքենաներու, փոխադրամիջոցներու կամ համակարգիչներու ընդհանուր ծանրութեան մասին, որոնք կը հասնին կամ նոյնիսկ կը գերազանցեն երկրի բոլոր կենդանի էակներու ծանրութիւնը։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Նորէն սուգի եւ վիշտի թանձր քօղը պատեց քաղաքամայր Երեւանը: «Սուրմալու» մեծածախ առեւտուրի կեդրոնի պայթուցիկ նիւթերու ամբարին մէջ տեղի ունեցած հզօր պայթումը մինչեւ հիմա լարուած կը պահէ մարդիկը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղուան ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են. Առակաց գիրքէն 11.30-12.4: Զաքարիայի մարգարէութենէն 2.10-13: Պօղոս առաքեալին Կորնթացիներուն ուղղած 2-րդ նամակէն 6.16-7.1: Ղուկասու Աւետարանէն 1.39-56:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Յետմարդասիրութիւնը (posthumanism) կը քննադատէ դասական մարդասիրութիւնը եւ կը կարեւորէ կեանքը, ոչ թէ մարդիկը։ Անդրմարդասիրութիւնը (transhumanism) կապ չունի յետմարդասիրական հայեացքներու հետ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երեւանի մէջ հանդիպում-զրոյց մը ունեցանք հայազգի մտաւորական, բժիշկ, արեւմտահայերէնի պահպանման եւ տարածման անխոնջ մշակ Յակոբ Այնթապլեանին հետ:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ամէնուր անորոշութիւն է: Սակայն այս յարիր պատճառ մը չէ Հայաստանի մէջ անորոշութիւն մտցնելու համար: Անորոշութիւնը անյքան խոր արմատներ ձգեց, որ մարդ ստիպուած կ՚ապրի ներկայ շարունակական ժամանակով:
