Արխիւ

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Էա­կան ի­րո­ղու­թիւն է, թէ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու պե­տա­կան պա­հես­տը որ­ե­ւէ պե­տա­կան կա­ռոյ­ցի հետ ա­ռըն­չու­թիւն չու­նի եւ շա­տեր տե­ղեակ չեն ան­կէ: Ան սե­փա­կա­նու­թիւնն է ե­րեք ըն­տա­նիք­նե­րու՝ Ռոտս­չայլտ, Ռա­քը­ֆէլ­լըր և Մոր­կըն (Rothschild, Rockefeller, Morgan):

VADİP-ի ե­րէ­կուան ժո­ղո­վի սկիզ­բին Տ. Տրդատ Քհնյ. Ու­զու­նեան բազ­մա­կող­մա­նի լու­սա­բա­նու­թիւն մը տուաւ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռի հո­վա­նա­ւո­րու­թեան տակ գոր­ծող գաղ­թա­կա­նաց յանձ­նա­խում­բի աշ­խա­տանք­նե­րուն շուրջ։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, Սու­րիա­յէն եւ Ի­րա­քէն խոյս տա­լով Թուր­քիոյ մէջ ա­պաս­տան գտած հա­յե­րուն օ­ժան­դա­կե­լու, ա­ջակ­ցե­լու հա­մար ներ­կայ տա­րուան սկիզ­բին Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը պաշ­տօ­նի կո­չած էր յա­տուկ յանձ­նա­խումբ մը, որ ան­ցեալ ա­միս­նե­րու տե­ւո­ղու­թեան ծա­ւա­լած է հե­տե­ւո­ղա­կան գոր­ծու­նէու­թիւն։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ստո­րեւ հա­տուած­ներ կը ներ­կա­յաց­նենք Մա­ղա­քիա Ար­քե­պիս­կո­պոս Օր­մա­նեա­նի «Խոհք Եւ Խօսք»էն։
«Հայրս ե­ռան­դուն կեր­պով զա­ւակ­նե­րուն կրթու­թեան եւ ուս­ման հե­տա­մուտ՝ ա­ռաջ­նե­րը տեղ­ւոյն թա­ղա­կան եւ տնա­կան դպրոց­նե­րէ կ՚օգ­տուի, եւ վեր­ջէն Վի­չէ­նին ու Կո­մի­տա­սին Լաբ­լան­շի վար­ժա­րա­նը լրա­ցեալ ըն­թացք կա­տա­րել կու տայ, եւ Եւ­գի­նէն Սի­մո­նեանց մօտ գի­շե­րօ­թիկ կը դնէ, եւ ա­նոր եր­կու տա­րի մնա­լէն ետ­քը կը հա­նէ եւ Լու­սի­կը կը դնէ։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, Ֆէ­րի­գիւ­ղի սա­նուց միու­թեան մէջ իր ա­ւար­տին հա­սաւ Թա­դէոս Կիւն­թէ­րի յի­շա­տա­կին կազ­մա­կեր­պուած միջ­միու­թե­նա­կան 20-րդ նար­տի մրցա­շար­քը։ Շուրջ ա­միս մը տե­ւե­ցին խա­ղար­կու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք եզ­րա­փա­կուե­ցան ե­րէ­կուան ա­ւար­տա­կան­նե­րով։ Մրցա­շար­քի ա­խո­յեա­նը հան­դի­սա­ցաւ Գա­րա­կէօ­զեան սա­նուց միու­թեան խում­բը, ո­րուն յա­ջոր­դե­ցին Վա­քըֆ­լը­գիւղ, Պո­մոն­թի Մխի­թա­րեան եւ Տա­տեան։

Հիւանդանոցի հոգաբարձութիւնը ստանձնեց ԶԻՊԷՉ-ի պատասխանատուութիւնը:
Վարչութեան հրաժարականին զուգահեռ որդեգրուած է ղեկավարման տարբեր եզր մը:

Բան­կալ­թիի Nostalji գրա­խա­նութ-սրճա­րա­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ «Adı Başka Acı Başka» ա­նուն գրքին շնոր­հան­դէ­սը։ Այս գոր­ծին հե­ղի­նակն է Իպ­րա­հիմ Տիզ­ման։

Գա­րա­կէօ­զեան Տան Գնա­լը կղզիի Կազ­դուր­ման կա­յա­նի հիմ­նադ­րու­թեան 50-ա­մեայ յո­բե­լեա­նին ձօ­նուած հան­դի­սու­թիւն­նե­րու շար­քը շա­բա­թա­վեր­ջին եզ­րա­փա­կուե­ցաւ խան­դա­վառ մթնո­լոր­տի մը մէջ։ Ծա­նօթ է, որ Կազ­դուր­ման կա­յա­նի գոր­ծու­նէու­թեան կէս դա­րը մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն ստեղ­ծած էր հա­մայն­քա­յին կեան­քէն ներս եւ այդ փու­լը ար­ժե­ւո­րուե­ցաւ պատ­շաճ ձե­ւով՝ հաս­տա­տու­թեան գոր­ծու­նէու­թեան ա­ռանձ­նա­յատ­կու­թիւն­նե­րու մատ­նան­շու­մով։

Պոլ­սոյ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռի տնօ­րի­նու­թեամբ ե­րէկ մեծ պա­տուի մը ար­ժա­նա­ցաւ հա­մայն­քա­յին յայտ­նի բա­րե­րա­րու­հի Մո­նիք Եր­կա­նեան։ Ինչ­պէս հա­ղոր­դած էինք, Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի տնօ­րի­նու­թեամբ ի­րեն շնոր­հուե­ցաւ «Յով­հան­նէս Կո­լոտ» շքան­շա­նը։ Պատ­րիար­քա­րա­նը այս կար­գադ­րու­թիւ­նը կա­տա­րած է՝ գնա­հա­տե­լու հա­մար Մո­նիք Եր­կա­նեա­նի կող­մէ տաս­նա­մեակ­նե­րէ ի վեր մեր հա­մայն­քին հա­մար մա­տու­ցուած բազ­մա­կող­մա­նի ծա­ռա­յու­թիւ­նը։

Կեդ­րո­նա­կա­նի ըն­տա­նի­քը ե­րէկ խան­դա­վառ օր մը ապ­րե­ցաւ շրջա­նա­ւար­տից տա­րե­կան հա­ւա­քին առ­թիւ։ Բա­ժա­կի օ­րուան ա­ւան­դա­կան հա­ւա­քոյ­թը տե­ղի ու­նե­ցաւ Կեդ­րո­նա­կան սա­նուց միու­թեան հա­ւա­քա­տե­ղիին մէջ։ Զա­նա­զան սե­րունդ­նե­րէ շրջա­նա­ւարտ­ներ ապ­րե­ցան զի­րար վե­րագտ­նե­լու հրճուան­քը։ Ճա­շի սե­ղան­նե­րուն շուրջ ա­նոնք հա­ճե­լի զրոյց ու­նե­ցան ի­րա­րու մի­ջեւ, վեր­յի­շե­ցին ի­րենց ա­շա­կեր­տու­թեան տա­րի­նե­րը, նաեւ հնա­րա­ւո­րու­թիւն ու­նե­ցան թարմ տե­ղե­կու­թիւն­ներ քա­ղե­լու դպրո­ցի ներ­կայ վի­ճա­կին շուրջ։