ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեծ հաճոյքով կը շարունակեմ կարդալ մեր մոռցուած՝ սակայն իմաստուն մտաւորականներէն Վահան Մալէզեանի յուշերը, որոնք յուշագրութեան մը կողքին օգտակար ու դաստիարակիչ ամէ՛ն բան կը պարունակեն իրենց մէջ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մխիթարական պարագայ մըն է, թէ աշխարհի ամենէն իմաստուններն անգամ երբեմն այնպիսի սխալներ կ՚ընեն, որոնք իրենցմէ նուազ եւ համեստ զարգացում ունեցողները ամօթահար պիտի ընէին։ Ըստ յայտնի առածին՝ «շատ բան գիտցողը շատ ալ կը սխալի»։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կեանքի մէջ կան իրականութիւններ, ինչ որ մեր սպասածին հակառակ, կրնան ամբողջութեամբ տարբեր ազդեցութիւն գործել մարդ արարածի կեանքին մէջ. անոնցմէ մէկն է բարկութիւնն ու ջղայնութիւնը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Արարչագործութիւնը հի՛մն է Աստուծոյ փրկչական բոլոր ծրագիրներուն. սկիզբը փրկութեան պատմութեան, որ իր բարձրակէտին կը հասնի Քրիստոսով։ Հակադարձաբար, Քրիստոսի խորհուրդը վճռական լո՛յսն է արարչագործութեան խորհուրդին. ան կը յայտնէ այն նպատակը, որուն հեռանկարով. «Աստուած ստեղծեց սկիզբէն երկինքը եւ երկիրը». (ԾՆՆԴ. Ա 1)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երբեւէ մտածա՞ծ էք, որ անարդարութեան դիմաց լուռ մնալը անմարդկութիւն է այնքան՝ ինչքան այդ անարդարութիւնը կեանքի կոչելը եւ կամայ թէ ակամայ բոլորս ալ այդ վիճակին մէջ կը գտնուինք, որովհետեւ անմարդկային անարդարութիւններ օրական դրութեամբ կը կատարուին եւ մենք կը շարունակենք մնալ անտարբեր:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Կեանքը պայքար մըն է»։ Եւ ամէն պայքար կը կարօտի քաջութեան, հաստատակամութեան, տոկունութեան, որոնք ալ իրենց հերթին կը կարօտին ժամանակի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Երէկ անծանօթ մը ուզեց կարծիքս լսել Հայաստանի իրավիճակին մասին եւ ուզեց գիտնալ դրակա՞ն են անոնք՝ թէ ոչ ժխտական: Պատասխանս յստակ էր՝ թէեւ այն չէր ինչ ինք կ՚ուզէր լսել.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Res. no verba». գործ եւ ո՛չ խօսք։ Կան մարդիկ, որոնք շատ կը խօսին, բայց ոչինչ կ՚ըսեն, կան ալ մարդիկ՝ որոնք կը խօսին, բայց ոչինչ կ՚ընեն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Բարեկամներէս մին, որ եօթ տարեկան աղջնակ մը ունի, յայտնեց, թէ արգիլած է աղջկան օգտուիլ արհեստագիտութեան «բարիք»ներէն եւ ժամանակ անցընել համացանցի վրայ զանազան ժապաւէններ դիտելով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Հաւատարիմ վկան հոգիներ կ՚ազատէ». (ԱՌԱԿ. ԺԴ 25)։ «Ճշմարտութեան վկան սուտ չի խօսիր». (ԱՌԱԿ. ԺԴ 5)։
Առակախօսին այս երկու խօսքերը ներքին կապ մը կը հաստատեն «հաւատարմութեան» եւ «ճշմարտութեան» արժէքներուն միջեւ։
