ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն աւելի քան դար մը առաջ գրող եւ բանաստեղծ Միքայէլ Նալպանտեան իր «Ազատութիւն» խորագրեալ բանաստեղծութեան մէջ կը գրէր «ես այն օրից ուխտեցի Ազատութիւնը սիրել» արտայայտութիւնը. իսկ այսօր՝ աւելի քան դար մը ետք կ՚ուխտեմ ատե՛լ ազատութիւնը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Խստապաշտութիւն» (=Puritanism) կը նշանակէ՝ կարգ մը մարդկային արարքներու, նոյնիսկ անոնք եթէ բացայայտ կերպով ազդեցութիւն մը չունենան մարդոց վրայ, ըստ էութեան մեղք չհամարուելով հանդերձ, «մեղք» նկատուելով՝ անոնց որեւէ ճամբով արգելք ըլլալու պահանջքը զգացող, եւ այդ համոզումով արգելքներու դիմող վարդապետութիւն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր ներկայ ընկերութեան մէջ գրեթէ ամէ՛ն բան արագօրէն փոփոխութիւն կը կրէ. ժամանակի փոփոխութեան առընթեր կը յեղաշրջուի ամէ՛ն բան՝ նոյնիսկ քարացած նախապաշարումներն ու սնոտիապաշտական համոզումները, սակայն միա՛կ բանը, որ կը մնայ անփոփոխ՝ մեր կրթական համակարգն է, որ արտաքնապէս թէեւ արդիական, էութեամբ Տէր Թոդիկեան շունչ մը կը շարունակէ իր մէջ պահել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Փորձանք»՝ կը նշանակէ աղէտ, պատուհաս, վտանգ. իսկ «փորձութիւն»՝ մեղքի տանող առիթ, գրգիռ։
Արդարեւ, պէտք է զատորոշել «փորձանք»ը եւ «փորձութիւն»ը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կեանքի մէջ ամենէն ատելի մարդիկ հեղհեղուկ նկարագիր ունեցողներն են, որոնք կրնան իրենց շահերուն վրայ հիմնուելով նոյն երեւոյթին մասին տարբեր տարբեր կարծիքներ ու դիրքորոշումներ ունենալ։ Ամենէն վտանգաւորներն են անոնք, որոնք կրնան իրենց դէմ դրուած մածունը պահ մը ճերմակ եւ որոշ ժամանակ ետք սեւ տեսնել՝ նայած թէ քամին ո՛ր կողմ կը փչէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կեանքի մէջ յաճախ կը հանդիպինք եւ կ՚ազդուինք նախապաշարումներէ։ Որքան ալ լայնախոհ ըլլանք, թերեւս անզգալաբար եւ անգիտակցօրէն, քիչ կամ շատ կը տպաւորուինք նախապաշարումներու ազդեցութենէն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդկայնօրէն յաճախ մենք մեր լսածէն աւելի կը հաւատանք մեր տեսածներուն, կարծելով որ տեսնուած երեւոյթը չի կրնար խաբել, մինչ լսուածը կրնայ երեւոյթի մը ամբողջութեամբ աղաւաղուած մէկ տարբերակը ըլլալ: Իրականութեան մէջ սակայն երեւոյթը եւս իր մէջ ունի խաբուսիկ ու ոչ վստահելի մաս մը, որ յաճախ լսուած շա՜տ աւելի աղաւաղուած կրնայ ըլլալ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Քննադատութիւնը ըստ էութեան օգտակար արարք մըն է, քանի որ անոր միջոցով անհատը եւ ընկերութիւնը կրնայ յառաջանալ, կրնայ հետզհետէ զարգանալ եւ կատարելագործուիլ։ Եթէ քննադատութիւն չըլլայ՝ հաւանական սխալներ չեն սրբագրուիր եւ բնական յառաջդիմութեան ընթացքը արգելքներու կրնայ հանդիպիլ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տարի մը եւս անցաւ եւ դարձեալ կը գտնուինք Յիսուս Մանուկի Ծնունդը նշելու նախօրեային: Անցնող տարուան ընթացքին շա՜տ իրադարձութիւններ կատարուեցան, բազմաթիւ դէպքեր պատահեցան, բազմաթիւ փոփոխութիւններ կատարուեցան թէ՛ անհատական եւ թէ՛ ալ հաւաքական գետիններու վրայ, սակայն կարծէք մէկ բան չփոխուեցաւ՝ մեր ուտել խմելուն հետ ունեցածսէրը:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Բոլորս ալ գէթ մէկ անգամ, կամայ թէ ակամայ, տեսած ենք այն անկեալները, որոնք փողոցի մը մութ անկիւնը կեցած, իրենց յատուկ ճօճանքով ու լպիրշ ընթացքով, սիրոյ շինծու խօսք մը իրենց շրթունքներուն վրայ իրենց հաւանական յաճախորդները կը փնտռեն:
