Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վերնագիրին մէջ նշած եմ «Վարդանանց ճակատամարտի տօնին առիթով»: Շատերու համար կրնայ զարմանալի թուիլ, թէ ինչպէ՞ս կրնայ ըլլալ, որ ճակատամարտն ու տօնը մէկտեղուին:

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

«Թուրքիոյ միակ հայկական գիւղ»ին կամ «Թուրքիոյ վերջին հայկական գիւղ»ին մասին լսած էք վստահ։ Մուսա լերան Վաքըֆգիւղի մասին այդպէս կ՚ըսեն. Թուրքիոյ մէջ ուսումնական կեցութեանս ընթացքին առիթը ունեցած եմ նաեւ այցելել այնտեղ, ու թերեւս օր մը գրեմ նաեւ այդ մասին։

Աշխատասիրեց՝
ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ,
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մենք պարտաւոր ենք համբերութիւն սորվելու միջոցները գլխաւորաբար Աւետարանին եւ քրիստոնէական հաւատքի ու բարեպաշտութեան մէջ փնտռել: Աւետարանը մեզի ամէն տեսակի ուղղութիւն եւ օգնութիւն կու տայ.
ա) Ան կը յիշեցնէ մեզի ան Ամենակարող Էակը, Որմէ կախեալ է մեր բարութիւնը եւ վիշտերուն մխիթարութիւնը: 

ՆԱԹԱՆ ՊԵՏՐՈՍԵԱՆ

11 փետրուարին սրտի խոր ցաւով ընկերային ցանցերէն ստացայ մտաւորական եւ պատմաբան Անահիտ Տէր-Մինասեանի մահուան լուրը:
Անուն մը, որուն առաջին անգամ հանդիպեցայ Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան պաշտօնաթերթ «Դրօշակ»ի մէջ, իր Սպեցիֆիկներուն (Սոցիալ դեմոկրատական բանուորական հայ կազմակերպութիւն) կողմէ մարքսականութեան հայկականացման փորձին վերաբերեալ ուսումնասիրական յօդուածաշարքը կարդալու ընթացքին: 

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Չեմ գիտեր, ինչպէս առանց անդրադարձի, ինչ ոգիով անցնիլ դասարանիս առջեւէն։ Հոն՝ վերը երկրորդ յարկին վրայ եւ պատուհաններով դէպի Ֆանարի մայրուղին նայող այդ դասարանը եղաւ մեր բոլոր իղձերուն բնակարանը։ Հոն շաղեցինք մեր երազները եւ սպասեցինք, որ ամէն գարնան արձակենք մեր երազները։

 ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

Կեդրոնական Եւրոպայի հայկական ներկայութիւնը ունի իւրայատկութիւններ: Հայկական սփիւռքը այս երկիրներու մէջ կազմաւորուած է միջին դարերէն սկսեալ:

ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔՐԵԱՆ

Մեր ապրած երկիրներուն մէջ դպրոց յաճախելու հիմնական դժուարութիւնը ընդհանրապէս կը նկատուի դրամական միջոցներու անբաւարարութիւնը: Բացի կրթաթոշակէն եւ գիրքերէն՝ շատեր նոյնպէս ունին երթեւեկի տաղտուկը, որմէ խուսափելու համար ոմանք կը քալեն… բայց լսա՞ծ էիք, որ կան լողալով եւ մագլցելով դպրոց յաճախողներ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սո­չիի ժո­ղովն ու Սու­րիոյ ընդ­հա­նուր պատ­կե­րը… 
Ե­թէ եր­կու բա­ռով փոր­ձենք վեր­լու­ծա­կան հա­յեաց­քով բնու­թագ­րու­մը կա­տա­րել ան­ցեալ շա­բաթ՝ 14 փետ­րուար 2019-ին, Սո­չիի մէջ տե­ղի ու­նե­ցած ե­ռա­կող­մա­նի գա­գա­թա­ժո­ղո­վին, ա­պա մէկ նա­խա­դա­սու­թեամբ պի­տի ը­սենք՝ «սպա­սո­ղա­կան»։

Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ

… Կ­՚ը­սէ գայ­լը՝ գառ­նու­կին, «ան­կախ ան­կէ, թէ ուր­կէ՛ կը խմես ջու­րը»:
Ա­ռա­կը ծա­նօթ է բո­լո­րիս: Գառ­նու­կը ջուր կը խմէ ա­ռուա­կին վա­րի մա­սէն, իսկ գայ­լը, որ կանգ­նած է հո­սան­քի վե­րին մա­սին, գառ­նու­կը կը մե­ղադ­րէ իր ջու­րը պղտո­րե­լու յան­ցան­քով:

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Երկու երիտասարդներ Մաշտոցի պողոտան հանրակառք կը բարձրանան ու կողք-կողքի կը նստին. երեսուններու մօտ այս երիտասարդներուն աչքերը կը փայլին, զուարթ դէմքերէն կը ճառագայթեն երջանիկ շողեր, ու՝
-Էստեղից Ամիրեա՞ն կը գնան,- դիտելով կը հարցնէ մին, որուն կարօտաբաշխ հայեացքներէն նկատելի է անցեալի ու ներկայի համադրում մը, երկար տարիներու յիշողութիւններու վերականգնում մը: