Հոգե-մտաւոր

ՏԿԱՐ ԲԱՅՑ ՄՏԱԾՈ՛Ղ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Մարդ եղէգ մըն է բնութեան մէջ՝ ամենէն տկարը բայց մտածո՛ղ»։ Այսպէս կ՚ըսէ Blaise Pascal (1623-1662թթ.) ֆրանսացի անուանի գիտնական եւ իմաստասէրը։ Արդարեւ, մարդ, իր բնութեամբ տկար արարած մըն է եւ նոյնքան՝ տոկուն եւ դիմացկուն։

ԹՔԵԼՈՒ ՀՐԱՒԷՐ (Բ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Գ.- Քաթիպա իր երրորդ թուքը կը նուիրէ բոլոր անոնց, որոնք ի վերուստ՝ Աստուծոյ կողմէ շնորհքներու արժանացած են, սակայն իրենց այդ շնորհքները ո՛չ մէկ ձեւով հայրենիքը զարգացնելու չեն ծառայեցներ:

ՊԱՐԶՈՒԹԵԱՆ ԳՐԱՒԱԿԱՆԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«O sancta simplicitas». ո՜վ սուրբ պարզութիւն։
Յիսուս Ի՛նք կը հաստատէ, թէ «Աստուած միակ Տէրն է» եւ հարկ է սիրել զԻնք ամենայն պարզութեամբ. «ամբողջ սրտով, ամբողջ հոգիով, ամբողջ մտքով եւ ամբողջ ուժերով». (ՄԱՐԿ. ԺԲ 29-30)։

ՀԱՅ ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԷՏԻ ՄԸ ԳՈՐԾԵՐԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ֆրանսացի արուեստագէտները սքանչանալով հայ արուեստագէտի աշխատութեան, զարմանքով հարց կու տան, թէ ան արուեստի ո՞ր դպրոցը աւարտած է. հայ արուեստագէտը կը պատասխանէ. «Իմ դպրոցը մինչեւ այսօր եղած է Շուշիի փողոցներու ցեխը. բացի անոնցմէ ուրիշ դպրոց չեմ տեսած»:

ԸՆՉԱՍԻՐՈՒԹԵԱՆ ՄԱՍԻՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ընչասիրութիւնը, այսինքն լայն առումով նիւթապաշտութիւնը՝ արծաթասիրութիւնը կամ ագահութիւնը վատ եւ շատ վնասակա՛ր մոլութիւն մըն է՝ մշտապէս անարգուած։ Շատեր արծաթասիրութիւնը «ճարպիկութիւն» կը համարեն՝ մարմնական եւ աշխարհային նկատումներով։

ՄԵՐ ԴԺԲԱԽՏ ՏՆՏԵՍՈՒԹԻՒՆԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Զբօսաշրջիկներու հոսքը դէպի Հայաստան որպէս լա՞ւ թէ վա՞տ պէտք է ընդունիլ՝ չեմ գիտեր. յաճախ կ՚ունենանք այն մտածումը, որ երկիր մը եթէ ունի բազմաթիւ այցելուներ՝ կը նշանակէ աճի ու յառաջընթացի մէջ է, սակայն վերջերս հակառակն է որ կը նկատեմ. աւելին, սկսած եմ համոզուիլ, որ այն երկիրը որ ունի այցելուներու հոսք՝ ունի դժբախտ ու թշուառ ժողովուրդ մը, որ իր երկրին բարիքները կրնայ տալ ուրիշին՝ սակայն ոչ իր սեփական ժողովուրդին:

ԽԻ՛ՍՏ Է ՕՐԷՆՔԸ…

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Dura lex, sed lex». խիստ է օրէնքը, բայց օրէ՛նք է։
«Երկիւղով աշխատեցէ՛ք իրագործելու ձեր փրկութիւնը, որովհետեւ Աստուա՛ծ է, որ ձեր մէջ կը գործէ թէ՛ ուզելը եւ թէ՛ գործելը՝ ի սպաս Իր բարեհաճ ծրագիրներուն». (ՓԻԼ. Բ 12-13)։

ՀԱՅՈՒ ԱՆՈՒԱՄԲ ԹԱՆԳԱՐԱՆ ՖՐԱՆՍԱՅԻ ՄԷՋ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կը ճանչնա՞ք հայ մը՝ որուն անունով Ֆրանսայի մէջ ամբողջ թանգարան մը գոյութիւն ունենայ. կը ճանչնա՞ք հայ մը, որ ֆրանսական պետութեան կողմէ արժանացած ըլլայ Պատուոյ Լէգէոնի ասպետ կոչումին. կը ճանչնա՞ք հայ մը, որ 1903 թուականին Վենետիկի մէջ արժանացած ըլլայ Ոսկէ Մեծ Մրցականի եւ շքանշանի: Եթէ պատասխանը ոչ է՝ ապա պէտք է ճանչնաք զինք:

Էջեր