ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
Մէկ շաբաթէ իվեր հեռաձայնիս մէջ կուտակուած Ծաղկազարդի բոլոր բացիկները ջնջեցի։ Չափանիշ եղաւ կարծես. եթէ շատ ծանօթ-բարեկամ ունիս, ուրեմն այնքան ալ առցանց շնորհաւորանք կը ստանաս, որեւէ լեզուով քեզ կը շնորհաւորեն օրէ օր զարգացող մեր բացիկները, քանզի վերջ չունին «յառաջընթաց»ի աս ճամբան ու թուային հարթակներու վրայ հաստատուած անգիր կանոնները.
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Ամէն տարի, մեր մայրերն ու մեծ մայրերը, այսպէս կոչուած՝ մեծ Զատիկին կամ պաշտօնական անուանմամբ Սուրբ Յարութեան տօնին համար, կը պատրաստեն նոյնինքն զատիկի կարկանդակը (քաաքէն):
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Իւրաքանչիւր ճամբորդութեան ընթացքին եթէ կը հանդիպիմ նոր պատահարներու եւ դրուագներու, բայց նաեւ անոնք մտածել կու տան ինծի ապրած թէ ապրող իրավիճակներու վրայով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սուրբ վարդապետները կ՚ըսեն. «Քրիստոս եկաւ եւ Խաչի վրայ մեր մեղքերը վերցուց՝ որպէսզի մենք Անոր արդարութեամբ ապրինք. Ան որ կը մեռնէր, փոքր չէր, այլ մարմին առած Աստուած էր»։ Ո՛չ թէ մեղաւորներու մեղքը այնչափ էր, որչափ Անոր արդարութիւնը՝ որ մեզ արդարացուց եւ եկաւ Իր Հոգին դնելու մեզի համար եւ երբ կամեցաւ դարձեալ վերցուց այնտեղէն, այլ Տիրոջ թաղման մասին մարգարէները նախապէս գուշակեցին, նախ այն՝ որ կ՚ըսէ. «Եւ Աստուած իր բոլոր գործերը եօթներորդ օրը լմնցուց եւ եօթներորդ օրը հանգստացաւ իր բոլոր գործերէն». (ԾՆՆԴ. Բ 2)։
Պատրաստեց եւ արեւմտահայերէնի վերածնեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր մեր սիրելի ընթերցողներուն պիտի ներկայացնենք, նախ՝ թերթիս սիւնակագիրներէն՝ Արժ. Տ. Մաշտոց Քահանայ Գալփաքճեանի Աւագ հինգշաբթի օրուան մասին կատարած նկարագրութիւնը, ապա՝ երանելի Յովհաննէս Պլուզ Վարդապետին սիրոյ մասին գրած խրատը, որ իւրաքանչիւր տարի, Աւագ հինգշաբթի օրը, Ոտնլուայի արարողութեան ընթացքին մեր Սուրբ Եկեղեցւոյ խորաններէն կ՚ընթերցուի։
ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
Ձեզ թող չվրդովեցնէ «քոմֆորթային» բառը.
Թարգմանելը դժուար չէր, չթարգմանլելը՝ անհրաժեշտ։
Սովորութիւնս չէ լրատուական միջոցներուն վրայ որեւէ անձնաւորութեան ի մի բերած խօսքերը բառացիօրէն մէջբերել ու արծարծել. մինչ հիմա առաւելագոյնը՝ ըսուածը յիշած ու ընկալողին ձգած եմ մնացածը…
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Սփիւռքի եզակի, հարուստ աւանդութիւններով հաստատութիւններէն մին կ՚ընթանայ դէպի դարադարձ:
Պէյրութի Հայ ճեմարանը, որ կը գործէ Համազգայինի հովանիին ներքեւ, կը նշէ իր հիմնադրութեան 95-ամեակը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Գիտե՞նք արդեօք, թէ մեզ ի՛նչ կ՚ուրախացնէ եւ ի՛նչ կը տխրեցնէ։ Ի՞նչ յուզական վիճակներու ծանօթ ենք: Կրնա՞նք զայրանալ մէկու մը, որ չենք ճանչնար։ Ինչո՞ւ մեր նոր հանդիպած մարդու մը սովորական թուացող պահուածքը մեզ կ՚անհանգստացնէ:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Հոս առանձնացնելով երգի մը մէջէն եղած իրավիճակը, կը փափաքինք շարադրել նոյն այդ 80-ականներուն եւ 90-ականներուն իրադարձութիւններէն դրուագ մը։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Մարտի վերջին երեքշաբթի առաւօտն էր, երբ ճշդուած ժամուն, միտքս լեցուած անօրինակ կարօտով, հայկական այդ դպրոցը գացի: Կ՚երթայի յատուկ հրաւէրով մը, հանդիպելու վարժարանի երկրորդականի բարձրագոյն երկու կարգերու երկսեռ աշակերտներուն հետ:
