Արխիւ
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ապրիլ ամսուն ծնած է Խրիմեան Հայրիկը՝ Մկրտիչ Ա. Վանեցի Խրիմեան Կաթողիկոսը, որ հայ ժողովուրդի պատմութեան մէջ յորջորջուեցաւ եւ յաւէտ մնաց այնպիսի հարազատ ու անզուգական պատուանուններով, ինչպիսիք են՝ «Հայոց Հայրիկ» եւ «Արծիւ Վասպուրականի»…
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդկութեան գոյութեան ամենակարեւոր տարրը ազատութեան զգացումն է։ Ազատութիւնը բաց երկինքի տակ սեփական գոյութենէն երջանկութիւն զգալն է։ Այդ պահուն ցաւը կը սկսի շիջիլ եւ կը ծնի աննկարագրելի ուրախութիւն մը, որ անհատներու եւ հասարակութիւններու ազատութեան բերկրանքն է, սեփական ճակատագիրը կարենալ վերահսկելու երանութիւնը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ արարածը ստեղծուած է ընկերային կեանք ապրելու համար եւ կոչուած է իրերօգնութեան՝ իրար լրացնելու եւ ամբողջացնելու, աջակցելու համար։ Որովհետեւ. «Տէր Աստուած ըսաւ.- Աղէկ չէ որ Ադամ մինակ ըլլայ. անոր օգնական մը ընեմ իրեն յարմար». (ԾՆՆԴ. Բ 18)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Առաջին երեք գլուխներուն մէջ ընդհանուր ներածական ընելէ ետք կ՚անցնի այս աշխատութեան՝ «Մարդ եւ ամուսնութիւն» խորագրով. ինչպէս առաջին գլուխին մէջ, այստեղ եւս Խրիմեան Հայրիկ ամուսնութիւնը միւս բոլոր խորհուրդներէն ու օրէնքներէն վեր կը նկատէ. օրինակի համար, տասնաբանեայ պատուիրանը տրուեցաւ Սինա լերան վրայ՝ Մովսէսի միջոցով, սակայն Սուրբ Պսակի առաջին խորհուրդը կատարուեցաւ Դրախտին մէջ եւ նոյնինքն Աստուծոյ կողմէ:
Կէտիկփաշայի «Հրանդ Տինք» վարժարանին մէջ վերջին օրերուն տեղի ունեցաւ առաջին դասարաններու ընթերցման տօնը, ինչ որ մեծ խանդավառութեան առիթ հանդիսացաւ։
Կը տեղեկանանք, որ վերջերս Մոնրէալ այցելած է բանասէր եւ հայերէնի ուսուցիչ Սեւան Տէյիրմենճեան։ Ըստ «Հորիզոն» թերթի հաղորդումներուն, Մոնրէալի Պոլսահայ միութեան երդիքին տակ իր մասնակցութեամբ տեղի ունեցած է գիրքի շնորհանդէս մը։
Վերջին տեղական ինքնակառավարման մարմիններու ընտրութիւններով ձեւաւորուած Շիշլիի նոր քաղաքապետական խորհուրդը վերջերս գումարեց իր անդրանիկ նիստը։ Քաղաքապետական խորհուրդի այս առաջին ժողովին ընթացքին ձեւաւորուեցան զանազան յանձնախումբերը։
Հայաստանի Պաշտպանութեան նախարարութիւնը հաղորդեց, որ երէկ գիշեր Ատրպէյճանի սահմանին վրայ տեղի ունեցած են դարձեալ զանազան դէպքեր
Երեւանի ղեկավարութիւնը երէկ հիւրընկալեց Եւրոխորհուրդի ընդհանուր քարտուղար Մարիա Պուրիչը, որ ամենաբարձր մակարդակի վրայ ընդունուեցաւ Հայաստանի մէջ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Կազզէի պատերազմով պայմանաւորուած վիճակին մէջ Իսրայէլը կը հալածէ համակարգային փլուզման վտանգը:
«Բոլորի զօրակոչուած» կացութեան զուգահեռ՝ անվստահութիւնը կը խորանայ յատկապէս երկրի բանակի պարագային:
«Մարդը հանրագումարն է ո՛չ թէ տիրացածներուն, այլ տակաւին չիրագործածներուն», կ՚ըսէ Սարթր։ Անշուշտ, սա անհատական կտրուածքով է։
Գումգաբուի Ս. Աստուածածին Աթոռանիստ Մայր եկեղեցւոյ մէջ երէկ տեղի ունեցաւ եզակի արարողութիւն մը։ Այսպէս Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արքեպսկ. Մաշալեան ստացաւ ծայրագոյն վարդապետութեան տասն աստիճանները։
Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ շաբաթավերջին հիւրընկալեց Արցախի թեմական խորհուրդի անդամներն ու Թեմակալ առաջնորդ Տ. Վրթանէս Եպսկ. Աբրահամեանը։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր, մեր ընթերցողներուն կը ներկայացնենք «Արհեստական վիժում» խորագիրը կրող մեր գրութիւնը, որ գրած ենք 21 մայիս 2014-ին: Զայն կը հրապարակենք, նկատի ունենալով, որ վիժումի հարցը այսօր եւս կը չարչրկէ մարդկութիւնը:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Յառաջիկայ սեպտեմբերի 21-ին՝ Հայաստանի անկախութեան տօնին Պատմութեան թանգարանին մէջ կը բացուի կարեւորագոյն ցուցահանդէս մը՝ «Մայր աստուածութիւն. Անահիտէն՝ Մարիամ» խորագրով:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Մշակոյթը տեւաբար մարդկային գործունէութեան հիմնական ու կենարար մասն է։ Մարդկութիւնը միշտ կարիքը զգացած է մշակոյթի, իսկ ընդհանուր մշակութային կեանքը անբաժան մասը եղած է ժողովուրդներու եւ հասարակութիւններու գործունէութեանց:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Հայրն ու մայրը անիծելու մասին բան գրա՞ծ է առակագիրը:
Պատասխան. Այո՛: Կը կարդանք. «Ով որ իր հայրն ու մայրը կ՚անիծէ, անոր ճրագը մութ խաւարի մէջ պիտի մարի» (Առ 20.20):
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յակոբոս առաքեալ իր ընդհանրական նամակին մէջ կը զգուշացնէ հաւատացեալները զիրար դատելու վատ սովորութեան դէմ։ Ան կ՚ըսէ. «Մէկզմէկ մի՛ բամբասէք. ան որ եղբայրը կը բամբասէ կամ իր եղբայրը կը դատէ, օրէնքը կը բամբասէ եւ օրէնքը կը դատէ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայրիկ իր աշխատութեան երրորդ գլուխին մէջ կը խօսի Հայոց Նահապետական ընտանիքին մասին եւ սքանչացումով կը դիտէ անցեալը, մարդիկ «զարգացած» չէին ինչքան այսօր, սակայն իրենց անուս վիճակին շատ աւելի առաքինի, օրինակելի կեանք մը կ՚ապրէին՝ քան մենք նոր սերունդի «ուսեալ»ներս: