ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի օրեր առաջ հանդիսաւոր արարողութեամբ մը Հայաստան հասաւ աւելի քան 618 տարիներ առաջ՝ 1405 թուականին Նարեկավանքի մօտակայքը գտնուող Սուրբ Աստուածածին վանքին մէջ գրուած Առբերդի ձեռագիր Աւետարանը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Որքան էլ որ առաջ քայլես՝
Ուշանում ես ամէն ինչից,
Որքան սիրես ու նուիրուես՝
Չես գոհանում քո ապրածից…
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր աշխատակիցներէն Վարանդին խորհուրդով սկսայ աչքէ անցընել անուանի գրող Լեռ Կամսարի գործերը։ Ընթերցանութիւնս սկիզբ առաւ անոր առաջին աշխատութենէն՝ 1924 թուականին հրատարակուած «Անվաւեր մեռելներ» աշխատութեամբ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հոգեկան կամ նկարագրի գիծերը նո՛յնն են ամէն մարդկային էակի մէջ, մանկութեան շրջանին։
Ամէն մէկ մանուկ, սեւ, ճերմակ, դեղին, ի՛նչ որ ալ ըլլան դիմագծային արտաքին տարբերութիւնները անօգնական եւ շուրջիններուն խնամքին կարօտող էակ մըն է՝ բոլորովին անմեղ եւ մարմնական-ֆիզիքական հասարակաց պահանջումներով, ինչպէս՝ անօթենալ, ծարաւիլ եւ այլն, նաեւ ջղային հասարակաց հակազդեցութիւններու ընդունակութիւններով, ինչպէս՝ ցաւ զգալ, ուրախանալ եւ այլն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մարդկութեան համար ամուսնութիւնը եղած է եւ պիտի շարունակէ մնալ սրբազան արժէք մը՝ հակառակ ժամանակին տարած արժէքներու դէմ մղած բուռն պայքարներուն. ամուսնութիւնը՝ այն բացառիկ երեւոյթներէն է, որ նախամարդէն հասած է մինչեւ մեր օրերը եւ կը հաւատանք, որ այնքան ժամանակ որ երկիր մոլորակի վրայ գոյութիւն ունի մարդը՝ գոյութիւն պիտի ունենայ նաեւ ամուսնութիւնը, որովհետեւ ամուսնութիւնը աշխարհի մարդկութեան հիմն է, որու խախտումով կը խախտուի նաեւ մարդկութիւնը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ստորեւ կը ներկայացնենք Վախտանգ Անանեանի (1905-1980թթ.) «Յովազաձորի գերիները» վէպէն հատուած մը։
Այս հատուածին մէջ կը պատմուի խումբ մը երիտասարդներու խմբական արկածախնդրութիւնը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կը նկատենք, որ մեր շուրջ պսակուող բոլոր զոյգերու կեդրոնացումը ամուսնական կեանքին շուրջ իրենց կեդրոնացումը վերացական ու բարոյական արժէքներու վրայ կեդրոնացնելու փոխարէն անցողական արժէքներու վրայ կը կեդրոնանան, ինչ որ ժամանակ մը ետք կը մեռցնէ կարծեցեալ սէրը ու յանկարծ իրարու համար կեանք զոհելու պատրաստ զոյգեր չես գիտեր ինչպիսի «հրաշքով» կը դառնան թշնամիներ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պօղոս առաքեալ Փիլիպպեցիներուն գրած իր նամակին մէջ սապէս կ՚ըսէ. «Միշտ ուրախ եղէք Տիրոջմով… Բոլորին հանդէպ ազնիւ եղէք… Որեւէ բան թող չմտահոգէ ձեզ… Աստուծմէ խնդրեցէք ի՛նչ բանի որ կարիքը կը զգաք, եւ այն ատեն Աստուծոյ խաղաղութիւնը, որ միտքով կարելի չէ հասկնալ, խաղաղ պիտի պահէ ձեր սիրտերը եւ միտքերը, որոնք Քրիստոս Յիսուսի միացած են… Ի վերջոյ, եղբայրներ, խորհեցէք այն բաները՝ որոնք ճշմարիտ են…». (ՓԻԼԻՊ. Դ 4-8)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Զոյգերու պարագային կեանքի ամենէն դժուար փորձութիւններէն մէկն է կողակիցի կորուստը, որ կրնայ խոր հոգեբանական ազդեցութիւն ունենալ անհատներու վրայ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Կը պատմուի, թէ հոգեւորական մը գիւղ գիւղ կը ճամբորդէր եւ Աւետարանը քարոզելով ժողովուրդը կը մխիթարէր։ Ան որեւէ նիւթական եկամուտ չունէր, այլ հաւատացեալներու նուէրներով կ՚ապրէր. «Քանի աշխատողը արժանի է իր օրապահիկին» (ՄԱՏԹ. Ժ 16)։
